สวาทคือหน่วยพิเศษของกรมตำรวจที่เราได้ยินชื่อกันบ่อยๆ นะครับ หน่วยนี้มีไว้เปรียบเสมือนเป็นอาวุธลับของกรม ไว้คอยรับมือกับสถานการณ์ที่มีความรุนแรงสูง เช่น การจับตัวประกัน การบุกยึดสถานที่ต่างๆ หรือ การป้องกันบุคคลระดับสูง หรือไม่ก็รับมือกับพวกอาชญากรตัวเอ้ ภารกิจของพวกเขาจึงมักจะต้องเสี่ยงภัย เจออันตรายอยู่บ่อยครั้ง

ดังนั้นการเอาเรื่องพวกเขามาใส่แผ่นฟิล์ม ก็อดหวังไม่ได้ล่ะครับว่าจะเจอการพะบู๊ที่หนักเครื่องเต็มสตรีม

สำหรับ S.W.A.T. นี่เคยเป็นซีรี่ส์มีชื่อเมื่อช่วงปี 1975 นะครับ แต่ละตอนทีมตำรวจก็ต้องรับมือกับวายร้ายสารพัดแบบ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่แค่โจรปล้นร้านขายของหรอก ซึ่งในช่วงต้นยุค 90 นั้นก็มีดาราคนหนึ่งจดๆ จ้องๆ อยากเอามาทำเป็นหนังโดยตัวเองกะควบตำแหน่งแสดงเองด้วย ดาราที่ว่าก็คือ Arnold Schwarzenegger พี่บึ้กของเรานั่นเองครับ แต่จ้องอยู่นานโปรเจคท์ก็ไม่ไปไหน (พอๆ กับที่แกจ้องโปรเจคท์ Planet of the Apes แล้วก็ I Am Legend น่ะแหละ)

แต่กระนั้นข่าวการสร้างก็มาไม่ได้หยุดหย่อนครับ เพราะชื่อผู้กำกับที่ได้รับการทาบทามให้มาทำหนังเรื่องนี้น่ะมีเพียบ ตั้งแต่ Michael Bay, Tony Scott, John Woo, Antoine Fuqua, Rob Cohen, Joel Schumacher, และ Michael Mann แต่ทุกเจ้าก็ติดงานเรื่องอื่นหมด ทำให้ทีมงานหันไปมองคนทำหน้าใหม่ และหวยก็มาลงที่ Zack Snyder (คนทำ 300, Watchmen, Man of Steel น่ะครับ) แต่แล้วพี่ท่านก็เกิดเปลี่ยนใจไม่เอาอีก สุดท้ายผู้กำกับก็มาลงตัวที่ Clark Johnson ผู้กำกับที่ผ่านงานหนังซีรี่ส์มาหลายเรื่อง

ด้านดารานำก็เมียงมองกันอยู่นานเช่นกันครับ บทพระเอกของเรื่องคือเจ้าหน้าที่จิม สตรีท หน้าใหม่ประจำหน่วยตอนแรกก็วางตัว Paul Walker ไว้ ถึงขั้นลงสนามฝึกฟิตตัวเรียบร้อย แต่สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนใจไปเล่น 2 Fast 2 Furious เช่นเดียวกับ Vin Diesel ที่ตัดสินใจกลับไปรับบทริดดิกใน The Chronicles of Riddick แทนที่จะมาแสดงเป็นแดน “ฮอนโด” ฮาร์เรลสัน หน่วยสวาทรุ่นพระกาฬที่มีเทคนิคจู่โจมเหนือชั้นแพรวพราว (ซึ่งบทนี้แหละที่พี่บึ้ก Arnold เล็งไว้)

กว่าหนังจะลงตัวได้ก็ใช้เวลานานได้โล่ห์เลยล่ะครับ ในที่สุดก็ได้คนกำกับและนักแสดงครบทีม หนังก็เดินเครื่องทันที เนื้อหาก็ง่ายมากครับ เมื่อจิม (Colin Farrell) ตำรวจหน่วยสวาทหน้าใหม่ต้องมาเผชิญกับหัวหน้ารุ่นพี่จอมเฮี้ยบอย่างจ่าฮอนโด (Samuel L. Jackson) แล้วก็สาวเข้มอย่าง คริส ซานเชซ (Michelle Rodriguez) ในการรับน้องใหม่ ก่อนที่ทั้งหมดต้องมารับกับสถานการณ์ชิงตัวนักโทษครั้งใหญ่ เนื่องจากเจ้านักโทษตัวร้าย อเล็กซ์ มอนเทล (Olivier Martinez) เจ้าพ่อยาเสพติดรายใหญ่ระดับโลก ซึ่งเจ้าหมอนี่ก็ร้ายสุดๆ เพราะมันประกาศออกทีวีว่า จะมอบเงิน $100 ล้านให้ สำหรับใครก็ตามที่สามารถช่วยเหลือเขาออกไปได้ งานนี้จ่าฮอนโดกับจิมเลยต้องผนึกกำลังกันหยุดยั้งไม่ใช่การชิงนักโทษสำเร็จ ซึ่งรับรองได้ว่าไม่ง่ายแน่ๆ

ตัวหนังก็จัดว่ามันส์ครบสูตรที่พึงมีครับ แต่จะมาเสียหน่อยๆ ตรงที่ช่วงแรกมันมีอืดไปบ้าง ซึ่งหนังยาวเกือบสองชั่วโมงเรื่องนี้หากเฉือนฉากเอื่อยๆ ออกไปสัก 20 นาทีก็น่าจะกระชับได้ใจกว่านี้ครับ ยังดีที่หนังได้ดาราดีๆ มาช่วยกันดึงความสนใจคนดู อย่าง Jackson นี่ก็ขั้นเทพแล้วครับ แค่แกมองหน้าใครแล้วพูดแบบเน้นๆ ก็มีบารมีเหนือชั้นแล้ว ส่วน Farrell ก็ติดมาดกวนๆ ร้ายๆ ไว้แบบเด่นชัด ออกสไตล์แบดบอยหน่อยๆ (เหมือนชีวิตจริงเลยแฮะ) ก็เป็นพระเอกสไตล์แอนตี้ฮีโร่หน่อยๆ ล่ะครับ แต่ก็เล่นได้ไม่เลว พอๆ กับ Rodriguez ที่พอจะตีคู่ไปกับพระเอกได้

แต่รายที่น่าผิดหวังหน่อยคือ LL Cool J ในบท ดีคอน เดก เคย์ หนึ่งในทีมสวาทที่ออกมานิ่งเกินคาด คนละเรื่องกับสมัยที่เล่น Deep Blue Sea เลยครับ เรื่องนั้นน่ะเด่นกว่าเยอะ แม้จะโผล่ไม่มากเท่าก็เถอะ ส่วน Martinez ก็ยังพอเอาตัวรอดได้ มาแค่กวนๆ ตามสไตล์ผู้ร้ายหน้าหล่อก็ใช้ได้แล้ว และ Jeremy Renner หรือพ่อฮอว์คอายของเราก็ร่วมแสดงด้วยครับ ในเรื่องก็ถือว่าเล่นได้เข้าท่าเช่นกัน

ความสนุกจะมาเต็มขั้นจริงๆ ก็ปาเข้าไปครึ่งชั่วโมงสุดท้ายครับ เมื่อการชิงตัวนักโทษถึงจุดวิกฤต เรื่องราวก็เพิ่มปมให้กดดันมากขึ้นๆ จึงค่อนข้างมันส์ แต่พอดีว่าช่วงแรกๆ มันเนิ่บมานาน การมาฮึดแรงตอนท้ายเลยไม่ถึงกับโดนใจเท่าที่ควร แค่พอมันส์น่ะครับ

แต่ตอนดูหนังก็สะท้อนใจไม่น้อย เมื่อเจ้าวายร้ายประกาศจะให้เงิน คนเราก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินเช่นกัน ซึ่งถือว่าเจ้าวายร้ายนี่ฉลาดมาก เล่นใช้แผนนี้แหกคุก ซึ่งหากมีคนเก่งๆ เห็นแก่เงินหน่อยนี่ทำได้เลยนะครับ แล้วก็มองย้อนดูโลกแห่งความจริง… มันก็มีแววเหมือนกันนะเนี่ย

สำหรับหนังเรื่องนี้ เงิน $100 ล้านมันก็อยู่ของมันดีๆ ล่ะครับ แต่ดันต้องมาตกเป็นเครื่องมือผู้ร้าย ดูไปดูมาก็สงสารเงินนะ ถ้าอยู่กับนายดีก็เป็นเงินบริสุทธิ์ แต่ถ้าอยู่กับนายเลวๆ เงินก็กลายเป็นของกลาง… เฮ่อ คนนี่น่ากลัวจริงๆ เปลี่ยนเงินดีๆ เป็นเงินแปดเปื้อนได้ ไวเท่าความคิด

ก็เป็นหนังอีกเรื่องที่ดูได้ แต่ไม่ถึงกับมันส์มาก อย่างที่บอกครับ มีช่วงอืดไปหน่อย และการสู้ช่วงท้ายแม้จะยิ่งใหญ่ แต่ก็ไม่ใหม่ มันเหมือนหนังตำรวจยกพวกลุยแบบที่เราเห็นมานักต่อนัก

นึกๆ แล้วก็เห็นใจ Johnson คนกำกับครับ แม้เขาจะได้ทำของง่ายๆ ที่พล็อตไม่ยากเย็นในการเล่า แต่หากปล่อยให้พล็อตง่ายมันได้รับการถ่ายทอดง่ายๆ โดยไร้ชั้นเชิง มันก็จะจืดชืดไร้ความกลมกล่อม เหมือนหนังเรื่องนี้แหละครับ พล็อตง่ายก็จริงแต่หากผูกดีๆ ล่ะก็จะเป็นอะไรที่มันส์ได้มากกว่านี้พอตัว

ชอบของมันส์แบบไม่คิดอะไรมาก ก็ดูได้ แต่อย่าคาดหวังครับ

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)