หนังสยองเก่าๆ ของค่าย Orion เคยวางจำหน่ายในบ้านเราโดย Catalyst – ใช้ชื่อไทยว่า “หมาปีศาจ” ครับ

Albert Finney รับบท ดิวอี้ วิลสัน ตำรวจที่ต้องมาสืบคดีฆาตกรรมสะเทือนขวัญกลางกรุงนิวยอร์ค มีคนมากมายถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม (ประมาณว่า แขน ขา คอ และมือกระจุยครับ ไม่อยู่ที่เดียวกันเลย) เขาก็พยายามหาความจริงครับ แล้วก็ค้นพบว่า ผู้ลงมือ ไม่ใช่คนหรอกครับ แต่เป็นสัตว์สยองสุดโหด … แล้วเขาจะหยุดมันได้ยังไง

ครับ ฟังๆ ดูมันก็คล้ายๆ จะเป็นสัตว์โลกน่ารักใช่มั้ยครับ แต่โปรดสังเกตว่าผมไม่ได้จั่วหัวว่าเป็นแนวนั้น เพราะตัวหนังมันจริงจังครับ ไม่ได้ทำแล้วดูตลกอย่างงั้น ไม่ได้เล่น Effect อะไรมาก จะไปเน้นการสร้างอารมณ์สยอง บรรยากาศน่ากลัวมากกว่า ซึ่งต้องขอบอกว่าทำได้ดีเลยครับ หนังทำสำเร็จในการสร้างความสะพรึงให้กับมหานครนิวยอร์ค คือดูแล้วมันใช่อ้ะคับ รู้สึกเลยว่าเมืองนี้มีอะไรเลวร้ายแฝงอยู่

และจุดที่เด่นมาก ก็คือ การถ่ายภาพแบบเทอร์โมกราฟครับ (สไตล์ว่าถ่ายภาพจับความร้อน นึกภาพออกใช่ไหมครับ) ซึ่งภาพสไตล์นี้จะแทนสายตาของเจ้าสัตว์สยองที่ผมบอกน่ะแหละครับ ดังนั้นเมื่อภาพเป็นเทอร์โมกราฟเมื่อไหร่ ก็หายใจไม่ทั่วท้องล่ะครับ มันมาแน่ และฉากฆ่าก็โหดไม่เบาครับ ถึงขั้นอวัยวะขาดกันจะๆ เลยล่ะ

โดยรวมๆ ต้องบอกว่าบรรยากาศดีครับ ที่ว่าดีนี่คือ สยองดีนะครับ มีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอะไรทำนองนี้ ฉากฆ่าก็โหดดี นักแสดงก็ดีครับ แหม Albert Finney นี่ครับ พี่แกฝีมืออยู่แล้ว แต่ก็ต้องยอมรับนิดนึงว่าหนังมันเก่าน่ะครับ นี่ก็ 44 ปีแล้ว ดังนั้นความอืดก็พอมีอยู่ครับ เดินเรื่องช้าๆ เนิ่บๆ อันนี้คอหนังเก่าน่าจะชอบ แต่คอหนังใหม่ๆ ถ้าใจร้อนหน่อยก็อาจจะเบื่อบ้างแหละฮะ อันนี้ก็แล้วแต่ครับ แต่หนังเรื่องนี้บรรยากาศเข้าท่ามากจริงๆ

แต่เสียดายที่ตอนออกฉายหนังไม่ประสบความสำเร็จนักครับ ทำไปเพียง $10 ล้าน แต่ทุนสร้างน่ะ $17 ล้านครับ ก็เข้าเนื้ออยู่พอตัว

ก็น่าลองครับ สำหรับผู้ที่ชอบหนังสยองแบบกินบรรยากาศ

สองดาวกว่าๆ ครับ (คงจะถึงครึ่งถ้าตัดความอืดไปซักนิดนึง)

(6.5/10)