ดู American Assassin จบแล้วก็บอกตัวเองว่า “หนังสนุกดีตามมาตรฐาน” แต่หลังจากนั้นก็นั่งคิดอยู่พักหนึ่งครับว่า “มาตรฐาน” ที่ว่านี่ ตอนเราดูมันในหนังก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรยากในการทำนะ แค่เดินเรื่องมันส์ เนื้อหาโอเค ดาราบู๊กันพอเหมาะ เท่านี้เราก็พอใจแล้ว… แต่เอาเข้าจริงผมว่ามันยากในการทำไม่น้อย และมีหนังไม่กี่เรื่องที่ทำสำเร็จได้

สไตล์ของหนังก็คือแนวสายลับจริงจัง ลงสนามแทรกซึมไปปราบผู้ร้าย หรือไม่ก็ออกตามสืบร่องรอยเพื่อหยุดยั้งแผนก่อการร้ายให้ทัน อย่าง Unlocked ก็เล่าในแนวทางนี้ แต่อะไรล่ะคือสิ่งที่ทำให้บางเรื่องออกมาสนุก ในขณะที่บางเรื่องออกมาเรื่อยๆ?

แน่นอนว่าอย่างแรกคือจริตคนครับ อย่างการที่ผมชอบเรื่องนี้ก็ใช่ทุกคนจะชอบเหมือนผมไปเสียทั้งหมด มันก็ต้องมีคนที่ไม่ชอบบ้างล่ะ แต่อย่างน้อยถ้าหนังทำออกมาตอบโจทย์จริตคนส่วนใหญ่ให้ชอบได้ ก็ถือว่ามีชัยไปกว่าครึ่ง ซึ่งที่ผมจะบอกเล่าต่อไปนี้ก็อิงจากจริตผมเป็นหลัก ดังนั้นหากจะต่างหรือจะเหมือนจากที่ท่านคิดอย่างไรก็ไม่ต้องคิดมากครับ เพราะนี่ไม่ใช่การฟันธง แต่อยากชวนคุย+เล่าสู่กันฟังมากกว่า

อย่างเรื่องนี้หนังครบเครื่อง ไม่ว่าจะแอ็กชันที่ถือว่าเร้าใจพอประมาณ การสร้างคาแรคเตอร์ตัวละครให้มีชีวิตขึ้นมาในหัวเราก็ถือว่าทำได้ไม่เลว ตามด้วยพล็อตเรื่องภารกิจที่พระเอกต้องจัดการ ถ้าเล่า+ทิ้งปมได้น่าติดตาม หนังก็จะดูเพลินขึ้นมาทันที รวมถึง “เรื่องระหว่างทาง” ที่หากมีอะไรดึงให้เราสนใจไปเรื่อยๆ หนังก็จะดูเพลินได้ไม่ยาก

ถ้าพูดถึงดาราแล้ว Dylan O’Brien ถือว่าไปได้ดีกับบท มิทช์ แรปป์ ครับ เนื่องจากผมยังไม่เคยอ่านนิยายผมจึงไม่รู้ว่าแรปป์ฉบับในหนังนี่จะตรงกับในนิยายมากน้อยแค่ไหน รู้แต่ว่าผมดูแล้วโอเคกับลีลาบู๊ และการแสดงของ O’Brien ที่บอกเล่าความเจ็บปวดของตัวละครได้โอเคในระดับหนึ่ง (อาจไม่ถึงกับลึกซึ้ง แต่ก็ไม่ตื้นเขินน่ะครับ)

ดาราสมทบอย่าง Michael Keaton ก็ทำหน้าที่ได้ฉลุยครับ เขาดูเป็นครูฝึกสายโหดที่ไม่ได้เหี้ยม แม้จะเอาจริงในการฝึกและการทำงาน แต่ก็ยังมีความเป็นคนให้เราได้สัมผัสอยู่… โดยส่วนตัวผมว่าพี่แกเหมาะมากกว่าตัวเลือกแรกอย่าง Bruce Willis อีกนะ

Taylor Kitsch กับบท โกสต์ ตัวร้ายของเรื่องก็เล่นได้ดีอีกเช่นกันครับ ยอมรับว่าแอบใจหายนะ เพราะก่อนหน้านี้ Kitsch ก็เป็นดารามาแรงอีกคนหนึ่งของวงการ แต่พอ John Carter และ Battleship ไม่ปัง ก็เหมือนว่าโอกาสในการแสดงนำของเขาก็พลอยลดลงไปด้วย ทั้งที่จริงๆ พี่แกก็เล่นหนังดี เพียงแต่บุคลิกอาจไม่เด่น ราศียังไม่จับเท่าไร (แต่ผมว่าแกเล่นบทประเภท “ประกบ” หรือ “สมทบ” ก็น่าจะรุ่งนะ)

Sanaa Lathan กับ David Suchet ก็มาร่วมจอเพื่อเพิ่มความเข้มให้กับหนังได้ดีครับ และเราจะได้เห็น Scott Adkins ดาราขาบู๊อีกเช่นมาแจมในเรื่องนี้ด้วย ซึ่งลีลาบู๊พี่แกจริงๆ ดีครับ แต่ในเรื่องอาจไม่ได้โชว์เท่าไร ต้องไปดูหนังที่พี่แกเล่นนำแบบ Boyka: Undisputed IV ถึงจะเห็นลีลาแกได้จริง

ผมชอบที่หนังเล่าเรื่องได้อย่างพอดี มันสนุก ชวนติดตาม ดูจริงจังแต่ก็ไม่ได้จริงเกินจนลดทอนความสนุก มันยังมีอะไรโม้ๆ มาแทรกเป็นสีสันอยู่ และแม้หลายๆ อย่างเราจะเดาได้ไม่ยากก็ตาม แต่การเล่ามันพอเหมาะน่ะครับ เล่าได้สนุก เล่าแล้วมันส์ โดยรวมของหนังเลยถือว่าน่าพอใจ ค่อนไปทางดี

หนังกำกับโดย Michael Cuesta ที่กำกับซีรี่ส์มาหลายเรื่อง และเรื่องที่เด่นสุดคงต้องยกให้กับ Homeland ซึ่งก็น่าจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาได้มากำกับเรื่องนี้ครับ โดยรวมแล้ว Cuesta รู้จังหวะในการเล่าเรื่องเกี่ยวกับการต่อต้านผู้ก่อการร้ายให้มันโดนใจผู้ชม

บางท่านอาจมองว่าหนังโปรอเมริกา แต่เอาเข้าจริงผมว่าความแค้นมันเป็นเรื่องสากลน่ะครับ คนที่เจอเรื่องร้ายๆ แบบพระเอกมีอยู่ในทุกประเทศ มันขึ้นกับว่าเขาจะลงมือจัดการกับเรื่องนั้นๆ ยังไงต่อ จะปล่อยมันทิ้งไป หรือจะเดินหน้าทวงแค้นคืน… อีกอย่างหนึ่ง ก็หนังมันสร้างโดยคนอเมริกันน่ะครับ การเล่าเรื่องจากมุมอเมริกันก็ง่ายสุด เพราะเดี๋ยวถ้าทำเล่าในมุมอื่นๆ เดี๋ยวก็โดนค่อนขอดอีกว่า “เล่าแบบไม่รู้จริง” (555)

โดยรวมแล้วผมเพลินกับหนังครับ เข้มข้นกำลังดี ตอบโจทย์ความเป็นแอ็กชันทริลเลอร์ได้อย่างน่าพอใจ แน่นอนว่ามันไม่ได้เด็ดถึงระดับหนัง Jason Bourne แต่ก็จัดว่าสนุกน่าพอใจครับ ใครชอบแนวนี้ไม่น่าจะผิดหวังกันล่ะ

ในแง่รายได้แม้จะไม่มากแต่ก็ไม่ถึงขาดทุนครับ ทำเงินทั่วโลกไป $67 ล้าน ทุนแค่ $33 ล้านครับ เอารายได้จากโน่นจากนี่มาโปะๆ ก็น่าจะกลบทุนได้อยู่

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)