อย่างที่บอกนะครับว่า Peter Sellers ได้เสียชีวิตไปเมื่อ 24 กรกฎาคม 1980 ด้วยโรคหัวใจ แต่หนังเรื่องนี้เราจะได้เห็นเขาแสดงนำเป็นสารวัตรคลูโซอยู่ ถ้าถามว่าเป็นไปได้อย่างไร ผมก็ตอบได้ว่า เป็นเพราะการตัดต่อไงครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนแรกนั้น หนังเรื่อง The Pink Panther Strikes Again มีการถ่ายทำออกมาเป็นฉบับแรกที่มีความยาว 124 นาที แต่ทีนี้พอมาดูอีกทีก็รู้สึกว่ามันยาวไป ผู้กำกับ Blake Edwards ก็เลยตัดสินใจหั่นหนังออกให้เหลือแค่ 100 นาทีหน่อยๆ
ครับ ใช่แล้ว และไอ้ 24 นาทีที่โดนหั่นไป ก็กลายมาเป็นหนังเรื่องนี้นี่เอง
หนังเอาฟิล์มที่ไม่ได้ใช้จากตอนนั้นมาตัดต่อเป็นหนังใหม่ โดยเราจะได้เห็น Sellers ในบทคลูโซแค่ช่วงแรกครับ พอช่วงหลังหนังก็กำหนดบทว่าสารวัตรคลูโซเกิดหายสาปสูญไป แล้วก็มีนักข่าวสาว (Joanna Lumley) มาตามล่าหาความจริง โดยออกตระเวนสัมภาษณ์บุคคลที่มีความเกี่ยวข้องกับคลูโซทั้งหมด ซึ่งก็มีตัวละครเก่าๆ กลับมาเพียบครับ ตั้งแต่เซอร์ชาร์ลส ลิตตัน (David Niven) แฟนธ่อมต้นตำรับ, ชาร์ลส เดรย์ฟัส (Herbert Lom) สารวัตรคู่แค้นของคลูโซ, เลดี้ซีโมน (Capucine) ที่เคยปรากฎตัวในภาคแรกเป็นเมียของคลูโซ แต่ภาคนี้เธอเป็นเมียของลิตตันไปแล้ว, Burt Kwouk ในบทคาโต้ และ Graham Stark กลับมารับบทเป็นเฮอร์คุล เลอจอย อดีตลูกน้องของคลูโซที่เคยปรากฎตัวใน A Shot in the Dark
ดังนั้นภาคนี้จึงเหมือนเป็นตอนรำลึก The Pink Panther ครับ เพราะช่วงต้นจะได้เห็นฟุตเตจที่ไม่ได้ใช้ แล้วพอช่วงหลังเราก็จะได้เห็นตัวละครมานั่งคุยกันถึงคลูโซ โดยมีภาพเก่าๆ จากภาคที่แล้วๆ มาตัดต่อลงไปให้ดู
ภาคนี้จะบอกว่าเป็นหนังก็แปลกๆ ล่ะครับ เพราะอารมณ์มันไม่เชิง แต่ Edwards ก็ถือว่าหัวใสใช้ได้ครับ ที่เอาฟุตเตจที่ไม่ได้ใช้มาใส่แบบนี้ และยังพอทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราวได้ด้วย
ดูแล้วมันก็ไม่มีอะไรน่ะครับ เพราะการแสดงมันก็ไม่มี มันเหมือนเป็นการมานั่งคุยธรรมดาเท่านั้นเอง ส่วนไอ้เรื่องฮานั้นก็ฮาเพราะภาพเก่าๆ นี่แหละครับ ที่ตัดเอาตอนสนุกๆ มา
ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับท่านแล้วล่ะครับว่าจะดูมั้ย เพราะมันไม่ค่อยเป็นหนังเท่าไหร่ครับ แม้ Edwards จะเชื่อมได้เนียนพอดู แต่ก็ไม่ได้ดีอะไรมากมาย ไอ้ที่สนุกๆ ตลกๆ ก็เป็นภาพจากตอนเก่าๆ ทั้งนั้นด้วย ดังนั้นถ้าท่านเคยดูตอนเก่าๆ มาแล้วไม่ต้องตามมาดูก็ได้ครับ
เหมาะสำหรับคนที่อยากดูหนัง Pink Panther ให้ครบชุดเท่านั้นครับ ส่วนผมดูไปก็โอเคนะ เหมือนได้ดูรำลึก Pink Panther อะไรอย่างนั้นน่ะ จริงๆ หนังก็มีช่วงที่ผมชอบเหมือนกันนะครับ อย่างตอนที่เลอจอยพูดถึงคลูโซในแง่ที่ดี ว่าเขาเปลี่ยนแปลงชีวิตเลอจอยยังไง คือมันเป็นการพูดที่ดูจริงใจดีครับ และเป็นการให้เกียรติคลูโซอย่างมากด้วย ไอ้พวกนี้ผมว่าดีแหละครับ และส่วนใหญ่ทั้งคาโต้หรือแฟนธ่อมก็พูดถึงคลูโซในแง่ชื่นชม พวกนี้ก็เลยทำให้หนังมันไม่โล่งโถงซะทีเดียว คนที่ชอบคลูโซก็คงจะอดรู้สึกดีไม่ได้หรอกครับ
แต่หนังเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยประสบความสำเร็จนัก อีกทั้ง Lynne Frederick ภรรยาม่ายของ Sellers ยังฟ้องทีมงานทั้งหมดครับ ด้วยข้อหาหมิ่นประมาทสามีเธอ และเธอก็ชนะด้วยครับได้เงินไป 1.475 ล้านเหรียญ (หนังเรื่องนี้ทำเงินไปราวๆ 9 ล้านเท่านั้นครับ)
สรปุว่าไม่ดูก็ไม่น่าเสียดายครับ เหมาะหรับแฟนพันธุ์แท้หนังชุดนี้เท่านั้น
ไม่ถึงสองดาวครับ
(5/10)
หมวดหมู่:รีวิวหนัง/ภาพยนตร์, Comedy