จริงๆ ผมอยากไปดูตั้งแต่ตอนเข้าโรงนะครับ แต่ก็พลาดไป สุดท้ายก็มาดูตอนออกแผ่น สำหรับ Tales of Terror นั้นเป็นรายการทีวีแนวสยองเหมือนชมรมขนหัวลุก บ้านเราน่ะนะครับ แต่ละตอนก็จะมีละครสั้นๆ อันนำมาจากเรื่องเล่าจากทางบ้านมาให้คนได้ดูกัน แล้วทีนี้รายการเขาดังครับ ดังจนแฟนๆ เรียกร้องให้เอามาทำเป็นหนังขายทางวีดีโอก่อน แล้วต่อมาก็เลยขยับขยายมาเป็นหนังใหญ่อย่างที่เห็นนี่แหละ

ส่วนเรื่องราวในหนังทั้ง 8 หลุม ก็นำมาจากเรื่องเล่าจากทางบ้านนั่นเอง

หลุมที่ 1 The Night Watchman
เมื่อยามทุกคนที่ถูกส่งไปยังอาคารร้างแห่งหนึ่ง พอทำงานไปได้คืนเดียว วันรุ่งขึ้นก็รีบมาลาออกทันที… ที่แห่งนั้นมีอะไรอยู่กันแน่?

หลุมที่ 2 Wisps of Smoke
หญิงสาว 3 คนเกิดขับรถหลงทาง ไปโผล่ยังส่วนลึกสุดของป่า และที่นั่นเธอก็ได้พบกับสิ่งลึกลับที่พร้อมจะเอาชีวิตพวกเธอ

หลุมที่ 3 Gloves
หญิงสาวคนหนึ่งต้องเผชิญกับมือปริศนาที่โผล่มาบีบคอเธอทุกวัน… มันเป็นมือของใคร?

หลุมที่ 4 The Weight
แม่คนหนึ่งต้องนอนอย่างกระสับกระส่าย เมื่อถูกบางสิ่งกดทับไว้จนแทบขยับไม่ได้… สิ่งนั้นมันต้องการอะไรกันแน่?

หลุมที่ 5 Full Length Mirror
หนุ่มสองคน หลังเลิกเรียนแทนที่จะกลับบ้าน พวกเขากลับมาลองของที่โรงยิม โดยการไปยุ่งเกี่ยวกับกระจกต้องห้าม

หลุมที่ 6 Line of Sight
สาวๆ ตั้งใจจะถ่ายวดีโอเพื่อเก็บความฝันของแต่ละคนไว้ แต่มีอยู่คนหนึ่ง ได้ถ่ายมัน แต่ปรากฎว่าเมื่อเอามาดูซ้ำ กลับมีใครก็ไม่รู้มาโผล่ในนั้นด้วย และนั่นมันแค่จุดเริ่มของความสยองเท่านั้น

หลุมที่ 7 The Promise
ชายคนหนึ่งรับอาสาเฝ้าบ้านให้กับลุงของเขา โดยที่ลุงของเขาเตือนว่า “หากมีคนเรียก ต้องขานรับทุกครั้ง” ทำไมต้องทำเช่นนั้น? เขาไม่ทราบ แต่ที่แน่ๆ เขากำลังจะได้ทราบว่าหากไม่ขานรับ จะเป็นเช่นไร

หลุมที่ 8 Hisao
แม่คนหนึ่ง สัญญาว่าจะดูแลลูกไปชั่วชีวิต… แต่จะเป็นอย่างไรถ้าลูกเธอไม่มีชีวิตอีกต่อไป

จำได้ว่ากระแสหนังเรื่องนี้ก็เหมือน Ju-On น่ะครับ คือถ้าใครชอบก็จะชอบกันไป แต่ใครไม่ชอบหรือมองว่าหลายๆ อย่างในหนังเป็นเรื่องขำก็จะพากันฮากับหนังเรื่องนี้ หรือไม่ก็ไม่ชอบกันไปเลย  แต่สำหรับผม ผมชอบครับ ชอบไม่น้อยเลยล่ะ

ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงก่อนว่าผมชอบเรื่องแนวผีๆ อยู่แล้ว และเรื่องราวตำนานสารพัดแบบจากญี่ปุ่นนี่ผมก็คลุกคลีมาตั้งแต่เด็ก และยอมรับว่าตอนเด็กๆ ที่เริ่มอ่านนั้น มันฝังใจพอสมควร ดังนั้นพอผมมานั่งดูหนังผีจากญี่ปุ่น มันจึงไม่ยากเลยที่ความกลัวจากส่วนลึกของอดีตมันจะกลับมาสะกิดให้เราสะดุ้ง ดังนั้นเลยขอบอกว่า “การรับรู้” สำคัญมากในการดูหนังผีของญี่ปุ่นหรือของชาติไหนๆ ก็ตาม

ตัวอย่างเช่น สมมตินะครับ ว่าเด็กคนนึงถูกเลี้ยงดูมาแบบที่ไม่เคยได้ยินคำว่า “ผี” เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรคือสิ่งนี้ และไม่เคยรับรู้ด้วยซ้ำว่าต้องกลัว แล้วหากวันหนึ่งเด็กคนนี้ไปเจอ “ผี” จริงๆ เขาก็จะไม่ได้รับรู้ว่ามันน่ากลัว เขาจะแค่งงว่ามันคือสิ่งผิดปกติ แต่สมองของเขาจะไม่ได้สั่งการโดยตรงว่า “เฮ้ย น่ากลัว” อาจจะแค่หวั่นๆ หรือต่อให้กลัว เขาก็จะไม่กลัวเท่ากับคนที่รับรู้เรื่องผีกลัวกัน เพราะเรารับรู้มากกว่า เรารู้อิทธิปาฏิหาริย์มากกว่า ความกลัวและจินตนาการความคิดมากมันจะพุ่งมากกว่า อะไรทำนองนี้

ดังนั้นหากคนดูไม่ได้กลัว ไม่ได้มีประสบการณ์การรับรู้ที่เชื่อมกับเรื่องพวกนี้ มันก็ไม่แปลกหากมันจะกลายเป็นเรื่องตลกไป ก็ไม่ต่างจากการที่หลายๆ ชาติเห็น กระหังหรือผีปอบเป็นของขำ

หรืออีกกรณีก็นี่เลย The Exorcist ครับ บางคนก็ดูแล้วขำขันกับฉากไล่ผี แต่ฝรั่งเขากลัวกันเป็นล่ำเป็นสัน ซึ่งที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ ความเชื่อมันต่างกันนั่นเอง

ดังนั้นคนที่ดูหนังเรื่องนี้แล้วไม่กลัว ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกครับ

ร่ายมายาว ก็สรุปว่าผมเป็นจำพวกที่ชอบและสนุกกับหนังเรื่องนี้พอสมควรครับ เพราะคอนเซปต์ผีญี่ปุ่นเท่าที่ผมเคยรู้มามันคงอยู่ครบ ส่วนมากญี่ปุ่นเขาจะเชื่อเรื่องเจ้าที่เจ้าทาง เจ้าป่าเจ้าเขา เขาจะเชื่อเรื่องความพยาบาทกันมาก (อย่าง Ju-on) ก็ลองพิจารณาสิครับ ญี่ปุ่นเป็นชาติที่ประชาชนมีจินตนาการสูงมากชาติหนึ่ง (ดูเกมสิครับ ดูเทคโนโลยีสิ จินตนาการไม่สูงจะออกมาได้ขนาดนี้เหรอครับ) ดังนั้นหากเรากลัวผีเราอาจจะจินตนาการซัก 20 แต่ที่ญี่ปุ่นนั่นเขาจะคิดไปเป็นร้อยกว่าแล้วครับ เพราะไอเดียมันเป็นเรื่องที่ควบคุมไม่ได้ เหมือนเวลาเราจะเข้านอนแต่เจือกมีเรื่องผีเข้ามาในหัว เราอยากจะหยุดแต่ก็หยุดความคิดนั้นไม่ได้ (น่าจะเคยเป็นนะครับ) ความกลัวมันก็จะสะสมทบต้นทบดอกกันสนุกเลยล่ะ

ถ้าถามว่าชอบตอนไหน จริงๆ ผมชอบหมดนะ บรรยากาศกำลังดี มืดๆ และติดดิน ไม่ได้เล่น Effect มากมาย (ก็เวลาคนเจอผีจริงๆ ไม่ทราบว่าผีมันเล่น Effect อะไรนักหนาเหรอครับ อย่างมากก็เลือด หรือแสงบางอย่าง มีมั้ยครับผีโผล่มาพร้อมดาบเลเซอร์?) ที่ชอบมากหน่อยก็หลุม 2, 4 , 5, 6 และ 7 ส่วนที่ชอบสุดก็คงเป็นหลุม 6 ครับ สยองเต็มๆ ขนลุกกันไปเลย

อีกอย่างผมชอบหนังผีสั้นๆ ทำนองนี้อย่างนึงก็คือ แทบทุกตอนทุกเรื่อง มันจะจบแบบค้างคา ประมาณว่า “มันยังไม่จบ” ก็จบแบบนี้แหละที่หลายคนเขานิยมกัน เพราะมันเอากลับไปนอนคิดต่อไปได้นี่ครับ ความสยองเลยต่อเนื่องประมาณว่าหนังจบอารมณ์ไม่จบ สะใจกันไปเลย

ถ้าใครไม่ชอบหรือไม่กลัวผมก็คงจะไม่ชักชวนให้กลัวหรอกนะครับ ก็เหมือนคนไม่ชอบทุเรียนอ้ะ จะบังคับยังไงมันก็ไม่ชอบขึ้นมาหรอก ก็สรุปว่าถ้าไม่ชอบแนวผีญี่ปุ่น ไม่ชอบ Ju-On หรืออะไรทำนองนั้นก็คงไม่ชอบเรื่องนี้ขึ้นมาหรอกครับ ไม่จำเป็นต้องดู ผ่านไปได้เลยครับ

แต่ถ้าใครชอบและถูกเส้น รู้ตำนานหรือคุ้นเคยผีญี่ปุ่นมาบ้าง ลองครับ ต้องลอง!!!!!

บางคนบอกมันเกี่ยวอะไรกับตำนานหรือความเชื่อ อ้าว ก็ถ้าไม่ทราบมันก็ไม่รู้เรื่องนี่จริงมั้ยครับ อย่างเช่น ตอนที่ 2 หญิงสูบบุหรี่แล้วก็โดนสูบร่างไปนั้น นี่ความเชื่อญี่ปุ่นเขาว่ากันว่าหากไปสูบบุหรี่มากๆ จะต้องโดนสูบ ยิ่งไปสูบกลางป่าเขา (ซึ่งในหนังมันไม่ใช่แค่ป่าเขาหรอกครับ มันเป็นป่าที่ไม่เร็วด้วย….) ก็คิดดูเอาเองว่าจะเป็นไง

ร่ายมายาว ก็ให้ไปซักสองดาวกว่าๆ โดยประมาณครับ

(6.5/10)