ก่อนที่ Adam Sandler กับ Drew Barrymore จะมาเจอกันใน 50 First Dates พวกเขาเคยสร้างปรากฏการณ์ความฮาน่ารักมาแล้วครับ ในเรื่องนี้นี่เอง

ร็อบบี้ ฮาร์ท (Sandler) นักร้องงานแต่งเพิ่งจะโดนแฟนสาวหักอก ชีวิตเขาก็อับเฉาเศร้าหมองตลอดมา จนกระทั่งเขาได้เจอกับ จูเลีย ซัลลิแวน (Barrymore) สาวเสิร์ฟที่สุดแสนจะสดใส ร็อบบี้รู้สึกสนใจเธอ แต่เธอกำลังจะแต่งงานครับ อืมม์ แล้วจะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย

สไตล์ของเรื่องนี้มันจะไม่เชิงกุ๊กกิ๊กครับ มันจะมาพร้อมกลิ่นอายสไตล์ร็อคแอนด์โรลล์ ฉากหลังของหนังก็เป็นยุค 1985 ครับ พวกเพลง การแต่งตัวมันก็ย้อนยุคกัน ซึ่งในแง่บรรยากาศนี่ถือว่าทำได้ถึงครับ และในแง่ความฮาก็ถือว่าทำได้ดีในระดับน่าพอใจ

ดาราทุกคนออกจะเด่นไม่แพ้กัน และยิ่งไปกว่านั้นทั้ง Sandler และ Barrymore ต่างก็มีโอกาสได้แสดงอารมณ์ในเชิงดราม่าพอประมาณจากเรื่องนี้ บางฉากดูแล้วอึ้งน่ะครับ อย่างตอนที่ Barrymore เธอลองชุดแต่งงานอยู่หน้ากระจก ฉากนั้นเธอแสดงความรู้สึกออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมมากๆ ลองไปชมได้เลยครับ ฉากนี้ฉากเดียวก็ได้ใจผมไปเยอะแล้วล่ะ

หรือตอนที่ Sandler ร้องเพลง Somebody Kill Me, Please นั่นก็อีกฉากครับ Sandler ถ่ายทอดอารมณ์ผ่านเสียงและแววตาได้ดีจริงๆ จนเชื่อเลยว่าถ้าใครเคยมีประสบการณ์แบบเดียวกับที่เขาเจอ คงอินไม่มากก็น้อย

สำหรับผมนี่ถือเป็นหนังที่เปิดยุครุ่งโรจน์ของ Adam Sandler ครับ เพราะเป็นช่วงที่หนังของเขากลมกล่อม มีครบถ้วนทั้งเนื้อหาดีๆ สาระโดนๆ และความตลกโลกสวยเฉพาะตัว ที่สำคัญคือเพลงยังเพราะโคตรๆ ด้วย (เรียกว่าขาย Soundtrack ไปในตัวด้วยเลยครับ)

หนังทำเงินสวยงามครับ ได้ไป $123 ล้านจากทั่วโลก ส่วนทุนสร้างน่ะเพียง $18 ล้านครับ กำไรสบายๆ เลย

สองดาวครึ่งขึ้นไปครับ

(7/10)