ผมชอบ Doctor Strange in the Multiverse of Madness ครับ สนุกดีนะ ส่วนหนึ่งที่ชอบก็อาจเพราะถูกเส้นกับสไตล์นี้ของผู้กำกับ Sam Raimi ที่บรรเลงหนังออกมาเป็นแนวผจญภัยลุยไปเรื่อยๆ เพลินไปกับจินตนาการ อร่อยไปกับสารพัดแฟนตาซีผสมไซไฟ ได้อารมณ์เหมือนพลิกหน้าคอมมิครัวๆ
การจะเอาวรรณกรรมอมตะอย่างเจ้าชายน้อยมาทำเป็นหนังนั้น ถือเป็นโจทย์ที่ท้าทายมากครับ จริงๆ คือเคยมีคนทำออกมาแล้ว แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ยังไม่ถือว่าเข้าเป้านัก
ดู Sherlock Holmes: A Game of Shadows ตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงครับ ก็ชอบนะครับ สนุกเพลินดีตามสไตล์ เป็นการจับเอาโฮล์มส์ (Robert Downey Jr.) กับหมอวัตสัน (Jude Law) มาเผชิญแผนร้ายของ ศจ.มอริอาตี้ (Jared Harris) นโปเลียนแห่งอาชญากรรม ซึ่งแผนของพี่ท่านก็อลังตามคาดครับ
รู้ไหมครับว่าผมชอบเชอร์ล็อค โฮล์มส์ มากที่สุดตรงไหน?
สิ่งที่จับใจผมอย่างมากในหนังเรื่องนี้ก็คือโลเกชั่นสวยๆ งามๆ ของฮาวาย (ซึ่งเป็นเหตุผลเดียวกับที่ทำให้ผมชอบดู Hawaii Five-O)
หนังหมัดมวยที่ถือว่ามาพร้อมหมัดอันหนักหน่วงเลยล่ะครับ ตัวหนังออกมาจริงจังและกดดันพอสมควร ยอมรับเลยว่าดูแล้วบางจังหวะก็แอบเครียดนะ เพราะพล็อตเรื่องมันกดดันและบีบคั้นตัวเอกเหลือเกิน
ถ้าหากว่าคนรักของคุณสมองกระทบกระเทือน ส่งผลให้ความทรงจำทั้งหมดที่เขาหรือเธอมีต่อคุณหายไปจนสิ้น ว่าง่ายๆ คือเขาจำไม่ได้ว่าคุณคือใคร และจำความรักที่คุณมีให้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย… เช่นนั้นแล้ว คุณจะทำอย่างไร?
ผมหลงเสน่ห์หนังเรื่องนี้เข้าอย่างจังครับ
ช่วงหลายปีที่ผ่านมา Russell Crowe แกเล่นหนังดีๆ เอาไว้เยอะครับ เสียดายแต่ว่าหนังเหล่านั้นไม่ค่อยดังและไม่ทำเงินสักเท่าไร อย่างเรื่องนี้ก็เข้าอีหรอบนั้นเหมือนกัน
หนังเรื่องนี้ดีจริงเจ๋งจริงครับ ไม่ต้องอ่านรีวิวจากที่ไหนทั้งสิ้น อยากแนะนำให้ดูได้เลยครับ
หมื่นทิพ's Review 