เรื่องนี้ก็ดูแบบไม่คาดหวังครับ แต่ขณะเดียวกันในใจก็พอจะเดาอะไรๆ ได้ตั้งแต่ตอนดูตัวอย่าง ไม่ว่าจะตัวเอกที่ออกแนว Loser หน่อยๆ แล้วก็กำลังพยายามสร้างความสำเร็จให้กับชีวิตโดยการหางานดีๆ ทำ แล้วก็จับพลัดจับผลูต้องกลายมาเป็นฮีโร่แบบไม่ทันตั้งตัว
ผมจำได้ว่าก่อน The Flash จะฉายนั้นมีกระแสเชิงบวกมากมายว่าหนังสนุกมาก ดีมาก แต่พอออกฉายหนังกลับไปไม่ได้ไกล ครั้นพอได้ดูก็พอเข้าใจน่ะครับ คือหนังมันก็สนุกใช้ได้นั่นแหละ แต่มันก็ไม่ได้ว้าวอะไร คือดูสนุกตามมาตรฐานของหนังซูเปอร์ฮีโร่ – ว่าตรงๆ ก็คือ สนุกตามมาตรฐาน แต่ไม่ได้พิเศษอะไร
มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมอิ่มตัวกับหนังซูเปอร์ฮีโร่ครับ คือหยุดดูไปเลยพักใหญ่ๆ ของ Marvel นี่ถ้าเป็นหนังดูถึง Black Panther: Wakanda Forever ส่วนซีรี่ส์นี่หยุดอยู่ที่ Ms. Marvel ในขณะที่ฟาก DC นี่ล่าสุดคือ Black Adam ครับ – ซีรี่ส์ Peacemaker ก็ยังไม่ได้ดู
ง่ายๆ เลยนะครับ ถ้าอยากมันส์ล่ะก็ จัด Black Adam ได้เลยครับ
ดูจบไปแล้วหนึ่งรอบครับ และคงต้องซ้ำอีกรอบในเวลาไม่นาน ถ้าถามว่าชอบไหม ก็ตอบได้ว่า “ผมชอบนะ” หนังจัดว่าสนุกดีแม้จะกินเวลา 4 ชั่วโมงก็เถอะ แต่หากใครที่ชื่นชอบเรื่องราวของเหล่าซูเปอร์ฮีโร่ของ DC ผมว่าหนังน่าจะคุ้มเวลาในการดูสำหรับท่านครับ
ตลอดการดูหนังเรื่องนี้ ในหัวผมจะมีคำๆ หนึ่งผุดขึ้นมาอยู่เป็นระยะๆ นั่นคือคำว่า “ผมเข้าใจนะ ผมเข้าใจ”
สิ่งแรกที่ผมอยากจะพูดเลยก็คือ มันไม่แปลกครับที่หนังสักเรื่องจะมีคนชอบ-เฉยๆ-ไม่ชอบ เพราะรสนิยมของคนไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน และการจะสนทนาให้ออกรสนั้น เราก็ควรเปิดรับทุกความเห็นด้วยใจที่เย็นและคำพูดที่พอเหมาะพอสม
สารภาพว่ารอเวลาแบบนี้มานานมากๆ ครับ เวลาที่จะได้ถวายสามดาวให้กับหนังฮีโร่จากฟาก DC และพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าหนังฮีโร่่ DC มีดีควรค่าแก่การรับชม
บอกก่อนครับว่าบทความนี้ผสมความเห็นส่วนตัว (อีกทั้งจินตนาการสายมโน) ค่อนข้างเยอะครับ ดังนั้นมันคงไม่เป็นกลางสักเท่าไร เอาเป็นว่าถ้าถามว่าน่าดูไหม ก็ตอบได้ว่า “หนังดูได้เพลินๆ นะครับ ขอเพียงไม่คาดหวังอะไรก็พอ” (ถ้าอยากรู้แค่นี้ อ่านแค่ย่อหน้านี้ก็พอครับ)
หลายคนถามกันเข้ามาว่าดูหรือยัง เลยขอจัดให้ตามคำขอนะครับ และในเบื้องต้น บอกได้เลยว่าหนังดูเวิร์กกว่าตอนฉายโรงมากพอสมควร คือไอ้อะไรต่อมิอะไรที่ควรจะมีแต่ดันไม่มีในฉบับโรง ก็ได้รับการใส่ลงมาในฉบับนี้
หมื่นทิพ's Review 