ซีรี่ส์เรื่องนี้ดูเพลินเลยครับ มันกลมกล่อม อร่อย ดาราเล่นดี บรรยากาศพอเหมาะ เป็นส่วนผสมที่พอดีคำระหว่างหนังสะท้อนความจริงเรื่องชีวิตกับอารมณ์ขันเจ็บๆ คันๆ ที่ชวนให้เราตั้งคำถามถึงเรื่อง “ความสัมพันธ์” ในมิติต่างๆ ของมนุษย์ จนผมนิยามเลยว่าเป็น “ซีรี่ส์ชีวิตผสมตลกที่เปี่ยมวุฒิภาวะ” ครับ
ผมเป็นคนชอบเรื่องลึกลับครับ ทั้งลึกลับแบบสืบสวนคดีฆาตกรรม หรือลึกลับแบบเรื่องพิสดารเหนือธรรมชาติล้วนเป็นของโปรดสำหรับผมทั้งสิ้น และแน่นอนว่า The UnXplained ก็เป็นหนึ่งในรายการที่ผมสนุกสนานในการติดตามดูครับ
ว่าตามจริง Last Night in Soho คือหนังแนวตามสืบคดีฆาตกรรมและหาตัวฆาตกรแบบที่เราเคยเห็นกันมานักต่อนักแล้วนะครับ แต่จุดที่ทำให้หนังมีความสดขึ้นมาหน่อยก็คือลีลาลูกเล่นในการเล่าเรื่องและการนำเสนอของผู้กำกับ Edgar Wright
แล้วปีต่อมา เรื่องราวการสืบสวนของเล็กเซียวหงส์ก็ดำเนินต่อครับ หลังจากภาคก่อนประสบความสำเร็จอย่างดี
The Super Mario Bros. Movie ถือเป็นอีกหนึ่งบทเรียนสำคัญของการทำหนังนะครับ บทเรียนที่ว่าคือ การตระหนักเสียก่อนรู้ว่าตนเองคือใคร แล้วก็เดินหน้าที่อะไรที่มันเหมาะสมกับความเป็นตัวเอง แล้วผลที่ได้ก็จะออกมาเข้าท่าเอง (ยกเว้นจังหวะซวยจริงๆ ก็ว่ากันอีกเรื่อง)
กิจวัตรยามเช้าในช่วงหลายวันมานี้ของผม หลังจากส่งลูกไปโรงเรียนแล้ว ก็จะมาเปิดดูหนัง Feel Good หรือไม่ก็หนังคริสต์มาสดูครับ ยอมรับเลยว่าดูแล้วมันสุขใจ และพลอยทำให้ช่วงเวลาที่เหลือของวันมันเต็มไปด้วยบรรยากาศดีๆ แม้จะมีปัญหาแทรกซ้อนเข้ามาบ้าง แต่ก็รู้สึกว่าเรารับมือกับมันได้ด้วยใจที่เบิกบาน
ขอเกริ่นก่อนสำหรับท่านที่ไม่เคยดูหนังชุดนี้นะครับ ว่านี่ถือเป็นตอนที่ 4 ของหนังชุด Time for Me to Come Home for Christmas ที่สร้างโดยได้แรงบันดาลใจมาจากเพลง Time for Me to Come Home ของ Blake Shelton และจากหนังสือชื่อเดียวกับเพลงที่เขียนโดย Dorothy Shackleford (ซึ่งก็คือแม่ของ Blake Shelton) และ Travis Thrasher
สำหรับผมแล้ว ความสนุกของ Knives Out ไม่ได้อยู่ตรงการเดาตัวฆาตกร (เพราะสารภาพตามตรงว่าพอจะเดาได้ตั้งแต่แรกๆ แล้ว) แต่มันสนุกเพราะหนังมีองค์ประกอบดีๆ มาผสมกันอย่างพอเหมาะ ไม่ว่าจะทีมดารามือดี การเล่าเรื่องที่มีชั้นเชิง มีรายละเอียดและมีอะไรให้ตามอยู่เรื่อยๆ และโทนของเรื่องที่ไม่หนักไม่เบาจนเกินไป ดูแล้วได้อารมณ์หนังสืบสวน แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้เรายิ้มได้เป็นระยะๆ
ลองว่าผมอยากจะร่ายมันก็ต้องยาวกันหน่อยล่ะครับ ต้องย้อนนึง ในช่วงซักเดือนตุลาคมของปี 2542 อันเป็นปีที่ ITV เพิ่งเริ่มเอา Series มาฉายอย่างเป็นทางการน่ะนะครับ ช่วงแรกที่ฉายก็มีแต่ของอเมริกาเป็นส่วนมาก และผมก็ชอบมากๆ ด้วย จนมาถึงเดือน ต.ค. โดยประมาณนี่แหละที่ซีรี่ส์มันชักจะมีการเปลี่ยนแปลงแล้ว นั่นคือการที่ ITV ประกาศว่าจะเอาซีรี่ส์ญี่ปุ่นมาฉาย
หนังแนวฝนตกขี้หมูไหลนี่การจะทำให้ออกมาดีได้นี่ก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะครับ เพราะถ้าเล่าไม่ดีก็จะกลายเป็นออกมามั่ว ดูแล้วมึนแทนที่จะมันส์ หรือไม่ก็จะไม่น่าสนใจแบบตลอดรอดฝั่ง ดูพอได้แค่ตอนแรกๆ แต่พอผ่านไปสักพักกราฟก็อาจจะนิ่งและตกลงในที่สุด
หมื่นทิพ's Review 