ผมเพิ่งดูซีรี่ส์ชุดนี้จนจบปี 9 ไปเมื่อกี้เองครับ… จริงๆ ผมชอบซีรี่ส์ชุดนี้มาก ตีคู่กับ The Big Bang Theory เลยก็ว่าได้ และเวลาดูผมก็จะดูแบบไล่ๆ กับอเมริกาไม่นานนัก เพราะชอบน่ะครับ เลยติดงอมแงม พยายามดูให้เร็วทันใจที่สุดเท่าที่ทำได้
นี่ถือเป็นรีวิวที่ผมเขียน ณ เว็บแห่งนี้แบบเป็นเรื่องเป็นราวเป็นครั้งแรกครับ เพราะก่อนหน้านี้ก็ล้วนแต่เป็นบทความที่ย้ายมาจากบล็อก หรือไม่ก็จากเพจทั้งนั้น (และต้องบอกก่อนว่าบทความจะมีสปอยล์เรื่องราวของซีรี่ส์เป็นระยะๆ ครับ – ไม่อยากรู้ ไม่ควรอ่านครับ อ่านแค่ตรงนี้พอว่า “ซีรี่ส์นี้สนุก อบอุ่น คุ้มค่าแก่การรับชมครับ”)
กริฟฟิน (Dermot Mulroney) คือชายหนุ่มที่มีหน้าที่การงานดี แต่ไม่ประสบความสำเร็จด้านชีวิต เขาหย่ากับภรรยาและลูกๆ ก็ไม่ชอบเขาเท่าไร เพราะเมื่อก่อนเขาสนใจแต่งาน งาน แล้วก็งาน… ล่าสุดหมอประจำตัวแจ้งให้ทราบว่า เขาเป็นมะเร็ง
การผจญภัยที่กะขายความอบอุ่นและน่ารักของหมาน้อยไปในตัว เมื่อเจอร์รี่ เชพเพิร์ด (Paul Walker) กับทีมงานที่ประจำการอยู่แถบแอนตาร์กติกจำต้องลี้ภัยพายุหิมะออกมาจากฐาน แล้วเขาก็ต้องทิ้งสุนัขลูกน้องแสนรักของเขาแปดตัวไว้เบื้องหลัง ต้องรอพายุสงบก่อนจึงจะกลับไปรับได้
ค่านิยมชนิดหนึ่งของชาติตะวันตกก็คือ การเลี้ยงลูกหลานให้โตเติบใหญ่ ฝึกให้สามารถดูแลตนเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาบิดามารดร ก่อนจะผลักดันให้พวกเขาออกไปเผชิญโลกภายนอกอย่างเต็มตัว
การสอนวิชาชีวิตด้วยเลือดของจิ๊กซอว์ (Tobin Bell) ยังไม่จบครับ เขากลับมาเริ่มเกมใหม่อีกครั้ง โดยให้อแมนด้า (Shawnee Smith) ทายาทของเขาไปจับตัวคุณหมอลินน์ (Bahar Soomekh) ให้มาช่วยชีวิตเขาเนื่องจากตอนนี้เขากำลังเป็นมะเร็งสมองระยะสุดท้าย
ผมเคยรีวิวหนังต้นฉบับเอาไว้นะครับ ซึ่งเรื่องนั้นถือเป็นหนังลึกลับ สืบสวน ระทึกขวัญที่ทำได้เด็ดมากเรื่องหนึ่ง จนพอเข้าใจล่ะครับหากมีคนคิดจะเอามาทำใหม่ คงเพราะดูฉบับแรกแล้วชอบนั่นแหละ เลยอยากเอามารีเมคปรับโน่นนี่ให้เข้ากับสมัย
สารภาพแบบไม่อ้อมค้อมครับว่าเหตุผลที่คว้าหนังเรื่องนี้มาดูก็เพราะนำแสดงโดย Jaimie Alexander ที่ช่วงนี้ถือว่าดังไปพอตัวจากเรื่อง Thor: The Dark World (โดยเฉพาะตอนเดินพรมแดงรอบพรีเมียร์)
ต่ออีกสักเรื่องกับหนังสยองของไทยที่ผมเพิ่งได้ชมไป (นานแล้วนะเนี่ย) กับล่า ท้า ผี ที่นำพาเอาเหล่า AF มานำแสดง ไม่ว่าจะ น้ำตาล ศุภัทรศิริ ปฐมนุพงษ์, อ๊อฟ ปองศักดิ์ รัตนพงษ์ หรือ ซีแนม สุนทร ฯลฯ
เรื่องนี้คงเขียนไม่เยอะแยะแต่ประการใดนะครับ เพราะดูเมื่อนานมาแล้ว และก็สารภาพเลยว่าไม่ได้ประทับใจอะไรมาก ทั้งๆ ที่ตัวอย่างทำให้ผมรู้สึกสนใจมากนะครับ เพราะหนังญี่ปุ่นมันมักจะมีอะไรซึ้งๆ แฝงอยู่เสมอ แล้วนี่มาทำหนังแนวภัยพิบัติ มันต้องมีการเสียสละ และความผูกพันดีๆ อย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน
หมื่นทิพ's Review 