ผมยังจำความรู้สึกผมตอนดูฉากแรกๆ ของหนังเรื่อง “มนต์เพลงลูกทุ่งเอฟเอ็ม” ได้ครับ (อย่าเพิ่งงงว่าผมจั่วชื่อเรื่องผิดครับ ลองอ่านกันก่อน)
ผมยังจำความรู้สึกผมตอนดูฉากแรกๆ ของหนังเรื่อง “มนต์เพลงลูกทุ่งเอฟเอ็ม” ได้ครับ (อย่าเพิ่งงงว่าผมจั่วชื่อเรื่องผิดครับ ลองอ่านกันก่อน)
จำได้ว่าเมื่อ 11 ปีก่อน ผมดูหนังไทยเรื่อง “กั๊กกะกาวน์” แล้วรู้สึกชอบครับ แต่เพื่อนๆ ไม่มีใครชอบกับผมสักคน บางคนสงสัยถึงขนาดว่า “ทำไมแกชอบหนังซอมบี้แบบนั้นฟะ” (ในความหมายคงประมาณว่าหนังมันอืดถืดยืดช้า แทบไม่มีแก่นสารให้ติดตาม)
อีกหนึ่งแนวหนังที่ผมนิยมเป็นการส่วนตัวครับ ^_^ นั่นคือแนวสยองแบบรวมเรื่องสั้นหลายๆ เรื่อง in 1 เจอหนังแบบนี้มาทีไรก็ต้องเอามาดูทุกทีไป (แม้จะหาที่มันเจ๋งจริงแจ๋วจริงได้น้อยก็เถอะ)
สิ่งหนึ่งที่รู้สึกในการดูหนังจีนยุคหลังๆ คือส่วนใหญ่หนังจะออกมาเน้น Effect หรือไม่ก็ CG ครับ ในขณะที่เนื้อเรื่องก็ลดความเข้มข้นลงเรื่อยๆ หรือในแง่ความมันส์ก็อาจจะไม่โดนใจคนรุ่นผมที่ชอบการซัดกันแบบสมจริงมากกว่าจะลุยกันแบบเป็น CG
ลองว่าเป็นหนังผีแนวรวมเรื่องสั้นแบบนี้ ผมก็พร้อมจะตามไปดูครับไม่ว่าจะของประเทศใดก็เถอะ (แม้หลังๆ หลายเรื่องที่ได้ดู จะทำให้รู้สึกเสียดายเวลาอยู่บ้างก็ตาม)
หยิบอาม่ามาดูด้วยหัวโล่งๆ เลยครับ คือไม่คาดหวังอะไรอยู่แล้วเพราะหนังโดนถล่มตั้งแต่เข้าโรง และเอาเข้าจริงพอดูตัวอย่างก็ไม่คิดว่าหนังจะน่าสนใจอะไรมากมาย
สิ่งแรกที่อยากจะบอกคือ กะไว้แล้วครับว่าพอดูจนจบนะ ยังไงมันก็จะต้องจบแบบปลายเปิด ทิ้งเชื้ออะไรสักอย่างไว้เผื่อทำตอนต่ออีกอยู่ดี แม้ชื่อจะบอกว่า The Final Chapter แค่ไหนก็เถอะ
พอดูหนังจนจบ ผมพบว่าตัวเองอมยิ้มตลอดการรับชมหนังเรื่องนี้เลยครับ ^_^ จู่ๆ มันเกิดอารมณ์ปลื้มปิติกับการที่ได้มาเห็น Lin Shaye ได้รับบทนำแบบเต็มตัว และที่สำคัญคือเธอสามารถแสดงบทนี้ได้อย่างดีอีกด้วย
มาอีกแล้วครับ ผลงานหนังล้อเลียนของคู่หูผู้กำกับ Jason Friedberg และ Aaron Seltzer กับการยำหนังชุด Fast & Furious ด้วยหนังเรื่องนี้ครับ Superfast!
เรามาดูหนังอินเดียกันต่อนะครับ อีกเรื่องที่ผมชอบก็คือ Zindagi Na Milegi Dobara หรือชื่อไทยว่า “ลุยสุดมันส์ แดนฝันสเปน” ที่ผมขอนิยามว่าเป็น The Hangover เวอร์ชั่น “มีสติ” ครับ ^_^