นั่งคิดนิยามหนังเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง จะบอกว่ามัน Feel Good ก็ไม่ใช่ แต่ครั้นจะเรียกว่า Feel Real มันก็ไม่เชิง เพราะหนังจัดว่าอยู่ตรงกลางระหว่าง 2 แบบที่ว่านั้นครับ
นั่งคิดนิยามหนังเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง จะบอกว่ามัน Feel Good ก็ไม่ใช่ แต่ครั้นจะเรียกว่า Feel Real มันก็ไม่เชิง เพราะหนังจัดว่าอยู่ตรงกลางระหว่าง 2 แบบที่ว่านั้นครับ
หนังเรื่องนี้คือหนึ่งในความผิดพลาดแห่งปีของผมเลยครับ… เปล่าครับ ไม่ใช่ดูแล้วรู้สึกพลาดนะ แต่พลาดเพราะดันไม่ได้ดูต่างหาก (ยังคงรู้สึกเศร้ามาจนถึงทุกวันนี้ 555)
ศึกถล่มฟ้า อสูรน้อยจอมซน หรือ Monster Hunt หนังจีนสุดดังที่ทำรายได้ถล่มทลายในบ้านเกิด ซึ่งหลายคนก็สนุกสนานกับหนังเรื่องนี้ครับ ส่วนผมนั้นสารภาพเลยว่าแรกๆ ก็แอบคิดว่าสงสัยเราจะไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายแฮะ
หนังโรแมนติกว่าด้วยสาวน้อยจากเมืองใหญ่ที่เดินทางไปอยู่ชนบทกับแม่ ซึ่งตัวเธอก็ได้พบเจอต้องใจกับครูสอนขี่ม้าหนุ่ม ส่วนแม่ของเธอ (Krista Allen) ก็ไปฟื้นถ่านไฟเก่ากับคนรักเก่าที่เคยชอบพอกันเมื่อ 20 ปีก่อน
เหตุผลหลักที่ผมดูหนังเรื่องนี้คือพี่เบนเลยครับ ลีลาพี่แกสุดยอดเป็นล้นพ้น ^_^
ผมยังจำความรู้สึกผมตอนดูฉากแรกๆ ของหนังเรื่อง “มนต์เพลงลูกทุ่งเอฟเอ็ม” ได้ครับ (อย่าเพิ่งงงว่าผมจั่วชื่อเรื่องผิดครับ ลองอ่านกันก่อน)
จำได้ว่าเมื่อ 11 ปีก่อน ผมดูหนังไทยเรื่อง “กั๊กกะกาวน์” แล้วรู้สึกชอบครับ แต่เพื่อนๆ ไม่มีใครชอบกับผมสักคน บางคนสงสัยถึงขนาดว่า “ทำไมแกชอบหนังซอมบี้แบบนั้นฟะ” (ในความหมายคงประมาณว่าหนังมันอืดถืดยืดช้า แทบไม่มีแก่นสารให้ติดตาม)
อีกหนึ่งแนวหนังที่ผมนิยมเป็นการส่วนตัวครับ ^_^ นั่นคือแนวสยองแบบรวมเรื่องสั้นหลายๆ เรื่อง in 1 เจอหนังแบบนี้มาทีไรก็ต้องเอามาดูทุกทีไป (แม้จะหาที่มันเจ๋งจริงแจ๋วจริงได้น้อยก็เถอะ)
สิ่งหนึ่งที่รู้สึกในการดูหนังจีนยุคหลังๆ คือส่วนใหญ่หนังจะออกมาเน้น Effect หรือไม่ก็ CG ครับ ในขณะที่เนื้อเรื่องก็ลดความเข้มข้นลงเรื่อยๆ หรือในแง่ความมันส์ก็อาจจะไม่โดนใจคนรุ่นผมที่ชอบการซัดกันแบบสมจริงมากกว่าจะลุยกันแบบเป็น CG
ลองว่าเป็นหนังผีแนวรวมเรื่องสั้นแบบนี้ ผมก็พร้อมจะตามไปดูครับไม่ว่าจะของประเทศใดก็เถอะ (แม้หลังๆ หลายเรื่องที่ได้ดู จะทำให้รู้สึกเสียดายเวลาอยู่บ้างก็ตาม)