อย่างที่บอกล่ะครับว่าผมนั้นชอบหนังไซไฟสมัยเก่าๆ ขาวดำๆ รู้สึกว่ามันมีเสน่ห์ดีน่ะครับ แม้ Effect เทคนิค หรือการเดินเรื่องอาจจะไม่ได้ยอดเยี่ยมอะไร เนื้อหาก็เดาได้ แต่มันชอบในความพยายามนำเสนอ พยายามเอาอะไรใหม่ๆ มาขึ้นจอน่ะครับ
X-Men: Days of Future Past ทำการแก้ลำเรื่องราวของหนังชุดนี้อย่างได้ผลครับ หลังจากที่หลายภาคที่ทำออกมาก่อนหน้า ทำแล้วมีจุดขัดกันเองหรือไม่กลมกลืนอยู่หลายอย่าง
The Wolverine อาจเป็นหนังชุด X-Men ภาคที่มีคนชอบพอๆ กับที่มีคนเฉยน่ะนะครับ เพราะปริมาณแอ็กชันไม่เยอะ ลีลาแฟนตาซีสไตล์มิวแตนท์ตีกันก็ไม่มาก เนื้อหาก็ไม่ถึงกับสดใหม่อะไรนัก
มอบตำแหน่งให้เป็นหนังเยี่ยมยุทธ์ที่สุดในบรรดาหนังชุด X-Men และดีเด่นไม่แพ้ Spider-Man 2 ที่ผมยกให้เป็นหนังที่สร้างจากการ์ตูน Marvel ได้แจ๋วที่สุด
และแล้วฤดูซัมเมอร์ก็เวียนมาบรรจบอีกครั้งนะครับ หนังใหญ่เตรียมกระหน่ำมาให้เราชมกัน โดยมีเรื่องนี้เป็นหัวแถวมาโกยเงินก่อนเพื่อน ถ้าดูจากแนวโน้มก็น่าจะรับทรัพย์ล่ะครับ กระแสดีจะตาย ส่วนตัวหนังเองนั้นแม้จะมีการปล่อยแผ่นผีออกมาจน พี่ Hugh Jackman ออกมาบ่นน้อยใจก็เถอะ แต่ยังไงคนที่ตั้งใจจะเดินเข้าโรงไปดูก็คงไม่พลาดล่ะนะครับ ซึ่งผมก็ค่อนข้างเชียร์เลยล่ะ เพราะหนังออกมาสนุก ครบรส มันส์คุ้มค่าตั๋วดี
บอกแต่เนิ่นๆ ว่าผมเป็นแฟนตัวยงของลุง John Carpenter ครับ ตามดูหนังลุงเขาทุกเรื่องตั้งแต่หนังเข้าท่าอย่าง Halloween, The Thing หรือ In the Mouth of Madness หรือหนังเข้ารกเข้าพงอย่าง Ghost of Mars ที่เป็นงานกำกับหนังโรงเรื่องล่าสุด ก่อนการมาของ The Ward เรื่องนี้
แอน คอลลินส์ (Barbara Eden) มีพฤติกรรมเปลี่ยนไป เธอมีอารมณ์รุนแรง เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง จนสามีของเธอ (George Grizzard) สงสัยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่
บีแมน (Nicolas Cage) และ เฟลสัน (Ron Perlman) สองนักรบครูเสดที่ตัดสินใจออกจากการรบที่เต็มไปด้วยการเข่นฆ่าเพื่อกลับบ้านเกิด แต่พอเขาไปถึงก็พบว่าเมืองเต็มไปด้วยโรคระบาด ซึ่งชาวเมืองเชื่อกันว่าเป็นเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง (Claire Foy) ที่เป็นแม่มด
ยินดีต้อนรับสู่เมืองพอตเตอร์ส บลั๊ฟฟ์ เมืองเล็กๆ แสนสงบในนิว อิงค์แลนด์ ที่ซึ่งนายอำเภอแดน กิลลิส (James Farentino) พยายามดูแลให้เกิดความสงบสุขมากที่สุด แต่แล้วเขาก็ต้องหัวปั่นไม่เว้นแต่ละวัน เพราะเมืองนี้มักจะเกิดเหตุฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยมและไร้สาเหตุบ่อยครั้ง อีกทั้งคนที่ตายส่วนมากก็เป็นเพียงนักท่องเที่ยวที่ไม่น่าจะไปมีเรื่องกับใครได้
ก็เป็นหนังแนวอีกเรื่องครับ ชายคนหนึ่งถูกส่งไปยังโรงพยาบาลรักษาโรคทางจิตแห่งหนึ่งครับ ซึ่งโรงพยาบาลแห่งนี้อยู่ในป่าลึกห่างไกลผู้คน
หมื่นทิพ's Review 