ครับ ผมกลับมาแล้วนะฮะ (จะมีใครรอมั้ยไม่รู้ล่ะ ผมกลับมาแล้ว ฮ่าๆๆๆ ) ก็ขอเอาหนังที่ค้างไว้งวดก่อนมาเล่าต่อ คือมันเกิดจากความลืมครับ แนะนำภาคแรกไปแล้วเจือกลืมแนะภาค 2 ต่อ ก็งงตัวเองเหมือนกัน ปกติผมเป็นพวก Perfectionism นะครับ แนะหนังภาคต่อแล้วต้องล่อให้จบ ไม่จบนอนไม่หลับ แต่นี่หลับมาได้ตั้งหลายคืน
แล้วก็มาถึงไฮไลท์ของวันนี้นะครับ กับหนังอีกเรื่องที่ผมอยากจะเอามาแนะนำนานแล้ว วันนี้ได้ฤกษ์ครับ
มาอีกแล้วนะครับสำหรับหนังแนวสัตว์โลกน่ารัก ซึ่งเราคงมีแนะนำอีกเรื่อยๆ เพราะตราบใดเขายังหน้าด้านทำมาเท่าไหร่ ผมก็จะตามไปดูมากเท่านั้นล่ะนะครับ
หลังฝากผลงาน Into the Wild อันลื่อเลื่องไว้เมื่อ 10 ปีก่อน Sean Penn ก็ว่างเว้นจากการกำกับไปเลยครับ จนกระทั่งเมือปีกลาย (2016) เขาถึงกลับมากำกับอีกครั้งกับหนังชีวิตผสมโรแมนติกอิงสงครามและการเมืองเรื่องนี้
แนวคิดตั้งต้นดีอีกแล้วครับเรื่องนี้ ไม่ว่าจะการเอาประเด็นสงครามกลางเมืองมาใส่ลงในสถานการณ์ปัจจุบัน หรือการถ่ายแบบ Long Take ซึ่งจริงๆ มันน่าจะเป็นจุดขายที่เข้าท่าไม่น้อยทีเดียว
วิธีเดียวที่จะรู้ว่า ทำไมหนังเรื่องนี้ถึงเจ๊งแบบไม่เป็นท่า ชนิดที่ไม่เคยเกิดกับ Eddie Murphy มาก่อนเลยน่ะนะครับ ก็คือต้องเข้าไปดู
กร๊ากกกกกก นี่แหละครับอาการของคนบ้าชนิดหนึ่งอย่างผม ทำไงได้ล่ะฮะ ขยันดูเหลือเกินน่ะหนังอ้ะ ทุนสูงทุนต่ำไม่สนใจ ชาวบ้านจะสนใจดูหรือไม่ไม่สน เขียนเอามันส์ล้วนๆ
ไม่ใช่ครับ นี่ไม่ใช่หนังครอบครัวเลย มันหนังสยองทุนต่ำโคตร เรื่องราวของ แจ๊ค ฟรอสท์ (Scott MacDonald) ฆาตกรโรคจิตที่ต้องมาตาย แต่ด้วยความโรคจิตหรือจะความหน้าด้านก็ไม่ทราบล่ะครับ พี่แกไม่ยอมตาย แต่กลับเปลี่ยนร่างได้เป็นตุ๊กตาหิมะ แล้วก็ไล่ฆ่าคนอีก
หนังเรื่องนี้พอจะเป็นคำตอบของคำถามที่ว่า “ผมจะมัวนั่งดูหนังทุนต่ำที่ส่อแววว่าจะให้แค่ดาวเดียวตั้งแต่ยังไม่ได้ดูไปทำไมกัน” คำตอบก็คือ ก็ไม่แน่นี่หว่า หนังทุนต่ำอาจจะมีอะไรดีก็ได้” และเรื่องนี้ก็ถือว่าไม่เลวครับ ออกจะเข้าท่าไม่ใช่เล่น แม้จะไม่ได้สุดยอดก็เถอะ
ก็ต้องเท้าความนะครับ คือผมอยากดูหนังเรื่องนี้มากนะ พอได้ข่าวว่าเขาจะเอามารีเมคก็อยากดูล่ะครับ เพราะจะว่าไปหนังแนวหายนะภัยก็ไม่ค่อยมีออกมาเท่าไหร่ในระยะหลังๆ นี่ ที่ทำไปแล้วโอเคก็คือ The Day After Tomorrow แล้วก็ไม่ค่อยมีแนวนั้นมาอีก เผอิญว่าผมมันถูกเส้นกับหนังประเภทนี้ซะด้วยน่ะครับ เลยอยากดูมากหน่อย
หมื่นทิพ's Review 