เอาจริงๆ ผมอาจไม่ถึงขั้นเป็นแฟนพันธุ์แท้ของ Frasier นะครับ คือดูครบหมดทั้ง 11 ปีนั่นแหละ เพียงแต่ระดับความชอบความปลื่มอาจไม่มาก คือดูได้ เพลินๆ สนุกดี แต่ไม่ถึงขั้นประทับใจ

ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะผมมาดู Frasier เอาทีหลังน่ะครับ หลังจากที่ผมรู้จักกับ Friends, How I Met Your Mother หรือ The Big Bang Theory ไปแล้ว ซึ่งซีรี่ส์เหล่านั้นมันได้ใจผมไปก่อนแล้ว ทำให้พอมาดู Frasier มันเลยรู้สึกว่า “เคยเจออะไรที่สนุกและกินใจกว่านี้” เลยทำให้ดีกรีความชอบมันไม่ถึงกับมาก

แต่ผมมองว่ามันก็ไม่แปลกน่ะครับ เพราะในยุคของ Frasier นั้นความลึกซึ้งกินใจของเรื่องราวในซิทคอมมันอาจยังไม่เยอะ – หรือพูดให้ถูกคือ Friends น่ะ ล้ำเกินกว่าเขาเพื่อน เพราะจริงๆ Friends ก็ฉายไล่ๆ กับ Frasier นั่นแหละ แต่ระดับความซึ้ง ความกินใจ ความผูกพัน และมิติของตัวละครมันมากกว่า เลยครองใจผมได้สุดๆ กว่า – ในขณะที่ Frasier นี่คือเน้นตลก ขำขัน อาจมีช่วงอึ้งช่วงซึ้งบ้าง แต่ก็เหมือนทีมเขียนบทจะไม่ได้ขยี้มันจนซึ้งถึงขีด มันเลยไม่สุดเท่า Friends ซึ่งก็เป็นอะไรที่เข้าใจได้น่ะครับ

ก่อนจะดู Frasier นั้น ผมเคยดู Cheers แค่ปีเดียวครับ คือปีที่มีเฟรเชอร์เข้ามาแล้วจะแต่งงานกับไดแอนนั่นแหละ ซึ่งผมก็สารภาพว่าผมกับซีรี่ส์ Cheers มันจูนไม่ติดสักเท่าไหร่ – อันนี้ผมก็โทษ Friends อีกนั่นแหละครับ ดันทำให้ผมมีมาตรฐานกับซิทคอมซะสูงเชียว – เลยดูอยู่แค่ปีเดียว แล้วจากนั้นก็มาลองดู Frasier ทางช่อง Hits TV ดูอยู่ 2 ปี แล้วช่อง Hits TV ในบ้านเราก็หายไป แล้วพอดี Prime Video มีมาให้ดูก็เลยจัดต่อจนดูจนจบครบ 11 ปี ซึ่งแม้ความชอบผมอาจไม่ได้มากมาย แต่ผมก็สนุก และมีความสุขที่ได้ดูครับ

และลองว่าดูมาตั้ง 11 ปี ยังไงมันก็ต้องผูกพันกันบ้างแหละ ดังนั้นพอซีรี่ส์ดำเนินมาถึงตอนสุดท้าย ใจมันก็อดหายไม่ได้เหมือนกัน

ต้องยอมรับครับว่าทุกตัวละครใน Frasier มีเอกลักษณ์ที่เด่นและชัดมาก ทำให้ระหว่างดูนี่เราจะพอรู้คิวเลยว่า ถ้าจะมีการแซวเรื่องนี้ ต้องมาจากตัวละครนี้ หรือถ้าจังหวะที่ตัวละครนี้พูดแบบนี้ เดี๋ยวตัวละครนี้จะต้องมาตบมุก อันนี้ก็ต้องขอชมดาราทุกคนครับ แสดงกันได้ดี โบ๊ะบ๊ะได้จังหวะ

ถ้าถามว่าผมชอบตัวละครไหนมากสุด ผมว่าต้องเป็นมาร์ติน เครนครับ John Mahoney ผู้ล่วงลับแสดงไว้ได้ดีมาก ถ้าถามว่าชอบตรงไหน ก็คงเพราะผมนั้นเป็นพ่อคนแล้วน่ะครับ เลยเข้าใจในหลายๆ อารมณ์ของมาร์ติน โดยเฉพาะมุมมองความคิดแบบที่คนที่เคยมีคู่ครองมาแล้ว เคยมีลูกมาแล้ว และเคยดูลูกโตมาแล้วเท่านั้นถึงจะเข้าใจได้ ดังนั้นหลายๆ วาระที่มาร์ตินพูดระบายอะไรออกมา แม้จะเพียงสั้นๆ หรือแม้จะแค่ทำหน้านิ่งๆ ผมก็เข้าใจโดยทันทีว่าเขากำลังคิดอะไร

เอาเป็นว่าซีรี่ส์นี้ถือว่าสนุกสนานในการรับชมครับ ถ้าใครไม่เคยดูซีรี่ส์แนวซิทคอมมาก่อนแล้วจะเปิดด้วยเรื่องนี้ ผมว่าก็ไม่เลวนะ ดูจบแล้วค่อยไปต่อ Friends หรือเรื่องอื่นๆ ก็ได้ แต่ถ้าใครเคยผ่าน Friends มาแล้วอย่างผม ก็อาจต้องปรับความคาดหวังก่อนดูครับ เพราะผมสารภาพเลยนะ ว่าในบางช่วงบางตอนของซีรี่ส์เนี่ย มันจะมีครับตอนที่เขาพยายามจะเล่นประเด็นซึ้งๆ ประเด็นวาระของชีวิต หรือประเด็นในเชิงปรัชญาที่ชวนให้เราตั้งคำถาม เพียงแต่การเล่นประเด็นเหล่านี้จะไปถึงแค่ระดับหนึ่งเท่านั้น มันจะไม่สุดหรืออิ่มเท่าซีรี่ส์อย่าง Friends นั่นจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมยังไม่รู้สึก “สุด” กับ Frasier

แต่กระนั้นผมก็พูดได้เต็มปากครับว่า ผมไม่รู้สึกเสียดายเวลาในการดู Frasier เลย แม้แต่นาทีเดียว…

สามดาวครับ

(8/10)