เจ้าหน้าที่ข่าวกรอง จอร์จ วู้ดเฮาส์ (Michael Fassbender) ได้เงื่อนงำมาว่าอาจจะมีหนอนบ่อนไส้อยู่ในองค์กร และเขาก็ได้ 5 รายชื่อผู้ต้องสงสัยซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือแคทรีน (Cate Blanchett) ภรรยาของเขาเอง

งานนี้จอร์จก็เลยต้องงัดฝีไม้ลายมือในการอ่านคนเพื่อสกัดความจริงมาจากเหล่าผู้ต้องสงสัย – แต่ถ้าคนทำผิดจริงๆ คือภรรยาของเขาล่ะ เขาจะทำอย่างไร?

ต้องป่าวประกาศตามระเบียบครับว่านี่ไม่ใช่หนังแอ็คชั่น ไม่ใช่เลยโดยสิ้นเชิง แต่ออกมาในแนวดราม่าลึกลับระทึกขวัญว่าด้วยโลกของสายลับที่ต้องมาคัดกรองแยกแยะพวกเดียวกันเองว่าใครไว้ใจได้หรือไม่ได้ ดังนั้นใครคาดหวังความมันส์ระเบิดระเบ้อก็ต้องปรับใจไว้เลยครับ เพราะมันไม่ใช่

แต่ถ้าท่านชอบหนังแนวสายลับประเภทเอาสมองมาเฉือนกัน เรื่องนี้ก็ถือว่าเข้าท่าน่าพอใจ ข้อดีข้อเด่นของหนังก็ต้องเริ่มจากดาราครับ แต่ละคนถ่ายทอดบทที่ตัวเองได้รับได้ดีถึงดีมาก อย่าง Fassbender กับ Blanchett นี่ไว้ใจได้อยู่แล้ว ส่วนคนอื่นๆ ผมว่าก็อยู่ในข่ายดีนะ โดยเฉพาะ Marisa Abela ในบทคลาริสซ่าที่ดูเป็นคุณหนูขี้วีนหน่อยๆ น่ะครับ รายนี้ถือว่าน่าจับตา เธอเล่นบทนี้ได้พอดี คือดูเป็นคนเอาแต่ใจแต่ก็ไม่เยอะจนเกินน่ารำคาญ ที่สำคัญคือภาษากายของเธอนี่ถือว่าแสดงออกมาได้เสมอ ผมชอบตอนที่จอร์จเล่าให้เธอฟังว่าเพราะอะไรความรักระหว่างเขากับภรรยาถึงยั่งยืนน่ะครับ ผมชอบตอนที่เธอกระตุกยิ้มมุมปากหน่อยๆ คือมันบอกเลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

อีกอย่างที่ต้องบอกคือหนังไม่ได้เน้นความระทึกเร้าใจอะไรมากครับ จริงๆ ส่วนใหญ่มันคือดราม่านั่นแหละ ดราม่าถ่ายทอดชีวิตสายลับที่สิ่งแวดล้อมรอบตัวไม่ได้เหมือนกันธรรมดาทั่วไป เอาแค่เพื่อนฝูงที่มากินข้าวกันที่บ้านนี่ก็แตกต่างแล้ว ซึ่งผมชอบตรงที่หนังถ่ายทอดชีวิตของคนในวงการนี้ออกมาได้ดี อันนี้ก็ต้องขึ้นกับว่าท่านชอบหนังแนวนี้และสไตล์นี้ไหมน่ะนะครับ ประเภทพูดกันทั้งเรื่อง แต่แต่ละประโยคที่พวกเขาเอ่ยออกมานั้น บางทีก็มีถ้อยคำ “ระหว่างบรรทัด” แทรกอยู่ ถ้าคนฟังไม่สังเกตมันก็จะผ่านไป แต่เผอิญพวกเขาถูกฝึกให้สังเกต มันเลยเป็นการสื่อสารอีกระดับหนึ่ง ที่ผมว่าน่าสนใจดี

คงเพราะผมชอบแนวทางนี้น่ะครับ ผมเลยสนุกไปตลอดเรื่อง สนุกกับการสังเกตท่าทาง สังเกตลักษณะนิสัยของแต่ละคน รวมถึงการทำ-ไม่ทำ, พูด-ไม่พูด, มอง-ไม่มอง แล้วก็อีกหลายๆ ถ้อยคำ “ระหว่างบรรทัด” อีกทั้งนักแสดงเล่นกันได้ถึงด้วย ผมเลยค่อนข้างเพลินกับหนังครับ แล้วยังยาวแค่ชั่วโมงครึ่งด้วย สำหรับผมตอนดูจบนี่มันเหมือน “อ้าว จบแล้วเหรอ” ประมาณว่ายังสนุกอยู่เลย จบซะแล้วหรือนี่ – ผมว่าผมไม่ค่อยได้มีโมเมนต์แบบนี้เท่าไหร่ในระยะหลังๆ น่ะครับ

ถือเป็นอีกหนึ่งผลงานของ Steven Soderbergh ที่ผมชอบครับ สนุกและเพลินดี แต่ผมก็ไม่รับประกันนะครับว่าทุกท่านจะชอบ อย่างท่านที่ไม่ชอบหนังแนวพูดกันทั้งเรื่อง อารมณ์ก็ไม่หวือหวาอะไร แอ็คชั่นก็ไม่มี หรือความระทึกตื่นเต้นแบบขมวดคิ้วก็ไม่มี ถ้าไม่ชอบแนวนี้ก็สามารถผ่านไปได้เลยครับ แต่ถ้าท่านไหนชอบหนังชีวิตสายลับแบบไม่เน้นจับปืนแต่เน้นใช้ทักษะจับสัมผัสระหว่างกัน ผมว่าเรื่องนี้น่าลองครับ เพราะหนังแนวนี้ก็มาไม่ค่อยบ่อย

อ้อ อีกกลุ่มที่ผมว่าน่าจะสนุกกับหนังได้คือคนที่ชอบหนังอย่าง Spy Game น่ะครับ แต่บอกก่อนนะว่าผมยังชอบ Spy Game มากกว่าอยู่ดี ในขณะที่เรื่องนี้ถือว่าดีในระดับรองๆ ลงมาครับ

แต่ที่น่าเห็นใจหน่อยก็คงเป็นรายได้น่ะครับ ทำเงินทั่วโลกไปแค่ $43 ล้าน จากทุนสร้าง $50 ล้าน ก็จัดว่าเจ๊งครับ

สองดาวครึ่งแบบถูกใจครับ

(7/10)