ผมดูเรื่องนี้ต่อจาก Gonjiam: Haunted Asylum เลยครับ ก็ได้ยินว่านี่เป็นฉบับรีเมคหรือบางที่ก็บอกว่าเรื่อง Gonjiam เป็นแรงบันดาลใจน่ะนะครับ เอาเป็นว่าทำตามๆ กันออกมา ผมก็ตามๆ ดูกันไปตามระเบียบครับ
เรื่องนี้ว่าด้วยดาราวัยรุ่นชาวฟิลิปปินส์ที่รวมตัวกันทำรายการล่าท้าผีชื่อ Strange Frequencies โดยตอนแรกก็ไปล่าผีกันที่โรงพยาบาลซิ่งหลิน ในประเทศไต้หวัน โดยตอนต้นก็ตามสูตรล่ะครับ แต่ละคนก็ลัลล้าเฮฮากันไป ครั้นพอเริ่มเข้าเขตโรงพยาบาลก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่พออยู่ไปสักพักท่าก็ชักจะไม่ดีแล้วครับ ดูท่าว่าที่นี่จะไม่ได้เฮี้ยนเล่นๆ แน่นอน แล้วตอนหลังแต่ละคนก็พยายามเอาตัวรอด หาทางรอดกันไป – แต่จะรอดไหมก็อีกเรื่องหนึ่ง
จำได้ว่าพอดู Gonjiam เสร็จนี่ ผมหลอนนะ ทำเอาผวาตามมุมตามหลืบมืดๆ ของบ้านไปเลย แต่กับเรื่องนี้ผมเฉยๆ แฮะ คือไม่ได้รู้สึกหวาดผวาหรือกลัวอะไรสักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่รู้สึกแบบหนักๆ เลยก็คือรู้สึกส่าตัวละครส่วนใหญ่นี่จะออกแนวโหวกเหวกครับ คือกลัวผีก็เข้าใจแหละ แต่พวกพี่ดูจะออกอาการแรงจนผมไม่ได้สนใจผีหรอก มาสนใจพวกพี่นี่แหละ คือขโมยซีนผีหมด ซึ่งก็ต้องสารภาพตามตรงว่าแอบรำคาญในบางโมเมนต์เหมือนกัน
และสำหรับท่านที่ไม่ถูกกับกล้องเหวี่ยงๆ นะครับ ผมว่าใน Gonjiam แม้มันจะเหวี่ยงแต่ก็ยังเหวี่ยงแบบพอดี เหวี่ยงแบบพอมีโฟกัส มีวาระให้หลอน แต่กับเรื่องนี้นี่เหวี่ยงกระจายหนักเลย ดังนั้นถ้าท่านไหนที่มึนหัวกับมุมกล้องแบบนี้ แนะนำให้ข้ามเรื่องนี้ไปครับ เพราะท่านอาจเวียนหัวเอาได้ง่ายๆ แล้วเมื่อมาบวกกับเสียงโหวกเหวกอีกก็ยิ่งไปกันใหญ่เลย
ดูเรื่องนี้มันทำให้ตระหนักเลยครับผม ว่าหนังแนวนี้ดูเหมือนง่ายนะ แต่จริงๆ ทำให้สนุกและน่าติดตามรวมถึงหลอนแบบเป็นเรื่องเป็นราวน่ะมันไม่ใช่ง่ายๆ เลย อย่างแรกคือต้องมีการปูพื้นตำนานหลอนให้ถึงระดับ ซึ่งกับเรื่องนี้ผมว่ามันไม่ค่อยปูเท่าไหร่ แล้วต่อมาคือจังหวะในการสร้างความหลอนมันก็ต้องพอเหมาะ ไม่ใช่กระหน่ำใส่ความวุ่นวายลงมาเพียงอย่างเดียว แต่มันต้องทำหลอนให้ถึงด้วย
อีกอย่างคือความเหวอครับ มันต้องมีฉากแบบที่ทำให้คนดูเหวอหนักๆ เหมือนจัดภาพการหลอกของผีพุ่งใส่หน้าคนดูแบบเน้นๆ นั่นก็จะทำให้คนบางส่วนขวัญกระเจิงได้ อย่างเจ๊ผีตาดำแห่ง Gonjiam นั่นก็ได้อยู่ (แต่คนที่ขำก็มีนะ 5555) แต่กับเรื่องนี้มันไม่ค่อยมีโมเมนต์เหวอๆ แบบนั้นน่ะครับ และผมว่าจังหวะการหลอนรวมถึงบางกระบวนท่าของผีนี่ก็ดูจะออกแนว Grave Encounters ผสมลงไปด้วย อันนี้ก็ยอมรับครับว่าพอเคยผ่านหนังแนวนี้มาในระดับหนึ่ง บางทีถ้ามุกมันไม่ถึงขีด หลอนไม่ถึงระดับ มันก็ออกแนวเฉยได้เหมือนกัน
สรุปว่าถ้าชอบหนังแนว Found Footage จะลองดูก็ได้ครับ แต่ถ้าอยากดูที่มันเวิร์คจริงๆ จังๆ ผมว่าดู Gonjiam, Grave Encounters ภาคแรก หรือ Hell House LLC นี่ก็อีกเรื่อง เหล่านี้จะตอบโจทย์ได้ตรงจุดกว่าครับ
ดาวครึ่งหน่อยๆ ครับ
(5.5/10)
หมวดหมู่:Horror, Movie Reviews, Supernatural Horror












