เนต (Jack Quaid) คือเจ้าหน้าที่ธนาคารที่พบรักกับเชอร์รี่ (Amber Midthunder) ที่ทำงานอยู่ที่เดียวกัน แต่แล้ววันหนึ่งที่นั่นถูกปล้นครับ แล้วโจรก็จับเชอร์รี่ไป เนตเลยออกโรงตามไปช่วยเชอร์รี่ให้พ้นเงื้อมมือโจร… และอีกเรื่องหนึ่งที่ควรรู้คือ เนตเป็นคนไม่รู้จักเจ็บครับ คือเขาไม่สามารถรับรู้ความเจ็บปวดได้แบบคนทั่วไป และนั่นแหละคือจุดที่ทำให้หนังเรื่องนี้มาพร้อมความมันส์

ผมอยากดูเรื่องนี้หลังจากเห็นนาย Jack Quaid แกขโมยซีนใน Heads of State เรื่องนั้นนี่ฉากที่พี่แกโชว์เดี่ยวถือเป็นไฮไลต์หนึ่งเลยก็ว่าได้ ครั้นพอมาเรื่องนี้ก็พูดได้เต็มปากอีกเช่นกัน ว่าหนังดูเพลินดูสนุกได้ก็เพราะนาย Jack คนนี้นี่แหละครับ พี่เขาดูไหลลื่น ดูซื่อแต่ไม่เซ่อ แล้วก็ดูฉลาดพอที่จะนำพาตัวเองผ่านเรื่องต่างๆ ไปได้ (แม้จะแบบสะบักสะบอมหน่อยก็ตาม)

ยอมรับว่าตอนแรกผมแอบคาดหวังว่าหนังจะหนักฉากบู๊มากกว่านี้ เลยทำให้คล้ายๆ จะผิดหวังยามพบว่าหนังไม่ได้บู๊กระหน่ำอย่างที่คิด แต่พอมานั่งพิจารณาอีกทีก็พบว่า หนังมันก็โอเคในแบบของมัน และที่สำคัญคือตัวละครเนตนั้นจริงๆ คือคนธรรมดาที่ไม่ได้เป็นอดีตทหารหรือคนเก่งแบบแรมโบ้, จอห์น วิค หรือพี่ Steven Seagal ฝีมือไม่ได้เยอะ ลีลาไม่ได้แพรวพราว แต่แกบู๊ไปตามหน้างาน สู้แบบคนสู้ไม่เป็น พอมาพิจารณาในประเด็นนี้เลยโอเคขึ้นครับ ยอมรับหนังได้มากขึ้น แล้วก็สนุกกับมันได้มากกว่าเดิมด้วย เพราะมันจะแอบลุ้นนิดๆ ว่าสเต็ปต่อไปพี่เขาจะทำอะไรต่อ

ผมว่าหนังสนุกดีครับ ดูได้เรื่อยๆ เพลินๆ ทั้งมันส์ทั้งฮา อย่างที่บอกนั่นแหละว่าทีเด็ดของหนังคือนาย Jack ที่เล่นได้ดีมากๆ ฉากสู้กันก็ดูสนุก หรือฉากอารมณ์อย่างตอนที่เขาถามเจ้าหน้าที่มินซี่ (Betty Gabriel) ว่า ถ้าลูกสาวคุณโดนจับไป คุณจะอยู่เฉยๆ หรือตามไปช่วย ฉากนี้อารมณ์พี่แกชัดมากครับ คือสื่อได้ชัดจริงๆ แล้ว Gabriel ก็รับอารมณ์นั้นได้อย่างพอเหมาะด้วย คือฉากนั้นฉากเดียวทำให้เราเชื่อได้เลยว่าเพราะอะไรเนตถึงต้องออกตามติดพวกโจรแบบนี้

Midthunder ก็น่ารักดีครับ ดูแล้วก็เชื่ออีกเหมือนกันว่าเธอนั้นทำให้เนตรู้สึกดีได้ขนาดไหน ส่วน Ray Nicholson ในบทไซม่อน หัวโจกตัวร้าย รายนี้ก็ดูร้าย ดูคลั่งได้ใจจนถ้าจะมีใครลากพี่แกไปเล่นเป็นโจ๊กเกอร์ล่ะครับ ผมก็จะไม่แปลกใจครับ แล้วที่ลืมไม่ได้ก็ Jacob Batalon หมอนี่ก็ชักจะมืออาชีพมากขึ้นทุกที โดยเฉพาะบทเพื่อนพระเอกแบบนี้

ของดีอีกอย่างคืองานสร้างครับ ผมว่าแต่ละฉากที่เป็นสนามให้ตัวละครสู้กันนี่สร้างออกมาได้ดี ของประกอบฉากทั้งหลายก็ดูเนี๊ยบและสมจริง และแน่นอนว่าเทคนิคตกแต่งอวัยวะส่วนต่างๆ ของเนตให้ดูเป็นแผลก็ทำได้ดีมากๆ บางฉากนี่ทำเอาเสียวไส้เลย เพราะมันดูจริงมากมาย

ในแง่รายได้ หนังทำไปไม่เยอะครับ ทำไปราว $34 ล้านจากทั่วโลก แต่ก็ยังดีที่ทุนน่ะแค่ $18 ล้าน เลยพอจะโปะทุนได้ แล้วกำไรค่อยไปหาเอาอีกทีตอนลงแผ่นหรือลงสตรีม

สรุปได้ว่าหนังน่าดูครับ แต่ต้องบอกเพื่อความเข้าใจก่อนว่าเรื่องนี้ตัวเอกไม่ได้เป็นมือพระกาฬ พี่แกสู้ไม่เป็นครับ ดังนั้นถ้าใครคาดหวังจะดู John Wick หรือ Nobody นี่ต้องปรับความคาดหวังเลยครับ ตัวเอกไม่ได้เก่งเบอร์นั้น แค่ว่าพี่แกเหมือนมีพลังพิเศษที่ไม่รู้จักเจ็บเท่านั้น – แต่ก็ไม่ใช่คงกระพันด้วยนะครับ เพราะอวัยวะต่างๆ มันก็เยินตามที่ธรรมชาติควรจะเป็นนั่นแหละ แค่พี่แกไม่รู้สึกน่ะ

แต่ที่แน่ๆ เลยก็คือ ผมอยากดูงานต่อๆ ไปของนาย Jack Quaid แล้วล่ะ

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)