การดูหนังชุดนี้นอกจากจะทำให้ดัชนีความอยากเที่ยวลดลงติดดินแล้ว ยังทำให้ไม่อยากคบเพื่อนใหม่อีกต่างหากครับ ประมาณว่าไปที่ใหม่ๆ แล้วหากมีใครมาตีสนิท เป็นมิตรแบบสุดซอยนี่จะระแวงไว้ก่อนเลย ยิ่งชวนไปนั่นชี้เป้าไปนี่นี่ยิ่งผวา ดูแนวนี้เยอะจนกลัวไปหมดแล้วเนี่ย 5555

ภาคแรกดังก็ต้องมีภาคต่อครับ หลักๆ แล้วก็เหมือนภาคแรกนั่นแหละ ว่าด้วยกลุ่มนักศึกษาที่หนนี้เปลี่ยนเป็นผู้หญิงแทน พวกเธอก็ตั้งใจจะไปเที่ยวพักผ่อน แต่ดันโดนหลอกไปเชือด เรื่องที่เหลือก็ไปตามดูกันต่อครับ

ว่ากันตามความรู้สึกแล้วผมออกจะชอบภาคแรกมากกว่าครับ อาจเพราะตอนดูนั้นมันสดและจังหวะของเรื่องมันพอดีกว่า โดยเฉพาะความลึกลับและปมปริศนาที่หนังค่อยๆ หยอดลงมา ให้เรารู้ทีละนิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น ในขณะที่ภาคนี้เหมือนจะพยายามไม่ให้มันซ้ำทางกับภาคแรก ก็เลยหันมาเล่าเรื่องส่วนขององค์กรที่อยู่เบื้องหลังเกมเชือดนรกนี้ ในแง่หนึ่งก็ทำให้เราเห็นภาพชัดขึ้นครับ ได้รู้ว่าองค์กรนี้ทำงานกันยังไง ขั้นตอนคนที่จะสมัครมาเชือดคนนี่ต้องทำยังไง แต่ในอีกแง่มันก็ทำให้ความขลังและความลึกลับแบบภาคแรกมันหายไป

ในแง่ความโหดหนังก็ยังโหดอยู่ล่ะครับ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ผมว่าภาคแรกมันดูจะช็อคกว่าและตรึงคนดูได้มากกว่า จะบอกว่าเพราะดูภาคแรกมาก่อนแล้วดูภาคต่อเลยรู้สึกแบบนี้ก็อาจไม่ใช่น่ะครับ เพราะก่อนผมเขียนนี่คือผมดู 2 ภาคแรกใหม่อีกรอบนะ แต่ก็ยังชอบภาคแรกมากกว่าอยู่ดีแม้จะรู้อะไรๆ หมดแล้วก็เถอะ ในขณะที่ภาค 2 นี่มันก็รู้สึกเหมือนตอนดูรอบแรก ก็คือดูได้ เรื่อยๆ แต่ความตราตรึง ความลึกลับมันไม่มากเท่าภาคแรก

ภาคนี้ Eli Roth ยังคงเขียนบทและกำกับครับ ซึ่งผมว่าเขาก็พยายามนะ คือระหว่างดูนี่มันรู้สึกเลยว่าเขาพยายามจะแหวกหลายๆ อย่างไปจากภาคแรก พยายามจะไม่ย่ำรอยเดิม ซึ่งผลที่ได้มันก็ดูมีความตางจากภาคแรกจริงๆ แหละครับ โดยเฉพาะจุดพลิกผันตอนท้ายที่รู้สึกเลยว่า Roth คิดมาแบบนี้เพื่อให้หนังต่างออกไป มันก็สะใจดีน่ะครับ แต่ไม่รู้สิ สำหรับผมมันทำให้ความรู้สึกผวามันลดลง… ขอสปอยล์หน่อยแล้วกันนะครับ

========== สปอยล์ ===========

คือตอนจบนี่ เบธ (Lauren German) รอดไปได้ ซึ่งมันก็พลิกผันดีล่ะครับ ไม่ซ้ำกับภาคแรกจริงๆ นั่นแหละ แต่ประเด็นคือการจบแบบนี้มันทำให้หนังน่ากลัวลดลง อย่างภาคแรกนี่มันจบแบบที่แพ็กซ์ตันหนีออกมาได้ แต่กระนั้นมันก็ยังหลอนอยู่นะครับ เพราะเราก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะรอดเงื้อมมือพวกมันได้จริงๆ หรือเปล่า เขาจะโดนตามเก็บทีหลังหรือเปล่า – ซึ่งสุดท้ายพี่แกก็โดนจริงๆ – มันเลยมาพร้อมความรู้สึกแบบ “หนังจบแต่อารมณ์ไม่จบ” เหมือนประมาณว่าคนร้ายยังลอยนวลและมันจะกลับมาทำร้ายตัวเอกได้ทุกเมื่อ จบแบบนี้มันชวนให้จิตตกได้ดี

แต่กับภาคนี้มันเหมือนว่าเบธเธอดีลได้แล้วน่ะครับ ดังนั้นเธอรอดแน่นอน ไม่ต้องมาผวากันอีกต่อไป ความรู้สึกกลัวหลังหนังจบมันเลยไม่เกิดแบบภาคแรก ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมชอบภาคนี้น้อยกว่าภาคก่อนครับ

=============================

หนังลงทุนเพิ่มเป็น $10.2 ล้าน มากกว่าภาคแรกเป็นเท่าตัว (ภาคแรกลงไป $4.8 ล้าน) แต่รายได้กลับลดลงครับ ทำไปเพียง $35 ล้านจากทั่วโลก ห่างจากภาคแรก (ที่ทำไปถึง $81 ล้าน) อยู่พอสมควร ก็เดาว่าคงเพราะตลาดมันเริ่มวายน่ะครับ พอภาคแรกของเรื่องนี้ดัง แล้วไหนจะหนังชุด Saw อีก แล้วก็สารพัดหนังเชือดที่ตามมาอีก ก็ไม่แปลกใจหากภาคนี้คนจะสนใจลดลง ประมาณว่ารอดูแผ่นก็ได้ ไม่ต้องรีบ

ส่วนแง่คิดที่ได้ ภาคแรกนั้นสอนให้เรามีสติและรู้จักระมัดระวังตัวอยู่เสมอ (ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม) มาภาคนี้เหมือนจะให้แง่คิดสำหรับฝ่าย “ผู้กระทำ” ครับ หมายถึงคนที่ลงมือเชือดน่ะนะฮะ ว่าบางกิจกรรมบางทีก็อย่าหาทำจะดีกว่า ไม่ใช่แค่กิจกรรมในหนังเท่านั้นนะครับ แต่หมายถึงอีกหลายๆ กิจกรรมที่คนก็สรรหาสร้างกันขึ้นมา บางอย่างก็โอเคน่าทำอยู่ แต่บางอย่างนี่มันเสี่ยงอันตรายหรือหากทำแล้วอาจมีผลลัพธ์ที่ไม่ดีตามมา ดังนั้นโปรดคิดให้จงหนักครับ ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไปน่ะ

เพราะบางอย่าง หากทำไปแล้ว ย้อนกลับไม่ได้ครับ

สองดาวครับ

(6/10)