หัวหน้าใหญ่แห่งหุบเขาหูลู่ (Tang Ti) ต้องการชิงแผนที่สมบัติมาจากหมู่บ้านเหมย จึงได้ส่งลูกสาวฉายาแม่พริกขี้หนู จินจู (เจิ้งเพ่ยเพ่ย, Cheng Pei Pei) ไปชิงมันมา แต่เหตุการณ์กลับบานปลายทำให้ชาวบ้านล้มตายไปมาก และนั่นทำให้ เหมยเฟิงชุน (เฉินเหลียง, Chen Liang) เกิดความแค้นจึงได้วางแผนแฝงตัวแทรกซึมเข้าไปยังหุบเขาหูลู่เพื่อจะทำลายหุบเขาโจรนี้ลง

แต่กลายเป็นว่าจินจูกลับมีความรู้สึกดีๆ ให้กับเฟิงชุน แล้วเรื่องราวของพวกเขาจะจบลงอย่างไร

นักแสดงสมทบในเรื่องก็ได้แก่ หวังชิงเหอ (Wong Ching Ho) ในบทหัวหน้าหมู่บ้านเหมย, ฟ่านเหมยเซิง (Fan Mei Sheng) เป็นหัวหน้ารองแห่งหุบเขาหูลู่, เจิ้งเหล่ย (Cheng Lei) เป็นหัวหน้าสาม, Ouyang Sha Fei เป็นแม่นมของจืนจู, หลี่ลี่ลี่ (Lily Li) เป็นเสี่ยวฮัว ลูกสาวของแม่นม, Chao Hsin Yen รับบทแม่เลี้ยงของจินจู และเรายังได้เจอกับดาราขาประจำของค่าย Shaw อย่าง กุ๊ฟง (Ku Feng) อีกด้วย ในบทสหายคนสนิทของเฟิงชุน

เป็นหนังที่ดูได้แบบง่ายๆ ครับ ด้านคิวบู๊ฉากสู้อาจยังไม่เด่นอะไรนัก เนื้อเรื่องก็ดูได้เรื่อยๆ โดยจะมีการหักมุมซับซ้อนสักหน่อยในตอนท้าย ซึ่งก็ถือเป็นการเขียนบทเพื่อหาทางลงให้กับเรื่องราวได้ค่อนข้างพอเหมาะ

ผมนั้นยอมรับว่าไม่ได้ชอบอะไรมากครับ คือดูได้เรื่อยๆ แต่ก็มีช่วงช้าๆ เชื่องๆ อยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะช่วงที่เฟิงชุนแฝงตัวเข้าไปในหุบเขา แล้วหัวหน้าสามที่แอบชอบจินจูก็พยายามจะหาเรื่องอยู่ตลอดๆ ช่วงนี้ก็แอบรู้สึกเนือยอยู่บ้าง แต่ก็ยังดีครับที่เจิ้งเพ่ยเพ่ยแสดงได้ค่อนข้างเด่น แต่ในบางวาระก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าบทหนังดูขาดๆ เกินๆ อย่างตัวละครหัวหน้าใหญ่ที่ดูไม่ได้โหดเหี้ยมอะไร ส่วนใหญ่ก็ดูจะหงอๆ ด้วยซ้ำ ประมาณว่ายอมลงให้ทั้งกับลูกสาวและฮูหยิน เลยทำให้แอบรู้สึกขัดๆ ยามที่หนังพยายามเล่าปูมหลังว่าตัวละครนี้มีความโหดร้ายแค่ไหน – คือแกดูไม่โหดน่ะครับ แต่พอหนังพยายามบอกว่าแกโหดมันเลยแหม่งๆ อยู่บ้าง

หรืออย่างจินจูเองที่คาแรคเตอร์ส่วนใหญ่ของเธอก็ดูจะแสบสมฉายาพริกขี้หนูอยู่ในที บางช่วงก็ดูฉลาดหัวไว แต่บางขณะก็ให้อารมณ์ครอบงำง่ายเกินไปโดยไม่ไตร่ตรอง อย่างตอนเอากระบี่ไปไล่ฆ่าเสี่ยวฮัว เป็นต้น บทนี้เลยดูเหมือนๆ จะเด่น แต่ก็เหมือนยังเขย่ารายละเอียดได้ไม่เข้าที่แบบเต็มๆ

ในแง่งานสร้างอะไรต่างๆ ก็ถือว่าดีล่ะครับ ซึ่งบางฉากมันก็อาจดูเป็นฉากไปบ้าง อย่างฉากแม่น้ำที่ตัวละครไปลอยกระทงกัน แต่ก็พอทำใจได้น่ะครับ เพราะหนังสมัยนั้นก็จะประมาณนี้แหละ แต่ที่ออกจะเตะหูหน่อยคือดนตรีครับ บางช่วงนี่ได้กลิ่น The Magnificent Seven มาแต่ไกลเชียว หรือบางอันนี่ก็ James Bond แน่นอน 555

โดยรวมก็ถือเป็นหนัง Shaw Brothers ที่ดูได้เรื่อยๆ แต่ไม่ถึงกับเด่นอะไรมากครับ

สองดาวครับ

(6/10)