เบรนด้า มาร์ติน (Julianne Moore) เดินอย่างขาดสติด้วยมือที่เปื้อนเลือดตรงดิ่งไปยังโรงพยาบาล เธอไม่พูดไม่จาอะไรจนกระทั่งนายตำรวจลอเรนโซ่ เคาน์ซิล (Samuel L. Jackson) มาสอบปากคำเธอ แล้วเธอก็บอกว่า มีคนปล้นจี้ชิงรถของเธอไป และลูกชายของเธอก็อยู่บนรถคันนั้นด้วย

จากคดีลักรถเลยกลายเป็นคดีลักพาครับ ลอเรนโซ่พยายามเร่งมือในการสืบสวนเพื่อหาเด็กกลับมา แล้วเรื่องก็วุ่นวายหนักขึ้นเพราะน้องของเบรนด้าคือ แดนนี่ มาร์ติน (Ron Eldard) ซึ่งเป็นนายตำรวจผู้เลือดร้อน แล้วเหตุยังไปเกิดแถบชุมชนอาร์มสตรอง ถิ่นที่อยู่ของคนผิวดำ ความวุ่นวายเลยลุกลามครับ เพราะเด็กผิวขาวหายไปในถิ่นของคนผิวดำ

เอาแค่ตอนเริ่มก็วุ่นแล้ว เมื่อเหล่าตำรวจยกขบวนกันไปปิดล้อมชุมชน จนชาวบ้าน (ที่ส่วนใหญ่ผิวดำ) ก็ตั้งคำถามทันทีว่า ทีตอนเด็กผิวดำหายไป ไม่มีใครเหลียวแล แต่นี่พอเด็กผิวขาวหาย ถึงกับต้องยกกันมาทั้งกรมเลยหรือ?

ใช่ครับ ประเด็นหลักของหนังคือการถ่ายทอดให้เห็นภาพของสังคมที่บางครั้งก็ไม่เท่าเทียม โดยเฉพาะประเด็นสีผิว แล้วขณะเดียวกันก็สะท้อนภาพของแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ติดยา แน่นอนว่าสังคมก็ตั้งคำถามต่อเธอเหมือนกันว่าเธอเลี้ยงดูลูกอย่างไร และลูกที่ว่าหายไปเนี่ย หายจริงไหม? หรือเธอทำอะไรลูก?

จริงๆ หนังมีประเด็นที่ดีนะครับ พล็อตก็น่าสนใจ แต่น่าเสียดายที่การเล่าเรื่องยังไม่ชวนติดตาม ในแง่เนื้อหาหนังเล่าแบบไปเรื่อยๆ ไปเรื่อยๆ จังหวะการทิ้งปมหรือเฉลยปมก็ไม่ค่อยดีนัก หรือในแง่อารมณ์ก็เหมือนหนังจะบิ้วได้ไม่ถึงสักเท่าไร ความรู้สึกของผมตอนดูเลยประมาณว่า ตอนท้ายแม้หนังจะเล่าเรื่องไปจนถึงบทสรุป และภาพกับเหตุการณ์ที่เห็นก็ถือว่ามีความแรงในระดับหนึ่ง แต่ในแง่อารมณ์มันไต่ไปไม่ถึงตรงนั้นครับ ว่าง่ายๆ คือมันไม่ชวนให้อิน เลยทำให้ความพีคไม่มากเท่าที่ควร

แต่สิ่งที่ผมยกให้เป็น “ของดี” ของหนังเลยก็คือพลังการแสดงครับ ดาราทุกคนเล่นได้ดี ไม่ว่าจะ Jackson, Moore, Eldard, Edie Falco ในบท คาเรน หญิงสาวในกลุ่มอาสาที่ช่วยออกตามหาลูกของเบรนด้า, William Forsythe ในบทเพื่อนตำรวจของลอเรนโซ่, Anthony Mackie ในบทหนุ่มผิวดำเลือดร้อนแห่งชุมชนอารมณ์สตรอง โดยเฉพาะ Moore นี่คือเล่นดีมาก ฉากหลังๆ นี่ยิ่งชัดเลยครับว่าเธอทุ่มแบบเกินร้อย เธอเอาอยู่แบบสุดๆ จนสมควรได้ชิงออสการ์ด้วยซ้ำ

แต่ด้วยการเล่าเรื่องที่ไม่มีพลังแบบที่ผมบอกน่ะครับ หนังเลยไม่ฉายแสง และมันสัมผัสได้เลยว่าการร้อยเรียงมันยังไม่ถึง เพราะแต่ละฉากที่ดาราแสดงนั้น พวกเขาแสดงถึงนะ แต่การเชื่อมฉาก เชื่อมซีน บิ้วอารมณ์ มันไม่ได้เลย ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันพลาดตรงไหน รู้แต่ว่าแรกเริ่มเดิมทีคนที่มากำกับเรื่องนี้คือ Michael Winterbottom (Jude และ A Mighty Heart) และได้ข่าวว่าเขากำกับไปเยอะแล้วด้วย แต่ไปๆ มาๆ เขากลับถอนตัวออกจากโปรเจคท์

แล้วชื่อผู้กำกับก็กลายเป็น Joe Roth (America’s Sweethearts และ Christmas with the Kranks) แทน – สรุปคือไม่รู้ว่าเกิดปัญหาอะไรในกอง แต่ตัวหนังมีปัญหาจริงๆ ในเชิงการเล่าเรื่อง

ถ้าให้ว่าตามตรงผมคงไม่แนะนำหนังเรื่องนี้น่ะนะครับ แต่ถ้าท่านชอบดาราอย่าง Jackson หรือ Moore ล่ะก็ ผว่าก็โอเคที่จะดูนะ โดยเฉพาะ Moore นี่คือสุดๆ จริงๆ ครับ สำหรับผมนี่การแสดงของเธอคือเหตุผลที่ทำให้ผมไม่รู้สึกเสียดายเวลาในการดูหนังเรื่องนี้ เพราะเธอสุดติ่งจริงๆ เล่นใหญ่ไฟกะพริบไปเลย

ในแง่รายได้ก็ไม่ประสบความสำเร็ยครับ ทุนสร้างประมาณ $37.6 ล้าน แต่ได้เงินคืนไปเพียง $14 ล้านจากทั่วโลก

สองดาวหน่อยๆ ครับ

(6/10)