หนังเรื่องนี้จัดว่ายำเข้าด้วยกันหลายแนวอยู่ครับ คือมันมีความเป็นหนังคาวบอยตะวันตก แล้วก็มีความเป็นดราม่าเจือลงไป บวกด้วยแอ็คชั่นหน่อยๆ แล้วไหนจะมีความลึกลับแนวๆ Whodunit อีก แล้วที่สำคัญคือไอ้ทั้งหมดที่ผมพูดมานั้นมันไปด้วยกันได้ซะด้วย

หนังเล่าถึงขบวนรถไฟของท่านผู้ว่าฯ ริชาร์ด แฟร์ไชลด์ (Richard Crenna) ที่กำลังจะนำหมอและทหารไปยังป้อมฮัมโบลด์เนื่องจากที่นั่นมีโรคระบาด แต่ระหว่างทางพวกเขาก็เจอกับ จอห์น เดียกินส์ (Charles Bronson) อาชญากรที่ทางการหมายหัว ผู้พันแคลร์มอนต์ (Ed Lauter) เลยรวบตัวเขาไว้ แล้วค่อยไปส่งให้ทางการในภายหลัง

แต่ทีนี้ระหว่างการเดินทางกลับมีคนตายบนรถไฟครับ แล้วไหนจะมีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ จนในที่สุดคนบนรถไฟก็ต้องมาหาคำตอบกันว่าตกลงมันกำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่ – รู้แค่นี้พอครับ ที่เหลือไปรู้ต่อตอนดูนะครับ

ผมว่าหนังเข้าท่าดีครับ อย่างที่บอกว่ามันยำรวมหลายแนวเข้าด้วยกัน ทำให้หนังมีหลายรสอยู่ และการเล่าเรื่องก็ถือว่ากลมกล่อมใช้ได้ คืออาจไม่ถึงขั้นยอดเยี่ยมลงตัวไปเสียทั้งหมด แต่ก็ต้องถือว่าอยู่ในข่ายดีน่ะครับ พลังอย่างแรกเลยต้องยกให้การแสดงของ Bronson ที่เอาแค่ซีนแรกที่เขาก้าวเข้ามานี่ก็ดึงดูดสายตาคนดูได้แล้วล่ะ ซึ่งลีลาขี้เล่นแบบร้ายๆ ของเขาในเรื่องนี่ถือเป็นสีสันที่ดีมากๆ

ส่วนดารารายอื่นก็ถือว่าเล่นกันได้เหมาะกับบทครับ ซึ่งใครจะเป็นใครหรือทำอะไรบ้างนั้นผมก็คงจะไม่เล่าน่ะนะครับ เอาเป็นว่าใครเป็นคนดีคนร้ายก็ต้องดูกันยาวๆ ซึ่งในส่วนการตามปมสืบสวนนี่ก็ทำได้สนุกอยู่ แล้วก็ยังมีฉากแอ็คชั่นที่แม้จะไม่ได้มากมาย แต่ก็เข้าข่าย “น้อยแต่แน่น” โดยเฉพาะซีนที่ซัดกันบนหลังคารถไฟน่ะครับ ถือว่าทำออกมาได้ตื่นเต้นและชวนลุ้นมากๆ ฉากที่ว่านี่ผมเชื่อว่าคนยุคไหนดูก็น่าจะลุ้นครับ เพราะนอกจากจะบู๊กันได้มันส์แล้ว ยังเป็นการโชว์สตันท์ที่เสี่ยงตายอย่างยิ่งด้วย เพราะจะมีซีนที่ตัวละครหมิ่นอยู่ตรงขอบรถไฟ จะตกแหล่ไม่ตกแหล่ แล้วที่สำคัญคือตรงจุดนั้นน่ะมันคือที่สูงนะครับ ไม่ใช่ตกลงพื้นข้างทางธรรมดา แต่ถ้าตกนี่คือตกผากันเลยทีเดียว – ขนาดนึกย้อนไปนี่ผมยังเสียวไส้เลยครับ ตอนเห็นนี่คารวะทีมสตันท์เลยจริงๆ

ซึ่งฉากที่ว่านี้สตันท์ที่แสดงแทนนักแสดงจริงก็คือ Howard Curtis และ Tony Brubaker ครับ ส่วนคนกำกับคิวบู๊คิวสตันท์ฉากนี้ก็คือ Yakima Canutt สตันท์ระดับตำนานอีกคนของวงการ และเขาคนนี้นี่แหละครับคือคนกำกับฉากแข่งรถม้าอันเป็นตำนานใน Ben-Hur ฉบับปี 1956

ตัวหนังนั้นดัดแปลงจากนิยายของ Alistair MacLean โดย MacLean เป็นคนดัดแปลงด้วยตนเองครับ ส่วนคนกำกับก็คือ Tom Gries ที่คร่ำหวอดอยู่ในวงการซีรี่ส์ โดยหนังเรื่องนี้ก็ถือว่าออกมาดีครับ เดินเรื่องได้น่าติดตาม ดูแล้วมันอยากรู้ต่อว่าตกลงมันเกิดอะไรขึ้น และแต่ละตัวละครในเรื่องนั้นมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ ซึ่งก็มีบางช่วงบางจังหวะที่หนังอืดๆ ลงบ้าง แต่โดยรวมผมว่าหนังเล่าเรื่องได้ดี ดาราเล่นกันได้ลื่น แต่ก็แอบคิดเหมือนกันว่าตอนท้ายช่วงไคลแม็กซ์นั้นน่าจะมันส์กว่าที่เป็นอีกสักหน่อย แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ไม่ถึงกับทำให้หนังเสียกระบวนหรอก

ถือเป็นหนังอีกเรื่องของ Bronson ที่คุ้มค่าแก่การรับชมครับ แต่ต้องบอกก่อนนะว่ามันไม่ได้กระหน่ำแอ็คชั่นเยอะแยะอะไร มันสนุกตรงการที่ได้เห็นตัวละครของ Bronson ใช้ทักษะและไหวพริบในการแก้ปัญหาและไขปริศนา

เรื่องนี้ได้ข่าวว่า Bronson ได้ค่าตัว $1 ล้าน พร้อมได้ส่วนแบ่ง 10% จากรายได้ด้วย แต่น่าเสียดายที่หนังเรื่องนี้ไม่ประสบความสำเร็จเท่าไรครับ ทำเงินไปราวๆ $2 ล้าน แต่ทุนสร้างปาเข้าไป $6 ล้าน แต่ถึงกระนั้น Bronson ก็คงไม่คิดมากครับ เพราะเขากับ Jill Ireland ที่รับบทมาริก้าในเรื่อง ได้แต่งงานกันระหว่างถ่ายทำหนังเรื่องนี้ แล้วพวกเขาก็ครองคู่กันตราบจนวันที่ Ireland จากโลกนี้ไปในปี 1990

สรุปว่าเรื่องนี้จัดว่าดูเพลินและเข้าท่า ผมชอบเรื่องนี้พอๆ กับ Mr. Majestyk และยอมรับว่าดูแล้วรู้สึกว่าหนังน่าจะมีส่วนสร้างแรงบันดาลใจให้กับหนังประเภท Die Hard บ้าง ไม่มากก็น้อยล่ะ

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)