เหตุผลที่ผมอยากดูเรื่องนี้ก็เพราะดาราหน้าคุ้นอย่างเจิ้งเส้าชิว, เหลียงเจียเหยิน, หลินฟง และเจิ้งอี้เจี้ยนนำแสดง บวกด้วยผู้กำกับอย่าง Ronny Yu ที่เคยทำหนังอย่างนางพญาผมขาว หัวใจไม่ให้ใครบงการ แล้วก็โดดไปอเมริกากำกับ Bride of Chucky และ Freddy vs. Jason ก่อนจะกลับมากำกับ จอมคนผงาดโลก (Fearless) ที่นับได้ว่าเป็นงานที่ดีที่สุดของเขา – ว่าง่ายๆ คือทีมงานดูเชิญชวนให้ชมครับ บวกด้วยเรื่องตระกูลหยางที่คุ้นเคยอีก งานนี้เลยต้องลองกันหน่อย

หนังจับเอาเหตุการณ์ช่วงที่ หยางเย่ (เจิ้งเส้าชิว, Adam Cheng) ผู้นำของตระกูลได้เดินทางไปรบกับเยลู่หยวน แม่ทัพแห่งเหลียวผู้มีความแค้นต่อเขา และผลการรบคือหยางเย่มิอาจต่อกรกับกำลังที่เหนือกว่าของฝ่ายเหลียวได้ – เหตุผลสำคัญก็เพราะทรราชย์อย่างอำมาตย์พาน (เหลียงเจียเหยิน, Leung Ka-Yan) ไม่ยอมส่งทัพไปช่วยเหลือ

เมื่อเรื่องถึงหูคนตระกูลหยาง เลยทำให้ลูกชายทั้ง 7 ยกทัพไปช่วย หมายฝ่าวงล้อมและพาหยางเย่กลับมาให้ได้

สิ่งหนึ่งที่ผมต้องทำใจเสมอยามดูหนังว่าด้วยขุนศึกตระกูลหยางก็คือ ต้องเตรียมรับมือกับการเห็นพฤติกรรมอันน่าประณามของขุนนางสายกังฉินที่ชอบหาเรื่องตระกูลหยางอยู่ร่ำไป ไหนจะฮ่องเต้ที่อ่อนแอหูเบาและฟังแต่สนมอีก คือสารภาพเลยครับว่าผมค่อนข้างรำคาญกับภาพเหล่านี้ (พอๆ กับไม่ชอบนางอิจฉากรี๊ดร้อยกว่าเดซิเบลของละครบ้านเรา) เลยเตรียมใจทุกครั้งก่อนดู และกับหนังเรื่องนี้ก็มีภาพเหล่านั้นอยู่ครับ แต่ก็ยังดีที่ไม่เน้นไม่เค้นมากจนทำให้หงุดหงิด

ว่าตามตรงผมว่าหนังเรื่องนี้งานสร้างดี หลายฉากทำได้ยิ่งใหญ่ ฉากในสนามรบก็ถือว่าสมฐานะ ฉากรบราฆ่าฟันก็ใช้ได้ แต่จุดอ่อนสำคัญคือการเล่าเรื่องที่ออกจะเรื่อยไปหน่อย คือจริงๆ หนังจับประเด็นมาเล่าได้โอเคครับ เล่าให้เราฟังถึงความดีความห้าวหาญของตระกูลหยาง อีกทั้งความเสียสละต่อบ้านเมือง คือประเด็นน่ะได้ แต่การเล่าเรื่องมันไม่ค่อยออกรส เหมือนเล่าบอกไปเรื่อยๆ ไม่ได้เค้นให้ลุ้นในช่วงที่ควรลุ้น รวมถึงการแนะนำตัวละครก็เหมือนแนะนำไปตามพงศาวดาร แต่ไม่ได้ประทับคาแรคเตอร์ของแต่ละตัวละครลงในหัวของผู้ชม ว่าง่ายๆ คือไม่ได้ทำให้เราอินเท่าที่ควรน่ะครับ

แล้วดาราที่มาเล่น ถ้าไม่นับเหล่าดาราดังๆ ที่ผมเอ่ยไปแล้ว รายอื่นเหมือนออกมาให้เห็นหน้า แต่ไม่ค่อยเด่น อันนี้ก็น่าเสียดายอยู่ เพราะก็รู้ๆ อยู่น่ะครับว่าเหล่าสุภาพบุรุษตระกูลหยางเนี่ย ลองลงสนามรบแล้วยังไงก็กลับมาไม่ครบคน ถ้าหนังบิ้วให้ตัวละครเด่นหรือมีอะไรให้จำสักหน่อย ยามที่ตัวละครใดต้องเสียสละ ยามนั้นก็จะทำให้คนดูสะเทือนใจ ซึ่งกับในเรื่องนี่มันก็สะเทือนใจอยู่ครับ เพียงแต่มันสามารถสะเทือนได้มากกว่านี้ อินได้มากกว่านี้น่ะ – พอได้แค่นี้เลยออกแนวเสียดายไม่น้อย

ไปๆ มาๆ ถ้าว่ากันถึงความเข้มข้นและเล่าเรื่องสนุกๆ นี่ผมว่า ศึกทะลุฟ้า ตระกูลหยาง (Legendary Amazons) ดูจะตอบโจทย์มากกว่า – ไม่ได้หมายความว่าเรื่องไหนดีกว่าเรื่องไหนนะครับ โดยส่วนตัวมองว่าหนังพอๆ กัน เพียงแต่เรื่อง ศึกทะลุฟ้า ตระกูลหยาง ดูแล้วจะมันส์มากกว่า แต่ถ้ามองในแง่งานสร้างแล้วสุภาพบุรุษตระกูลหยางจะดูดีกว่า – สรุปคือ ยังไม่สุดทั้งคู่นั่นแหละ

เอาเป็นว่าสำหรับผม เรื่องนี้ถือว่ายังไม่สมหวังครับ ถ้าเล่าเรื่องกระชับ+รู้จักบี้ขยี้ประเด็น+เน้นคาแรคเตอร์ตัวละครให้เด่นกว่านี้ หนังจะเป็นอะไรที่ดีมากเลยครับ เพราะจริงๆ ช่วงท้ายน่ะถือว่าไม่เลวนะ แต่พอครึ่งแรกออกแนวเรื่อยๆ และไม่ได้ปูพื้นส่งเรื่องให้แน่นพอ พลังตอนหลังมันเลยไม่เยอะอย่างที่ควรจะเป็น

สองดาวครับ

(6/10)