ทอม โลแกน (Jack Nicholson) และพรรคพวกคือก๊กโจรที่กะจะเอาเงินที่ปล้นมาตั้งต้นเริ่มชีวิตใหม่โดยการทำฟาร์ม แต่แล้วก็มีคนไปตามผู้ตรวจการมือดีนามว่า โรเบิร์ต อี ลี เคลย์ตัน (Marlon Brando) มาทำหน้าที่ตามล่าเหล่าโจร ทำให้ทอมและพรรคพวกก็ต้องหาทางเอาตัวรอดกันไป

จุดขายสำคัญของหนังคงหนีไม่พ้นการมาเจอกันของ Brando และ Nicholson ซึ่งสำหรับผมนั่นก็ถือเป็นไฮไลท์ครับ เพราะในแง่ของตัวบทและการเดินเรื่องแล้วต้องถือว่าเรื่อยๆ ยังไม่ถึงกับชวนติดตามแบบเต็มๆ จนบอกได้เลยว่าถ้าขาด Brando และ Nicholson ไป หนังคงจืดลงเยอะทีเดียว

เรื่องนี้กลายเป็นว่า Nicholson ได้บทเป็นคนปกติที่สุดบทหนึ่งที่เขาเคยเล่นครับ ดูเป็นพระเอกที่พยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่ แววตาท่าทางและสีหน้าของเขานี่ดูปกติจนแอบอึ้ง พวกการระเบิดอารมณ์อะไรก็มีบ้างตามบทพาไปแหละครับ แต่มาดส่วนใหญ่แล้วเขาดูเป็นคนธรรมดาจนอดรู้สึกแปลกไม่ได้ – แต่เขาก็เล่นดีนะครับ

และกลายเป็นว่า Brando เรื่องนี้มาพร้อมมาดแปลกๆ ประหลาดๆ ครับ ซึ่งว่ากันว่า Brando ต้องการแสดงคาแรคเตอร์นี้ในทิศทางแบบนี้ ดูเป็นคนขวางโลก เพี้ยนๆ ไม่ยึดติดกรอบกติกา และส่วนใหญ่เขาจะแสดงแบบด้นสดครับ ซึ่งผมว่าต้องมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบการแสดงสไตล์นี้ของเขา ส่วนผมนั้นออกแนวชอบนะ มันทำให้คาแรคเตอร์ของลี เคลย์ตันคนนี้ดูน่าจดจำ อันที่จริงต้องบอกว่าลีลาแปลกๆ ของ Brando นี่แหละที่ทำให้ The Missouri Breaks ดูมีอะไรชวนให้จำสำหรับผม

ได้ข่าวว่าผู้กำกับ Arthur Penn ก็พยายายามจะกำกับ Brando อยู่เหมือนกันครับ แต่ในที่สุดก็ทำไม่สำเร็จ ยังไง Brando ก็จะเล่นแบบนี้จน Penn ยอมยกธงขาวและปล่อยให้ Brando เล่นแบบเอาที่สบายใจ

แล้วก็ตามเคยครับ มีข่าวลือเล็ดรอดออกมาว่า Brando และ Nicholson ไม่ค่อยถูกกัน สังเกตได้จากหลายๆ ฉากที่เขาแสดงด้วยกัน จะค่อนข้างมีระยะห่างระหว่างพวกเขาค่อนข้างมาก หรือบางฉากก็ถ่ายแบบโคลสอัพซูมไปที่หน้าของแต่ละคน แต่เราจะไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ร่วมซีนกัน – แต่กระนั้นหลายปีต่อมา Brando ก็ออกมาให้สัมภาษณ์ว่าเขาเอนจอยกับการได้ร่วมงานกับ Nicholson

ทีนี้มีอะไรต้องสปอยล์สักหน่อยเกี่ยวกับตอนจบครับ อยากขอบันทึกความรู้สึกไว้ตามประสา ว่าดูหนังเรื่องนี้จบแล้วมันชอบเล็กๆ กับตอนจบ

===========
สปอยล์ล่ะนะครับ
===========

สรุปว่าตอนจบ พวกพ้องของทอมตายหมดครับ ส่วนทอมก็จัดการลี เคลย์ตันในท้ายสุด แล้วเรื่องราวก็จบลงตรงที่ทอมเก็บข้าวของจะย้ายไปอยู่ที่อื่น แล้ว เจน แบร็กซ์ตัน (Kathleen Lloyd) นางเอกของเรื่องก็โผล่มากล่าวคำอำลากับทอม ก่อนที่ทั้งคู่จะต่างคนต่างแยกย้าย ขับรถม้าไปคนละทาง

ก็เป็นบทลงเอยที่แอบเหงาอยู่เหมือนกันครับ เจนก็ไปตามทางของเธอ ส่วนทอมก็ไปตามทางของเขา ในที่สุด 2 เส้นทางก็ไม่ได้มาบรรจบกัน ซึ่งเราก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าถัดจากนี้ไปพวกเขาจะไปทางไหนกันต่อ พวกเขาจะได้พบเจอคนรู้ใจอีกไหม เมืองใหม่ที่พวกเขาย้ายไปจะมีคนแบบไหนรอพวกเขาอยู่ แล้วการเริ่มต้นใหม่ของพวกเขาจะราบรื่นไหม… ดูไปก็เกิดคำถามที่เราคงไม่มีทางได้คำตอบ นอกจากจะนั่งจินตนาการวาดภาพกันไป หรือไม่ก็ไปถามคนเขียนบท 555 – แต่ตอนจบปลายเปิดแบบนี้ ทำให้ผมคิดถึงตัวละครเสมอครับ

=============

เกร็ดเพิ่มเติมก็คือ บทลี เคลย์ตันนั้น Steve McQueen ได้รับการทาบทามก่อนครับ แต่เขาก็บอกปัดไป และกาลครั้งหนึ่ง Martin Scorsese ก็เคยได้รับการติดต่อให้มากำกับเรื่องนี้ด้วย

โดยสรุปแล้วเรื่องนี้ก็ถือเป็นหนังตะวันตกที่ดูได้ครับ อยู่ในระดับกลางๆ ไม่ได้โดดเด่นแบบจัดๆ จุดเด่นคือ Brando และ Nicholson อย่างที่บอกไป ส่วนเนื้อเรื่องยังไม่เข้มถึงขนาด บางช่วงนี่ก็สารภาพว่าแอบหลับจนหัวผมเอนไปโขกกับกำแพงเลยครับ 555 แต่โลเคชั่นถือว่าเลือกมาดีครับ หลายฉากภาพสวยดี

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)