
หนังผีของไต้หวันครับ ที่เอาตำนานเรื่องเล่าสยองขวัญในสถานศึกษามาผูกเป็นเรื่องราว โดยหนังเล่นกับตำนานสะพานต้องคำสาปของมหาวิทยาลัยตงหูที่ว่ากันว่ามีผู้หญิงมาเสียชีวิตที่นี่เมื่อหลายสิบปีก่อน แล้วก็มีเรื่องเล่าตามออกมาว่า ที่บันไดตรงสะพานนั้นที่ตามปกติจะมี 13 ขั้น แต่หากใครไปเดินขึ้นบันไดตอนเที่ยงคืนก็จะพบว่าบันไดมีขั้นเพิ่มมาอีก 1 ขั้น และหากใครที่ระหว่างขึ้นบันไดเกิดหันหลังกลับมาล่ะก็ คนผู้นั้นจะต้องเจอคำสาปสุดสยอง
ตัวเอกของเราคือนักข่าวสาว (Summer Meng) ที่เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้เพื่อทำสกู๊ปเกี่ยวกับเรื่องของนักเรียนกลุ่มหนึ่งที่พากันเสียชีวิตอย่างเป็นปริศนาเมื่อหลายปีก่อน และแน่นอนว่าคำร่ำลือก็คือ พวกเขาตายเพราะโดนคำสาปจากสะพานแห่งนั้นนั่นเอง
ระหว่างดูผมก็นั่งนึกถึงวันเก่าๆ น่ะนะครับ ย้อนนึกไปว่า “ผีจีน-ไต้หวัน” ในสมัยก่อนนั้นเป็นยังไง เท่าที่นึกออกจะมีผีกองกอยโดดดึ๋งๆ ที่สามารถหยุดได้ด้วยยันต์ หรือไม่ก็เป็นพวกจอมมาร จอมปีศาจมาล่อลวง มาสูบวิญญาณคน (จำได้ว่าผีประเภทนี้บางเรื่องจะเซ็กซี่มากกกก จนอาจมีคนยอมตาย) หรือไม่ก็จะเป็นผีที่ตายด้วยความแค้น มาตามเอาชีวิตคนที่ทำร้ายตน อะไรประมาณนี้
แต่สำหรับผีในเรื่องนี้นี่… ผมได้กลิ่นพวก The Ring กับ Ju-on เตะจมูกมาเลยครับ ผีแนวคลานแนวเลื้อย แนวเคลื่อนไหวยึ้กๆ ยั๊กๆ กระตุกๆ สักหน่อย ตามด้วยคำสาปที่ส่งผลให้ผีมาไล่เก็บเหยื่อไปทีละศพๆ ดูแล้วนึกถึงหนังผีญี่ปุ่นจริงๆ
แต่ถ้าดูดีๆ จะพบว่าผีนี่ไฮบริดนะครับ นอกจากมีความเป็นญี่ปุ่นแล้ว ตอนที่เจ๊ผีแกอ้าปากจนคางยื่นนี่ ผมแทบจะเดินเข้าไปถามเลยครับว่า “เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึเปล่าครับเจ๊?” ก่อนจะนึกถึง La Llorona ครับ เค้าหน้ากับขนาดของปากมันใช่ มันเจ๊ La Llorona ชัดๆ – ใจนี่แอบคิดเลยว่านี่เจ๊โผล่มารับจ็อบที่จีนด้วยหรือนี่ 5555

เขียนไปเขียนมาท่านจะนึกว่าหนังขำ ซึ่งมันก็อาจจะขำสำหรับบางท่านน่ะนะครับ – อย่างผมเป็นต้น – แต่ถ้าถามว่าหนังน่ากลัวไหม ก็คงต้องขึ้นกับจริตน่ะครับ ถ้าท่านกลัวหนังแนวคำสาปผีสางไล่เอาชีวิตคน กลัวผีหน้าขาวๆ กลัวมุกตุ้งแช่ ฯลฯ หนังก็น่าจะตอบโจทย์สำหรับท่าน ซึ่งสำหรับผมเองจริงๆ ก็รู้สึกว่าหนังดูได้เรื่อยๆ นั่นแหละครับ อาจไม่ถึงกับชื่นชอบหรือติดใจ แต่ก็ดูเอาเพลิน (แบบสยองๆ) ได้อยู่
อย่างน้อยการเดินเรื่องก็โอเคสำหรับผมน่ะครับ เพราะหนังจะมีการเล่าเรื่องสลับเหตุการณ์ระหว่างยุคปัจจุบัน (ในหนังคือปี 2020) ที่เป็นนักข่าวสาวมาสืบคดี กับยุคอดีตเมื่อหลายปีก่อน ที่เหล่าวัยรุ่นเจอดี ก็ถือว่าเล่าเรื่องได้ชวนติดตามพอตัว แต่ถ้าใครไม่สันทัดกับการเล่าเรื่องแบบตัดสลับก็อาจงงได้ว่าฉากไหนมันช่วงเวลาไหน และมันเกี่ยวเนื่องกันอย่างไร ก็ต้องตั้งหลักกันดีๆ ก่อนดูน่ะนะครับ
แล้วหนังยังมีจุดหักมุมซึ่งอาจไม่ใช่ของใหม่ แต่ก็ทำให้หนังดูมีอะไรมากขึ้น โดยส่วนตัวผมรู้สึกโอเคกับหนังมากขึ้นก็เพราะการหักมุมนี่แหละ
โดยรวมแล้วหนังก็ถือว่าโอเคสำหรับแนวหนังผีที่มาพร้อมคำสาปน่ะครับ พวกฉากและบรรยากาศก็ชวนหลอนประมาณหนึ่ง แต่ผมว่าหนังแนวนี้ทางญี่ปุ่นจะบิ้วให้หลอนได้ถึงกว่า
อ้อ อีกอย่างครับ หนังเรื่องนี้ตอนฉายโรงใช้ชื่อว่า คำสาปสะพานเฮี้ยน ครับ
สองดาวครับ

(6/10)










