ในยุคที่แผ่นดินจีนถูกแบ่งออกเป็น 11 ก๊ก บ้านเมืองลุกเป็นไฟไปทุกหย่อมหญ้า ตีหมิงฉี (หยวนเปียว, Yuen Biao) คือทหารคนหนึ่งที่เหนื่อยหน่ายกับความวุ่นวายและความขัดแย้ง เลยตัดสินใจหนีออกจากกองทัพ แล้วเขาก็เดินทางไปถึงเขาซูซัน ดินแดนลึกลับที่เต็มไปด้วยเทพและมาร

ที่นั่นเขาได้พบกับจอมยุทธติงอิน (เจิ้งเส้าชิว, Adam Cheng), เซียวหลู (หลิวสงเหยิน, Damian Lau) นักพรตแห่งคุนหลุนและลูกศิษย์นามว่า อี้เจิน (เม่งไฮ้, Mang Hoi) ที่เดินทางมาเพื่อกำราบเหล่ามารที่เขาซูซันแห่งนี้

แต่เหตุการณ์กลับพลิกผันเมื่อมารโลหิตฟื้นคืนชีพขึ้นมา ยังดีที่นักพรตคิ้วขาว (หงจินเป่า, Sammo Kam-Bo Hung) รีบรุดมาสกัดมันไว้ และนักพรตได้บอกให้ตีหมิงฉีช่วยไปตามหากระบี่คู่จื่อชิง (อันประกอบด้วยกระบี่จื่ออิง และกระบี่ชิงซั่ว) ที่เขาเทียนเต้า เพื่อมาใช้ในการปราบมารโลหิต ส่วนนักพรตคิ้วขาวจะคอยกำราบมารโลหิตอยู่ที่นี่ แล้วการผจญภัยเพื่อตามหากระบี่และสู้กับเหล่ามารก็เริ่มต้น

อย่างแรกที่เตะตาคือดารามากันคับคั่งครับ นอกจากที่เอ่ยนามไปแล้วก็ยังมี หลินชิงเสีย (Brigitte Lin) รับบทเจ้าสำนักปราสาทเทพ, ฉีเส้าเฉียน (Norman Chu) เป็นเจ้าแห่งเขาเทียนเต้า, เชียะกวงลี่ (Hsia Kuang-Li) เป็นจี้อู๋ซวง ผู้ดูแลสำนักปราสาทเทพ, หลี่ไช่ฟ่ง (Moon Lee) มาเป็นหนึ่งในผู้คุ้มกันสำนักปราสาทเทพ, Judy Ongg เป็นหลี่อี้ฉี ผู้ครอบครองกระบี่คู่จื่อชิง, เฝิงเค่ออัน เป็นหนึ่งในมารร้ายที่ปะทะกับพวกติงอินตอนต้นเรื่อง, ฉีเคอะโผล่มารับเชิญเป็นทหารที่ตีกับทหารอ้วนในตอนท้ายน่ะครับ และหงจินเป่า นอกจากเป็นนักพรตคิ้วขาว (หรือคิ้วยาว) แล้วก็ยังรับบทเป็นทหารอ้วนอีกด้วย

หนังกำกับโดย ฉีเคอะ (Tsui Hark) ครับ ซึ่งหนังก็ถือว่าเด่นมากในเรื่องเทคนิคพิเศษที่จัดว่าอัดแน่นแบบละลานตาเลย ซึ่งผมว่ามันเป็นเสน่ห์ของหนังสมัยก่อนนะ ยุคที่ CG ยังไม่ครองปฐพี สมัยนั้นเทคนิคพิเศษยังเป็นระบบทำมืออยู่ อย่างตอนมารปรากฏเราก็จะได้เห็นการใช้สลิง เห็นของประกอบฉากหลากชนิดที่บางอันก็มาเพื่อเสริมในซีนต่อสู้ พวกของระเบิดตูมตาม คานหรือเสาหักโค่น หรือตัวประหลาดต่างๆ ล้วนเป็นของทำมือครับ ซึ่งผมไม่เถียงนะว่ามันอาจดูไม่เนียนอยู่บ้าง แต่สำหรับคนยุคนั้นแล้วเทคนิคพวกนี้ถือเป็นอะไรที่ล้ำสุดๆ และสร้างความบันเทิงได้อย่างมากทีเดียว

ตัวหนังก็จัดว่าสนุกใช้ได้เลยครับ เป็นการรวมพลังกันของดาราที่แสดงกันแบบลื่นๆ คิวบู๊ฉากสู้ผสมเทคนิคพิเศษที่จัดว่ามันส์พอดู มีการผสมผสานระหว่างลีลาบู๊จริงๆ เข้ากับเทคนิคพิเศษแสงสีต่างๆ ซึ่งผลที่ได้ก็ถือว่ามันส์ใช้ได้ ในขณะที่การเดินเรื่องนั้นส่วนใหญ่ก็ถือว่าลื่นไหลครับ อาจมีช่วงยืดอยู่บ้างก็ตอนกลางๆ ที่พวกตัวเอกไปอยู่ในสำนักปราสาทเทพน่ะครับ ช่วงนี้ถือว่าใช้เวลาไปไม่น้อย จนแอบรู้สึกว่าถ้าเฉือนออกไปบ้างก็ไม่น่าจะเสียหาย

แล้วก็กลายเป็นว่าฉากช่วงท้ายตอนไคลแม็กซ์ปราบมาร (หลังจากได้กระบี่คู่มาแล้ว) ช่วงที่ว่านี่ออกจะรวบรัดไปสักหน่อย แต่นอกจาก 2 ช่วงที่ว่านี้แล้ว ส่วนอื่นๆ ผมว่าเพลินครับ สนุกดี

สาระสำคัญของหนังก็หนีไม่พ้นเรื่องความสามัคคีนี่แหละครับ เพราะตลอดเรื่องเราจะได้เห็นผลร้ายของการทะเลาะเบาะแว้งกัน ไม่ว่าจะเหล่าขุนพลตอนต้นเรื่องหรือกระทั่งติงอินกับเซียวหลูเองก็ตีกันบ่อยจนส่งผลให้งานใหญ่เสีย ดังนั้นคนเราหากจะร่วมงานกันแล้วก็ควรถ้อยทีถ้อยอาศัย ค่อยๆ พูดค่อยๆ จากัน ค่อยๆ ทำความเข้าใจกันหากมีเรื่องที่เห็นไม่ตรงกัน

ถือเป็นอีกหนึ่งหนังจอมยุทธผจญภัยที่ตอบโจทย์ความบันเทิงได้อย่างดี เป็นงานที่เข้าท่าของฉีเคอะในยุคที่กำลังก่อร่างสร้างชื่อในวงการ โดยรวมผมว่าสนุกเลยล่ะครับ แต่ก็อย่างที่บอกไปว่าถ้าช่วงกลางเรื่องมีการกระชับสักหน่อย และตอนท้ายใส่ลูกเล่นมันส์ๆ ตอนถล่มมารเพิ่มอีกนิด หนังน่าจะเจ๋งขึ้นครับ

สองดาวใกล้ครึ่งครับ

(6.5/10)