
The Kids in the Hall คือทีมนักแสดงตลกที่ดังพอตัวในยุค 90 ครับ ผมรู้จักพวกเขาจากหนังเรื่อง Kids in the Hall: Brain Candy ดูจากวีดีโอครับ จำได้เลยว่าตอนนั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขาเลย ครั้นพอได้ดูผมก็ชอบแฮะ คือหนังฮาดี แล้วพวกพี่เขามักจะแสดงกันคนละหลายๆ บท บางทีก็แต่งหญิงบ้างอะไรแบบนี้ มันดูเพี้ยนเพลินฮาดีครับ
แล้วผมก็มีโอกาสได้มาไล่ดูซีรี่ส์ต้นฉบับของพวกเขาที่ทำออกมา 5 ปี แต่ละตอนก็จะมีความยาวราว 25 นาที ส่วนเนื้อในก็จะเป็นตอนสั้นๆ ครับ บางตอนก็ 5 นาที 10 นาที หรือบางอันแค่ 1 – 2 นาทีก็มี สไตล์จะชวนให้นึกถึงคณะ Monty Python น่ะครับ ทางถือว่าคล้ายกัน คือ 1 ตอนจะมีหลากหลายเรื่องราว สมาชิกทั้ง 5 ก็จะสวมบทหลากหลายกันไป เพียงแต่สไตล์อาจจะตางกันน่ะครับ อาจเพราะเรื่องนั้นเป็นตลกอังกฤษ ส่วนเรื่องนี้จะออกแนวตลกอเมริกัน – แคนาดา
ยอมรับว่าผมดูแล้วติดครับ อาจเพราะมันเป็นตอนสั้นๆ มาเรียงร้อยต่อกัน มันเลยมาพร้อมความหลากหลาย และมุกที่พวกเขาเล่นส่วนใหญ่ก็ฮาดี แต่ก็ต้องบอกก่อนว่าส่วนใหญ่แล้วมุกตลกจะออกแนวตลกคำพูดน่ะครับ ส่วนตลกท่าทางแบบ Mr. Bean ก็มีบ้าง แต่ผมว่ามุกตลกคำพูดหรือตลกสถานการณ์เนี่ยจะเยอะกว่า
ปีแรกดูเพลินครับ แต่ถ้าถามว่าชอบปีไหนนี่ผมยกให้ปี 2 กับ ปี 3 ครับ เป็นปีที่ฮามาก มุกอุดมความสร้างสรรค์ ยอมรับพวกพี่เขาเลยว่าคิดมุกออกมาได้ดี และสมาชิกทั้ง 5 อันประกอบไปด้วย David Foley, Bruce McCulloch, Kevin McDonald, Mark McKinney และ Scott Thompson ต่างก็เปี่ยมความสามารถทั้งการแสดงตลกและการคิดมุก จังหวะนี่กำลังดีครับ เอาจริงๆ คือไม่มีแป๊กเลย ฮาได้ตลอด จะต่างก็แค่ฮามากก็ฮาน้อยเท่านั้นน่ะครับ
แต่มุกเหล่านี้ก็ต้องแล้วแต่จริตคนด้วยครับ อย่างแรกเลยคือต้องเก็ทภาษาอังกฤษ (ผมดูแบบซับอังกฤษครับ ไม่มีซับไทย) มันจะมีแสลงโน่นนี่นั่นใส่ลงไปเป็นพักๆ แล้วก็สถานการณ์ต่างๆ บางทีก็แซวเหตุบ้านการเมืองของเขา ซึ่งอาจเพราะผมคุ้นกับหนังฝรั่งยุค 90 น่ะครับเลยเก็ทอะไรหลายๆ อย่างได้ไม่ยาก – แล้วก็ต้องบอกว่ามันก็จะมีมุกห่ามๆ บ้าง หรือตลกลามกบ้าง แต่ผมว่าไม่เยอะนะ และที่สำคัญคือมันไม่ได้น่าเกลียดหรือเล่นจนเกินขอบเขต มันอยู่ในระดับรับได้ ไม่ข้ามเส้นมารยาทจนเกินไป

ส่วนปี 4 นั้นผมรู้สึกว่าบางอย่างมันดร็อปลงครับ คือยังดูได้นั่นแหละ แต่มันรู้สึกว่ากราฟความสร้างสรรค์มันไม่พุ่งเหมือนปี 2 กับ ปี 3 ส่วนปี 5 นั้นก็ถือว่าคืนฟอร์มมาได้หน่อย ถือเป็นการเปิดท้ายที่ดี
ถ้าถามว่าชอบมุกไหนนี่คงบอกไม่หมดน่ะครับ ชอบเยอะเลย เอาเป็นว่าขอบอกเป็นคนๆ ดีกว่าครับ อย่าง McCulloch ก็จะฮากับมุกที่พี่แกเป็นนักร้อง หรือมุกที่พี่แกชอบมาเดี่ยว คล้ายกับ Thompson ที่จะเด่นในเรื่องมุกเดี่ยวเหมือนกัน รายนี้พี่เขาเป็นเกย์ด้วยน่ะครับ เลยมีสารพัดมุกที่ทำออกมาแซวตัวเอง แล้วก็ฮามากๆ ด้วย ที่ผมชอบคือพี่เขาทำออกมาให้ฮาแบบน่ารักน่ะครับ จนไม่แปลกใจที่จะมีคนชอบพี่เขาเยอะอยู่
ส่วน David Foley กับ Kevin McDonald นี่มาเป็นคู่ครับ ที่ชอบสุดต้องยกให้มุก Sir Simon and Hecubus เป็นอะไรที่ผมฮาหนักมาก ยิ่งตอน Foley ทำหน้าบ้องแบ้ว และตอนที่ McDonald พูดคำว่า Evil Evil นี่ฮาแตกทุกที – ไหนจะตอน Hecubus ถามว่า “คุณชอบเด็กหญิงอายุ 16 ไหม” นี่ฮาน้ำตาไหลจนผมต้องเอาคลิปช่วงที่ว่ามาเปิดดูซ้ำยามอยากคลายเครียดน่ะครับ มันฮาได้ใจจริงๆ
ส่วน Mark McKinney นี่จะเด่นหลายมุก ไม่ว่าจะมุก Crush Your Head, มุก Chicken Lady ที่คารวะพี่เขาเลยเพราะแสดงท่าทางได้เหมือนไก่จริงๆ แล้วอีกมุกที่ชอบตอนปี 5 คือมุกคนแก่ที่ชอบพูดว่า Please Please Please ตอนแรกยังไม่เท่าไรครับ แต่พอพี่แกพูดคำนี้ซ้ำบ่อยๆ มันกลายเป็นฮาไปเลย
และที่ชอบเป็นพิเศษต้องยกให้มุกนี้ครับ M. Piedlourde หรือ Mr. Heavyfoot ที่มาสั้นๆ แต่น่ารักดี เด็กดูก็น่าจะสนุกครับมุกนี้ และออกตัวเลยว่าชอบเพลงประจำของมุกนี้มาก (เป็นเพลง Holiday Mood ของ Harry Arnold ครับ แนะนำให้ไปหาฟังกัน รับรองว่ามันจะช่วยเปลี่ยนบรรยากาศให้คุณได้ ให้กลายเป็นโทนสดใสเหมือนมีแสงแดดรำไรส่องมาขณะที่เราเดินอย่างมีความสุขอะไรแบบนั้นน่ะครับ)
แล้วยังได้เจอ Neve Campbell ตอนยังไม่ดังโผล่มาด้วยนะครับ ตอนเจอก็เซอร์ไพรส์เหมือนกัน เห็นหน้าปุ๊บจำได้ปั๊บเลย
สรุปว่าใครชอบแนวนี้ (แนว Monty Python) ก็อยากให้ลองครับ พวกพี่เขาน่าจะอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจของท่านได้ไม่ยาก ผมนั้นดูทาง Prime ครับ แต่ป่านนี้น่าจะโดนเอาออกไปแล้วล่ะ แต่เหมือนว่าจะยังหาดูได้ทาง Youtube นะครับ
สามดาวเต็มครับ

(8/10)










