หนังแนวประวัติศาสตร์ครับ เล่าถึงการขึ้นบัลลังก์ของฮ่องเต้องค์แรกของราชวงศ์ฮั่น นั่นก็คือ ฮั่นโกโจ หรือ ฮั่นเกาจู่ (รับบทโดย เจิ้งเส้าชิว) โดยที่หนังเล่าถึงต้นเรื่อง นั่นคือ สมัยที่ฮั่นโกโจยังเป็นเพียงขุนนางสามัญนาม เล่าปัง ซึ่งแผ่นดินกำลังอยู่ในช่วงยากแค้น เกิดความลำบากทั่วทุกหย่อมหญ้า ตอนนั้นเอง ได้มีจอมทัพนาม เซี่ยงอวี่ (เจียงหัว) กำลังรวบรวมกำลังพลเพื่อต่อต้านทหารฉิน และนั่นนำพาให้เขาได้รู้จักกับเล่าปัง

ในกาลต่อมา ทั้งคู่ได้คบหาร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ นับถือเป็นพี่น้อง จนโค่นฉินลงได้ แต่แล้วเรื่องลาภยศกลับทำให้ทั้งสองผิดใจกัน จนเกิดเป็นเรื่องราวความแค้นและชิงอำนาจอันเข้มข้น

ครับ ตอนแรกผมไม่ใคร่จะสนใจเรื่องนี้เท่าไหร่ เพราะมันเป็นหนังสงคราม ซึ่งสมัยนั้นผมไม่ค่อยชอบดูนัก แต่ที่ดูก็เพราะมีเฮียเจิ้งแสดงนำนี่แหละครับ พอดูไป 5 ตอน ก็ยังเรื่อยๆ เพราะปกติเวลาผมดูหนังจีนชุดเนี่ย จะดูอย่างน้อย 5 ตอน ถ้าติดก็จะดูต่อ ถ้าไม่ก็เลิกร้างกันไปเลย ส่วนเรื่องนี้ ก็ด้วยฝีมือการแสดงของเฮียเจิ้งนี่เอง ทำให้ผมยังติดตามมากกว่า 5 ตอนครับ เพราะเฮียแกแสดงได้ดีมากๆ ครับ ยอดเยี่ยมเหลือเกินครับ เพราะเฮียแกต้องแสดงเป็นขุนนางเล็กๆ กลัวตาย ไม่ค่อยกล้าทำอะไร แต่เป็นคนดี ยามต้องช่วยเหลือคนก็ไม่ถอย ยามเศร้าก็ร้องไห้โดยไม่อาย นับว่ายอดเยี่ยมยิ่งนัก

ส่วนเจียงหัวก็ใช่เล่นซะเมื่อไหร่ล่ะครับ รับบทเซี่ยงอวี่ ทั้งเข้มและดุดัน แต่แววตาแฝงความมักใหญ่ใฝ่สูงไว้พร้อมๆ กับความเข้มแข็ง ด้วยการแสดงของทั้งสอง ทำให้ผมดูเกิน 5 ตอน… แล้วไงล่ะครับ

ก็ตะบันดูจนจบด้วยความมันส์น่ะสิครับ

ความสนุกมันเพิ่มขึ้นตามลำดับครับ ช่วงที่เล่าฟังกับเซี่ยงอวี่เริ่มวางใจและเป็นพี่น้องกันนั้น มันดูสบายใจและเนื้อหาการยึดแผ่นดินก็เข้มข้นครับ แต่ความมันส์จะมาเริ่มจริงๆ ตอนที่เล่าปังดันเข้ายึดวังฉินได้ก่อน ทั้งๆ ทีได้ให้คำมั่นสัญญากับเซี่ยงอวี่แล้วว่า แม้เขาจะถึงปากประตูวังก่อน แต่ก็จะไม่เข้าไป ทีนี้พอเข้าไปก่อนก็เป็นเรื่องสิครับ เซี่ยงอวี่โกรธมากถึงขนาดกรีฑาทัพจะบุกมาสังหารพวกของเล่าปังทั้งหมด ช่วงนี้แหละครับ ที่ความมันส์ทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆ เพราะจากที่ดูมา เล่าปังไม่สามารถสู้เซี่ยงอวี่ได้เลย ที่เล่าปังขึ้นบัลลังก์ได้นั้นก็เพราะมีสหายและคู่คิดยอดฝีมืออยู่รอบข้าง ดังนั้นพอถึงคราวจริงๆ หากเซี่ยงอวี่เจอกับเล่าปังตัวต่อตัว ด้วยกำลังทหารในมือเล่าปังก็ตายตั้งแต่มุ้งยังไม่กางแล้วล่ะครับ ความลุ้นมันก็อยู่ตรงนี้แหละ ว่าเล่าปังจะเจรจาอย่างไรกับเซี่ยงอวี่ และในเวลาต่อมาคือ เล่าปังจะชิงบัลลังก์คืนมายังไง

หนังจะมาแผ่วไปบ้างประมาณตอนที่ 16, 17 ก่อนที่จะมันส์มากขึ้น แต่ช่วงที่เด็ดที่สุดแล้ว หนีไม่พ้น ช่วงกลางๆ เรื่อง (ตอนที่ 14 – 15) น่ะแหละครับ

เป็นอีกหนึ่งหนังที่ทำได้ดีครับ การแสดงเฉียบ การเดินเรื่องค่อนข้างเข้มข้น เพลงไตเติ้ลก็ฟังแล้วชวนฮึกเหิมยิ่ง รวมไปถึงที่มาของคำคมจีนหลายๆ คำ เช่น “ขึ้นก็เซียวเหอ ลงก็เซียวเหอ” อะไรทำนองนี้ครับ

ทำได้ดีกว่าที่คาดไว้เยอะครับ คุ้มค่าควรดู ก็ลองดูซัก 5 ตอนครับ หากไม่ชอบ ก็ถอยทัพไม่ต้องดูต่อก็ได้ แง่คิดอาจไม่ได้สุดยอดนะครับ ผมว่ามันดีตรงเนื้อหาที่เข้มข้นมากกว่า ส่วนเรื่องแง่คิดนั้น อาจยังไม่ชัดเจนเท่าไรนัก เพราะบางทีก็ดูเหมือนฮั่นโกโจขึ้นบัลลังก์ด้วยดวงมากกว่า

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)