เอาหนังจีนกำลังภายในเก่าๆ มาดูเล่นน่ะนะครับ เพราะระยะหลังนี่หนังวิทยายุทธของจีน (โดยเฉพาะของ TVB) กลายเป็นของหายากไปซะแล้ว

ส่วนเรื่องใหม่ๆ ที่สร้างออกมา ถ้าจะว่าไป ความมันส์และสนุกก็เหมือนจะเทียบกับของเก่าๆ ในยุค 80 – 90 ไม่ค่อยได้ อันนี้อาจจะเกี่ยวกับรสนิยมของคนด้วยนะครับ

กระบี่ลมกรดนี่ก็เพิ่งเอามาดูไปอีกรอบ รำลึกความหลังเก่าๆ สมัยยังเด็กๆ กั๊วฟู่เฉิง กำลังหนุ่มฟ้อเลยครับ กับบทลั่วฟง หนุ่มที่ฝันว่าจะได้มีวิชาวรยุทธเป็นยอดวีรบุรุษกับเขาบ้าง แล้วชะตากรรมก็นำพาเขาให้เข้าสู่สำนึกเสียนเต๊อะ สำนักอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินที่นำโดยเจ้ายุทธจักรอย่าง ซือ หม่าจ่งเหิง แต่แล้วเขาก็ได้เรียนรู้ว่าเรื่องในยุทธภาพนั้นหาได้สะอาดบริสุทธิ์ไม่ คนที่ดูดีเป็นจอมยุทธฝ่ายคุณธรรมแต่กลับเป็นสุภาพชนจอมปลอมก็มีถมไป อย่างซือหม่าจ่งเหิงก็คนหนึ่งนี่ล่ะครับ หนังเปิดเรื่องมาก็แนะนำเลยว่านายคนนี้ไม่ใช่คนดี เพียงแต่ฉลาดแล้วก็รู้จักสร้างชื่อให้ตนเท่านั้นเอง

นอกจากจ่งเหิงแล้วก็ยังมีหัวหน้าพรรคสวรรค์จากซีอี้นามว่า เฮ่อเหลียนหม่งซุ่น เดินทางมายังจงหยวนเพื่อหวังจะเป็นเจ้ายุทธครอบครองความเป็นใหญ่ แต่เขาจะดีกว่าหรือร้ายกว่าจ่งเหิง อันนี้ไปหาคำตอบกันต่อได้นะครับ

นอกจากเรื่องในยุทธจักรแล้วเขายังต้องพบกับเรื่องความรักที่น่าหนักใจไม่แพ้กัน ไม่ว่าจะอาผิง (เหลียงเสี่ยวปิง) หมอดูน้อยที่เข้ามายังสำนักเสียนเต๊อะด้วยจุดประสงค์บางอย่าง กับ หลิงเซียง (ไช่เส้าเฟิน) สาวสวยน่ารักที่ลั่วฟงชอบตั้งแต่แรกพบ แต่นางเองก็เหมือนจะมีลับลมคมในด้วยเช่นกัน

แล้วลั่วฟงจะได้ลงเอยกับสาวนางไหน และยุทธภพจะสงบสุขได้หรือไม่ก็โปรดติดตามครับ ไม่เล่ามากกว่านี้ดีกว่า

ตัวหนังนั้นก็เดินเรื่องแบบง่ายๆ ไปเรื่อยๆ ครับ ลั่วฟงก็ต้องเจอกับเรื่องทั้งสุขและทุกข์สารพัด ถ้าดูเอาเพลินๆ ก็สนุกดี เพียงแต่หนังมันจะยาวไปหน่อย ถ้าจัดการให้จบใน 20 ตอนแบบปกติน่าจะดีน่ะครับ จะได้กระชับเพราะบางช่วงเรื่องราวก็ยืดซะ แต่ดีที่ส่วนใหญ่หนังเดินเรื่องได้สนุกพอสมควร เพียงแต่มันไม่ได้ซับซ้อนหักมุมอะไร โครงสร้างหนังเรื่องนี้มันง่ายจริงๆ ดูเอาบันเทิงล้วนๆ

ดาราแต่ละคนก็มืออาชีพล่ะครับ เฮียกั๊วก็ฮาดี ส่วนเหลียงเสี่ยวปิงนี่ขอใช้คำว่า “น่ารักโคตรๆ” ไม่รู้สิครับ ในบรรดาดารา TVB ผมว่าเธอคนนี้สวยน่ารักมากๆ ส่วนไช่เส้าเฟินก็สวยเหมือนกัน…อืมม์ ผมนึกๆ แล้วก็รู้สึกว่าดารานางเอกและพระเอกด้วยของสมัยก่อนนี่ หน้าตาดี ดูแล้วเด่น เล่นไม่กี่เรื่องก็จำได้แล้ว แต่สมัยนี้… รู้สึกบารมีและอะไรอีกหลายๆ อย่างมันแตกต่างกันจังแฮะ… สงสัยผมจะแก่แล้วล่ะครับ ชอบของเก่าๆ มากกว่าเนี่ย

ส่วนที่ดีอีกหนึ่งประการคือเพลงไตเติ้ลน่ะครับ เพราะและมันส์ได้อารมณ์ดีแท้ ด้านประเด็นหลักของเรื่องก็เหมือนจะสอนคนเราล่ะครับว่าอย่าไปมัวเมาในอำนาจให้มาก เพราะที่สุดแล้วหากคุณหลงในอำนาจจนทำสิ่งผิด คุณก็จะไม่เหลืออะไรเลยในตอนท้าย รู้สึกจะเป็นแง่คิดสากลเหมือนกันนะครับ เพราะหนังกำลังภายในส่วนใหญ่ก็ตะเอาเรื่องนี้มาย้ำเสมอๆ

แต่ถ้าถามผมหนังถึงขนาดต้องดูหรือไม่ จริงๆ มันก็ไม่ขนาดนั้นนะครับ เพราแม้หนังจะสนุกดูได้เรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ถึงกับสมบูรณ์นัก บทถูกผูกขึ้นอย่างไม่ซับซ้อนและบางอย่างก็ขาดความหนักแน่น จึงเหมาะจะดูแบบเอาความสนุกก็พอ หรือไม่ก็ดูเพราะดาราเป็นต้น

โดยรวมๆ ผมดูเพื่อรำลึกความหลังมากกว่าครับ ตอนเด็กๆ ผมว่าผมดูหนังเรื่องนี้สนุกกว่านี้นะ คงเพราะโตขึ้น ความคิดอ่าน (หรือความเรื่องมาก) เพิ่มขึ้นก็เลยลดทอนความสนุกลง ดังนั้นจึงบอกได้เลยครับว่าถ้าดูแบบไม่คิดมาก เรื่องนี้ก็สนุกสนานเพลินดีเหมือนกัน

ไม่เลวสำหรับหนังจีนชุดเก่าๆ ที่ดูเพื่อความบันเทิง

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)