ได้เจอหนังมันส์แบบไม่ทันตั้งตัวครับ กับ Avengement หนังแอ็คชั่นดราม่าของนักบู๊ Scott Adkins

เรื่องของเคน เบอร์เจสส์ (Adkins) นักโทษที่แหกคุกออกมาเพื่อทวงแค้นครับ เขาเดินทางไปที่บาร์แห่งหนึ่งแล้วก็ไปมีเรื่องกับพวกชาวแก๊งที่อยู่ในนั้น เอาเป็นว่าผมเล่าแค่นี้แล้วกันครับเพราะเรื่องราวต่อจากนี้ไปดูเองรู้เองน่าจะได้อรรถรสมากที่สุด

ความสุขอย่างหนึ่งของการดูหนังสำหรับผมคือการที่เราเลือกดูหนังไปเรื่อยๆ แล้วจู่ๆ ระหว่างดูก็ได้เจอกับหนังที่โอเคกว่าที่คิด ดูแล้วสนุกรู้สึกอยากตามดูไปจนจบ และนั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกกับเรื่องนี้ครับ ถือว่าอร่อยใช้ได้เลย ถ้าให้นิยามคร่าวๆ ถึงหนังเรื่องนี้ก็คงเป็น “หนังบู๊หมัดหนัก” เพราะดูแล้วรู้สึกแบบนั้นจริงๆ

อย่างแรกเลยคือหนังไม่ได้เน้นบู๊อย่างเดียวครับ หนังมีดราม่าผสมลงไปในสัดส่วนครึ่งต่อครึ่ง หนังบอกเล่าให้เรารู้จักกับเคน เราจะได้รู้ว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน เพราะอะไรถึงต้องไปติดคุก แล้วเพราะอะไรเขาถึงต้องมาที่บาร์แห่งนี้ แล้วจากจะเกิดอะไรต่อไป จุดที่ผมชอบคือหนังเล่าแบบค่อยๆ เผยทีละนิด เผยแบบมีจังหวะ เผยแบบค่อยๆ ให้เราไปปะติดปะต่อกัน แล้วก็เผยแบบไม่เรียงลำดับครับ ประมาณว่าถ้าเรื่องราวของเคนเล่าได้เป็นตัวเลข 1 – 10 เราก็อาจจะได้รู้เลข 9 ก่อน แล้วก็ไปเลข 2 สักพักก็ไปเลข 5 แล้วกลับมาเลข 3 อะไรประมาณนั้น

บอกได้อย่างหนึ่งว่าการจะดูหนังเรื่องนี้ให้สนุกนั้น เราต้องมีสมาธิกับมันพอสมควรครับ และหนังเรื่องนี้จะสนุกหรือไม่สนุกสำหรับท่าน ส่วนหนึ่งก็อยู่ตรงการได้รับรู้เรื่องราวนี่แหละ หากรู้ทั้งหมด เห็นภาพรวม และจับประเด็นได้ ท่านก็น่าจะรู้สึกชอบและสนุกเหมือนที่ผมรู้สึก แต่หากดูแบบไม่สนเนื้อเรื่อง ตั้งใจจะดูคิวบู๊อย่างเดียว หนังก็อาจสนุกแค่ระดับหนึ่ง – ก็อย่างที่บอกน่ะครับว่าหนังมีความเป็นแอ็คชั่นและดราม่าอย่างละครึ่ง ดังนั้นถ้าเสพแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง ความอร่อยมันก็จะได้แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

บทถือว่าใช้ได้เลยครับ เขียนโดย Stu Small และ Jesse V. Johnson ซึ่งรายหลังรับหน้าที่กำกับด้วย แต่โดยส่วนตัวผมเทคะแนนให้เรื่องบทครับ ตัวบทมันแน่น ปมต่างๆ เกี่ยวกับเคนนั้นมันแน่น มันทำให้เรารู้ว่าเพราะอะไรเคนถึงเป็นอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ทำให้เราเข้าใจว่าตอนที่เขาทำแบบนั้นน่ะมันเพราะอะไร ซึ่งเป็นอะไรที่เจอไม่ค่อยบ่อยนักในโลกของหนังบู๊ครับ ส่วนใหญ่เน้นตีกันเป็นหลัก เน้นสะใจเป็นหลัก ส่วนปมตัวละครถือว่ารู้ก็ได้ไม่รู้ก็ได้ แต่กับเรื่องนี้มันลงรายละเอียดให้เราเข้าใจตัวละครเลยครับ

จุดหนึ่งที่โดนใจมากสำหรับผมคือดนตรีครับ ตอนหนังเปิดเรื่องมา ฉากที่ตำรวจคุมตัวเคนไปโรงพยาบาล ฉากนั้นเราจะได้ยินดนตรีที่ถือเป็นธีมหลักของเคน ซึ่งยอมรับนะว่าท่วงทำนองของดนตรีที่ว่ามันดูมีอะไรอยู่ในนั้น ตลอดเวลาที่ผมฟังในตอนต้นนี่มันทำให้ผมเกิดความรู้สึกบางอย่าง แต่บอกไม่ถูกว่ามันคืออะไร

ครั้นพอหนังเดินเรื่องไปสักครึ่งทาง เมื่อเราได้รับรู้เรื่องของเคนว่าเป็นไงมาไง แล้วดนตรีที่ว่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง และในนาทีนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้นในหัวผมว่า “เข้าใจแล้ว… ฉันเข้าใจนายแล้ว เคน”… จุดนี้อยากจะขอยกนิ้วให้ Sean Murray คนทำดนตรีประกอบครับ ถือว่ามือเหมาะเหม็งมากจริงๆ สำหรับสกอร์ที่ว่านี้

ในแง่การแสดงถือว่าโอเคครับ มันอาจไม่เด่นแบบจัดๆ แต่ถือว่าอยู่ในระดับโอเค Adkins เมคอัพได้โหดมากครับ รายที่ถือว่าพอจะเด่นก็คือ Nick Moran ในบทไฮด์ หนึ่งในคนที่เคนต้องการทวงแค้น และ Thomas Turgoose ในบทหนึ่งในสมาชิกแก๊งที่ปากดีแต่หนีไวน่ะครับ ถือว่าสวมบทนี้ได้น่าจดจำอยู่

ส่วนคิวบู๊นั้นบอกเลยว่าเน้นหนักแน่น สู้ซัดกันแบบหมัดดวลหมัด แต่สไตล์มันจะไม่ได้ออกเท่ห์นะครับ ไม่ได้บู๊สวยบู๊เท่ห์ แต่บู๊แบบคนจริงมาอัดกัน สู้เพื่อเอาตัวรอด ประมาณว่าถ้าไม่อัดเขาเขาก็อัดเรา ซึ่งก็ถือว่าสะใจพอสมควร

ก็เอามาบอกต่อครับ ใครชอบหนังบู๊ผสมดราม่าอยากให้ลิ้มลองกัน

สองดาวครึ่งได้ครับ

(7/10)