มนุษย์สองหัว เป็นหนึ่งในมอนสเตอร์ที่มีชื่อพอตัวนะครับ แต่สำหรับฉบับหนังแล้ว ปรากฏว่ามีเพียง 2 เรื่องเท่านั้น ที่มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับมอนสเตอร์ตัวนี้โดยตรง เรื่องแรกชื่อ The Incredible 2-Headed Transplant หรือ “สองหัวพันธุ์วิปริต” ที่ผมเคยเขียนรีวิวเอาไว้แล้วน่ะนะครับ ส่วนเรื่องที่ 2 ก็คือเรื่องนี้นี่เอง

เรื่องเริ่มต้นเมื่อ แม็กซ์เวลล์ เคิร์ชเนอร์ (Ray Milland) มหาเศรษฐีที่แม้จะมีเงินล้นฟ้า แต่สังขารก็ค่อยๆ โรยรา เรียกว่าใกล้จากโลกนี้ไปเต็มที แต่เขาไม่อยากตายครับ เลยพยายามว่าจ่างให้นักวิทยาศาสตร์เก่งๆ มาทำการทดลอง “ปลูกถ่ายหัว” ประมาณว่าเอาหัวคนๆ หนึ่งไปแปะติดไว้กับคนหนึ่ง และแน่ล่ะครับ ว่าแม็กซ์เวลล์ต้องการจะเอาหัวของเขา ไปปลูกถ่ายกับร่างใครสักคน ที่แข็งแรง เพื่อที่เขาจะได้ต่อชีวิตไปอีกนานๆ

และในที่สุดการทดลองก็เห็นผลครับ แม็กซ์เวลล์เลยสั่งให้ลูกน้องไปพาตัวนักโทษประหารมาสักคน เพื่อจะได้เอามาปลูกถ่าย และนักโทษที่ว่าก็คือชายผิวดำร่างยักษ์ที่ชื่อ แจ็ค มอสส์ (Roosevelt Grier)

การปลูกถ่ายสำเร็จครับ หัวของแม็กซ์เวลล์ได้ไปแปะติดกับแจ็ค แต่ทว่าแจ็คเองก็ยังไม่ตายครับ ยังมีชีวิต ด้วยเหตุนี้แจ็คจึงตัดสินใจหอบร่างตัวเอง (ที่มีหัวของแม็กซ์เวลล์ติดมาด้วย) หนีไป กะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เอาล่ะสิครับ แล้วสุดท้ายมนุษย์สองหัวนี้จะมีบทลงเอยเช่นไรกัน คำตอบอยู่ในหนังนะครับ

ตอนแรกเราก็คิดว่าหนังมันน่าจะสยองนะ แต่ไปๆ มาๆ มันออกแนวไซไฟแบบบ้่านๆ น่ะครับ นั่นคือ ไม่ได้ล้ำจินตนาการอะไรมาก การตัดต่อหัวก็ทำอย่างง่ายๆ แต่ยอมรับว่าเทคนิคยกเอาหัวออกจากร่างนั้น ทำได้ไม่เลวครับ หรือเทคนิคทำให้มนุษย์สองหัวมีชีวิตก็จัดว่าใช้ได้ พูดง่ายๆ คือด้านเทคนิคนั้นไม่มีปัญหาครับ ซึ่งผลงานเหล่านี้ส่วนหนึ่งก็สร้างสรรค์โดยเจ้าพ่อเมคอัพเอฟเฟกต์ Rick Baker นั่นเอง

เอฟเฟกต์เข้าท่า แต่ปัญหามันมาเกิดแถวๆ บทหนังนี่แหละ

บทหนังมันเหมือนจะยำๆ น่ะครับ ไซไฟนิดๆ แล้วก็มีแอ็กชั่นไล่ล่า ก่อนจะแทรกดราม่า (แบบมึนๆ) ลงไปอีกหน่อย ดูแล้วรู้สึกมันไปกันไม่ค่อยได้เลยครับ จะสยองก็ไม่ใช่ จะไซไฟก็ไม่ใช่แน่ๆ หรือจะแอ็กชันมันก็ไม่ใช่อีก ด้านดราม่าก็จับไม่ติด… ไปๆ มาๆ ที่ผมรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มอบให้คือ ความขำครับ

ตัวหนังมันไม่ได้ตลกเองหรอกครับ แต่ด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่มันพยายามยำ แต่ยังยำไม่เข้าที่นั้นทำให้ความน่าเชื่อถือลดลง ทำให้ทิศทางหนังตุปัดตุเป๋ไปหมด ยิ่งตอนจบนี่ดันออกแนวเป็นหนังตลกไปซะอย่างนั้นเลย

ก็ทำเอาผมงงพอดูครับ ไม่น่าเชื่อว่า Ray Milland ที่เคยแสดง Dial M for Murder ของ Alfred Hitchcock และเคยคว้าออสการ์ไปจากบทบาทดีๆ ใน The Lost Weekend มาปรากฎตัวเล่นในหนังอะไรแบบนี้ รู้สึกเสียดายฝีมือยังไงก็ไม่ทราบครับ ส่วนดาราเจ้าอื่นก็เรื่อยๆ ครับ ไม่มีอะไรน่าพูดถึงเท่าไร

ก็… เป็นอันว่าหนังเกี่ยวกับมนุษย์สองหัวที่พอจะมีชื่อทั้ง 2 เรื่องนั้น ต่างก็ไม่ค่อยคุ้มค่าแก่การดูด้วยกันทั้งคู่ครับ

ดาวเดียวพอ

(4/10)