ลีฮุนมิน (Shin Hyun-jun) ทำงานให้ตำรวจนะครับ คอยประกอบหน้าคนจากซากกะโหลกที่ได้มา เพื่อจะได้ทราบว่าผู้ตายเป็นใคร แล้วก็มีวายร้ายโรคจิตฆ่าคนต่อเนื่อง แม้ฮุนมินจะอยากเลิกทำคดีต่างๆ เต็มแก่เพราะอยากเอาเวลาหาดูแลลูกสาวของตน แต่ก็มีสาวน้อยนามว่าซุนยัง (Song Yoon-ah) เดินทางมาขอให้ฮุนมินทำคดีถึงบ้าน โดยการนำกะโหลกมาขอให้เขาทำการระบุผู้ตาย เพื่อสืบหาความจริง ฮุนมินจึงยินยอมทำครับ ส่วนเรื่องราวจะไปทางไหนก็มีคำตอบในหนังอยู่แล้วนะครับ

หนังผีเกาหลีส่วนใหญ่เนี่ย อย่างที่บอกครับ เน้นบรรยากาศแล้วก็ชอบเอาเรื่องมาเกี่ยวโยงกับความแค้นของคน หรือไม่ก็ชอบเอาผีมาเกี่ยวกับเรื่องฆาตกรรม ส่วนเรื่องนี้มันก็เป็นแนวฆาตกรรมสืบสวนมากกว่าครับ มีผีมาเกี่ยวด้วยไม่มาก แต่ก็ทำเป็นหนังน่ากลัวได้ดีล่ะครับ อย่างน้อยก็น่ากลัวกว่าพวกหนังฝรั่งนะ มันไม่หลอกน่ะครับ มันแฮ่ตรงๆ เลย แล้วสภาพหน้าผีก็ดูหลอนได้โดยไม่ต้องเละด้วย ไม่เชื่อดูโปสเตอร์สิครับ ไม่เละแต่น่ากลัวโคตรๆ

แล้วที่ขาดไม่ได้คือเรื่องเชิงดราม่าครับ ที่ยังไงก็ต้องมีการสอดแทรกลงไปไม่มากก็น้อย ในเรื่องก็มีปมที่ฮุนมินอยากเอาเวลาที่มีทั้งหมดมาทุ่มให้กับลูกสาวคนเดียวที่เหลืออยู่ เขาอยู่อย่างทุกข์โศกครับ ทำงานหดหู่มากๆ แล้วลูกสาวยังมาป่วยอีก

ผมชอบบทสรุปของหนังนะ ที่นางเอกทิ้งคำพูดไว้ให้พระเอกว่า อยากให้คุณอยู่อย่างมีความสุขนะ เพราะตลอดเวลาที่เธอร่วมงานกับเขา เธอสังเกตได้เลยว่าชายคนนี้มีความทุกข์คับใจ ไม่มีที่ว่างให้ความสุขแม้แต่น้อย คิดอะไรในแง่หนักหัวตลอด เพราะมัวแต่เอาปัญหามารุมเร้าตนเอง

มุมนี้มองได้อย่างน่าสนใจนะครับ จริงที่คนเรามีปัญหากันหมด ทุกชีวิตในโลกนี้มีปัญหาหมดล่ะครับ มากน้อยต่างกันไป แต่ทำไมบางคนมีมากกลับไม่เป็นไร แต่คนสางคนมีน้อยกลับทำเป็นเรื่องใหญ่ นั่นก็ขึ้นกับใจเรานั่นแหละว่าเข้มแข็งพอหรือไม่

ผมเข้าใจครับ ปัญหาพอเจอเราก็ท้อ ผมเองก็เป็น คิดเสมอเลยตอนเจอปัญหาเมื่อก่อนเนี้ยว่า ไม่ไหวแล้ว ทำไมเราต้องเจอแล้วก็นั่งตรมกับมัน คนอื่นบอกให้ใจเย็นๆ ซี่ เราก็นึกในใจ มันจะเย็นได้ไงฟะ ลองมาเจอบ้างไหม แต่ระยะหลังๆ ก็พอเข้าใจครับว่า หากเราพยายามฮึดทำใจให้เข้มแข็ง พยายามเพิ่มพลังทางใจ เราก็จะสามารถรับมือกับปัญหาได้ดีขึ้น เหมือนภูมิคุ้มกันน่ะแหละที่มันจะเพิ่มขึ้นหากเราออกกำลังและดูแลสุขภาพดี เช่นกันปัญหามีหากเราดูแลสุขภาพใจไม่ดีมันก็อาจจะทำให้ทุกข์หนัก แต่หากเราเห็นปัญหาเป็นสนามที่ดีที่เราจะฝึกอึดกับมัน เข้มแข็งเพื่อรับมือมัน ใจเราก็จะแกร่งขึ้นตามลำดับ เรื่องแบบนี้ก็เหมือนการออกกำลังครับ มันต้องฝึกฝนอยู่ไม่ใช่น้อยเหมือนกัน

ผมไม่อาจตอบได้ว่าการฝึกจะใช้เวลานานแค่ไหน บอกได้แค่ถ้าท่านไม่ฝึก มันก็คงจะตรมตรอมอยู่ประจำตอนเจอปัญหานั่นแหละ

ผมมองว่านักแก้ปัญหาที่ดีไม่ใช่คนที่เจอปัญหาปุ๊บแล้วแก้ได้เลยนะครับ แต่ต้องเป็นคนที่รู้จักใจเย็นกับปัญหานั้น เพราะหากเราใจร้อนล่ะเป็นอันพัง ปล่อยให้หูหนาตาเล่อ โดนอารมณ์อันขุ่นมัวมาบดบังมันก็จะทำให้เรามองปัญหาไม่ชัด แต่หากเราเย็นสักนิดถอยมาสักหน่อย ค่อยๆ จัดการมันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

พระเอกของเราก็เหมือนกันครับ เจออะไรรุมเร้าเยอะ แล้วยังทำงานกับศพ กับกะโหลกคนอีก มันก็คงไม่สดใสกับชีวิตล่ะครับ แต่พี่แกก็ยังไปจมกับมัน จนตอนท้ายพอนางเอกทิ้งคำพูดไว้นั่นแหละถึงจะปล่อยวาง ยิ้มแย้มแจ่มใสกับเขาบ้าง ทำงานไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักสิ

แล้วพอเขามีรอยยิ้มลูกสาวของเขาก็พลอยมีรอยยิ้มตามไปด้วย

ถ้าอยากให้คนรอบข้างมีความสุขต้องเริ่มจากท่านก่อนนะครับ หากคนรอบข้างบึ้งตึงแล้วท่านบึ้งตาม มันก็มีแต่บึ้งๆๆ แต่หากท่านเริ่มยิ้ม แม้คนรอบข้างจะยังไม่ยิ้ม แต่อย่างน้อยที่ตรงนั้นก็มีคนยิ้มเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วล่ะครับ

นี่หนังผีใช่ไหมครับ ผมล่ะกระหน่ำแง่คิดเลย แต่หนังเกาหลีมีจริงๆ ครับ คำคมแง่คิดดีๆ ส่วนเรื่องหนังก็น่ากลัวพอตัวล่ะครับ แค่ฉากแรกก็น่าผวาแล้วแต่มันสยองแบบหนังฆาตกรรมมากกว่านะครับ พวกผีก็มีบ้าง แต่มันจะเป็นแนวสืบสวนมากกว่า ถ้าว่ากันถึงเรื่องปมก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ครับ ไม่ได้สืบกันจนน่าติดตามนัก มันดีตรงบรรยากาศน่าหวาดผวาเท่านั้นเองครับ ฝีมือนักแสดงก็ไม่ต้องห่วงกันเลย คนเกาหลีนี่ไม่เข้าใจ คลอดมาพร้อมสคริปบทในมือเลยมั้ง เด็กเล็กแค่ไหนก็เล่นได้ดีหมด

สรุปคือเป็นหนังที่ไม่เลวครับ สำหรับแนวฆาตกรรมชวนผวาปนผีนิดๆ ถ้าชอบสไตล์นี้ก็ไม่เลวครับ แต่ไม่มีอะไรให้ใหม่ เดาได้ไม่ยากหรอกครับ บทธรรมดาน่ะว่างั้นเถอะ ยกเว้นปมชีวิตที่น่าเก็บมาคิดเป้นกำไรนิดหน่อย

เอาน่า คิดซะว่ากินบรรยากาศ (หยองๆ) ก็แล้วกัน

สองดาวค่าบรรยากาศครับ

(6/10)