หนังอายุอานามตั้ง 30 กว่าปีแล้วนะครับเรื่องนี้ นำแสดงโดย Eddie Murphy ที่เขาเป็นผู้คิดพล็อตหนังเรื่องนี้ด้วย

มาร์คัส (Murphy) หนุ่มผู้ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาลในวงการโฆษณา เขาก็ใช้ชีวิตแบบกะล่อนไปเรื่อยน่ะครับ หลอกจีบสาวก่อนจะโบกมืออำลาพวกเธอไปหาเป้าหมายใหม่ แต่ทีนี้เวรกรรมดันมีจริงครับ เพราะเขาก็โดนแจ็คเกอลีน (Robin Givens) หัวหน้าคนใหม่มาโปรยเสน่ห์แล้วก็ทิ้งเขาไปเช่นกัน

พอเจอแบบนี้เข้าความมั่นใจเขาก็หดหมดล่ะครับ อะไรต่อมิอะไรดูจะดิ่งลงเหว แต่โชคดีที่เขาได้รู้จักกับแองเจล่า (Halle Berry) ผู้ช่วยของแจ็คเกอลีนที่มอบความจริงใจให้เขา อันทำให้เขาเรียนรู้ว่าการมีใครสักคนเข้าใจนั้นมันอาจจะดีกว่าการเปลี่ยนคู่ไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมายก็ได้

พล็อตนั้นดีครับ สาระก็น่าสนใจ แต่ความสนุกอาจไม่มากเท่าไร อารมณ์ขันจัดว่าพอมีครับ ดาราก็แสดงกันดี แต่ประเด็นดีๆ ที่หนังมีนั้นก็ถูกนำเสนอแบบกลางๆ แกนๆ ทั้งที่ถ้าเล่าให้ถึงเครื่อง ประเภทว่าตอนไหนโรแมนติกก็ทำให้เกิดอารมณ์อบอุ่นและหวานหอม หรือตอนไหนดราม่าก็ทำให้คนดูอิน ถ้าทำได้แบบนั้นล่ะก็หนังน่าจะเจ๋งได้อีกมาก

ถ้าจะมีอะไรที่ผมชอบในหนังเรื่องนี้ก็คงต้องขอยกให้การแสดงน่ารักๆ ของ Halle Berry ครับ ดูน่ารัก สดใส จริงใจ โดยส่วนตัวแล้วผมชอบผู้หญิงคนนี้มานานแล้วครับ แสดงบทไหนก็ลื่นได้เสมอ และที่สำคัญคือเธอดูมีเสน่ห์ในตัว ไม่ต้องพยายามเซ็กซี่เปิดโน่นเปิดนี่แบบใน Catwoman เธอก็ดูเย้ายวนใจได้ และหนังเรื่องนี้ก็เป็นอีกหนึ่งข้อพิสูจน์ครับ ว่าเธอคนนี้มีเสน่ห์ในแบบของตัวเองจริงๆ

แต่ตัวหนังก็ประสบความสำเร็จไปไม่น้อยนะครับ ลงทุน $42 ล้านเหรียญ โกยคืนมา $70 ล้าน (ถ้ารวมทั่วโลกก็ราวๆ $130 ล้าน) ถือเป็นหนังที่ดูได้เรื่อยๆ ของ Murphy ครับ อาจไม่ได้สนุกเยอะ แต่ก็พอเพลิน พอขำบ้าง

แต่ยอมรับอย่างหนึ่งครับว่าชื่อไทยตั้งได้ดีนะครับ มันตรงกับเรื่องราวซ้ำยังใช้คำได้คล้องจองอีกต่างหาก

สองดาวครับ

(6/10)