ครอบครัวตระกูลโบว์เวอร์ ที่ประกอบไปด้วย เดวิด (Ian Patrick Williams) โรสแมรี่ (Carolyn Purdy-Gordon) ภรรยาใหม่ และจูดี้ (Carrie Lorraine) ลูกสาวเกิดรถเสียระหว่างการเดินทางครับ พอดีว่ารถมาตายตรงแถวคฤหาสน์หลังหนึ่ง พวกเขาจึงตัดสินใจเข้าไปขอความช่วยเหลือ ก็พบกับตายายสองคน (Guy Rolfe และ Hilary Mason) ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านคอยทำการต้อนรับ

แต่บ้านหลังนี้ก็มีอะไรแปลกๆ อยู่เหมือนกัน… เพราะมันเต็มไปด้วยตุ๊กตาครับ เต็มไปหมดทั้งบ้านเลย และตุ๊กตาเหล่านั้นดูเหมือนจะมีชีวิตซะด้วย…

ไม่นานก็มีผู้เข้ามาร่วมชะตากรรมอีกสามคน ได้แก่ ราล์ฟ (Stephen Lee) นักธุรกิจหนุ่มใจดีกับสองสาวพังค์ที่ติดสอยห้อยตามเขามาด้วย

ช่วงแรกๆ ทุกอย่างก็ดูปกติครับ แต่ยิ่งเวลาดึกมากขึ้นเท่าไร บรรยากาศในบ้านก็ชักจะมืดๆ น่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น

… คิดดูเองแล้วกันครับว่าบ้านหลังนี้… กับตุ๊กตา… มันจะทำอะไรผู้มาเยือนบ้าง…

งานกำกับของ Stuart Gordon แห่ง Re-Animator, From Beyond แล้วก็ Dagon กับงานสยองขวัญสั่นประสาทที่ทำได้ไม่เลวครับ ตุ๊กตาผีในบ้านหลังนี้ไม่ต้องกลัวว่ามันจะดูติงต๊อง เพราะมันน่ากลัวไม่ใช่เล่นครับ หนังจัดว่าสยองน่าติดตามใช้ได้ การเดินเรื่องก็ไว หนังยาวไม่ถึง 80 นาทีด้วยครับ เดินเรื่องฉับๆ พอแนะนำตัวละครปั๊บก็จัดการเชือดทันที

จุดที่ผมชอบหนังเรื่องนี้อย่างหนึ่งก็คือ หนังไม่ได้เจตนาสยองแบบไร้เหตุผลครับ แม้แต่การฆ่าของพวกตุ๊กตาในบ้านก็ไม่ใช่ฆ่าเพราะอยากฆ่า แต่มันจะเลือกฆ่าต่อเมื่อผู้มาเยือนทำสิ่งผิด เช่น คิดลักขโมยหรือคิดทำร้ายใคร หนังเลยใช้ได้ในความคิดผมนะ แม้จะแนวน่ากลัวและตัวตุ๊กตาผีก็โหดพอตัว แต่อย่างน้อยมันก็มีจิตสำนึกแบบผีๆ

สื่อเล็กๆ ว่าตุ๊กตาผีจะร้ายแค่ไหน ก็ไม่น่ากลัวเท่าคนใจอำมหิตหรอกครับ

จัดว่าโอเคกว่าที่คาดหมายครับ เหมาะสำหรับคอหนังตุ๊กตาผี แต่กระนั้น Child’s Play ก็ยังขึ้นแท่นหนังตุ๊กตาผีในดวงใจอยู่ดี

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)