ขอนำเสนอหนังในตำนานเรื่องนี้เลยครับ กับหนังคลาสสิคของผู้กำกับ Alfred Hitchcock ราชาหนังสยองขวัญเลื่องชื่อลือนามน่ะนะครับ

เรื่องเกิดขึ้น เมื่อแมเรียน เครน (Janet Leigh แม่ของ Jamie lee Curtis แห่ง Halloween ไงครับ) หญิงสาวที่เพิ่งทำการยักยอกเงินจากที่ทำงานของเธอและกำลังหนีอยู่ ระหว่างทางเธอก็เข้าพักที่เบทส์ โมเต็ล โรงแรมเล็กๆ ที่ร้างผู้คนมานานแล้ว ที่เธอได้พบกับนอร์แมน เบทส์ (Anthony Perkins) ชายหนุ่ม ท่าทางสุภาพเป็นเจ้าของดูแลอยู่

เมื่อเธอเข้าพัก เธอก็นั่งคิดถึงสิ่งที่ได้ทำลงไป จนในที่สุดเธอก็เริ่มคิดจะกลับใจ ก็เลยเตรียมตัวจะย้อนกลับไปเผชิญกับสิ่งที่ตัวเองทำ เธอเปิดฝักบัว อาบน้ำ … และนั่นก็จุดเริ่มต้นของความสยองครับ

ฉากฆ่ากันตรงฟักบัวอาบน้ำที่เป็นตำนานก็มาจากเรื่องนี้นี่เองครับ หนังค่อนข้างเรียบง่ายตามสไตล์หนังเก่าๆ แต่หนังเก่งในเรื่องการเล่นกับอารมณ์คนดู ประเภททำร้ายจิตใจคนดูเล่นน่ะครับ ตอนแรกเราเห็นแมเรียนเป็นตัวหลัก เราก็นึกว่าเธอคือนางเอกใช่มั้ยล่ะครับ แต่แล้ว…..

ต่อมา ตัวนอร์แมน ชายผู้ดูสุภาพก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาดูเป็นคนดีและคนดูก็ลุ้นให้เขาพ้นจากสถานการณ์ที่เลวร้ายต่างๆ แต่แล้ว……

… เฮ่อ แน่จริงๆ ปู่ Alfred

ตัวหนังเองก็สมชื่อเรื่องครับ PSYCHO ด้วยเนื้อหาที่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องอาการทางจิตเป็นประเด็นสำคัญในการเฉลยปมของหนังในช่วงท้ายที่โยงสิ่งต่างๆ เข้าด้วยกันอย่างน่าสนใจ ซึ่งผมเชื่อว่าคนมากมายคงรู้เรื่องราวคร่าวๆ ของหนังหมดแล้วนะคัรบ แต่ก็นะ ผมคงไม่เอาอะไรมาสปอยล์หรอก เผื่อคนที่ยังไม่เคยดูมาอ่านจะได้ไม่รู้เรื่องต่อไป ซึ่งจะทำให้ดูหนังได้สนุกยิ่งขึ้นน่ะนะครับ

แต่ผมว่าคนที่รู้แล้วก็คงสนุกกับหนังได้อยู่ดีนั่นแหละ เพราะบรรยากาศและโทนเรื่องมันดีครับ ดีไม่ดีจะสนุกไปกับการสังเกตเรื่องโน้นเรื่องนี้ด้วย เพราะของประกอบฉากหรือการวาง มันน่าติดตามครับ รายละเอียดค่อนข้างเยอะ แล้วก็เล่นกับจิตวิทยาเยอะ ไม่ได้หมายถึงในหนังเท่านั้นนะครับ แต่หนังน่ะเล่นจิตวิทยากับเราไปด้วย อย่างช็อตภาพแทนสายตาของตัวละคร อันจะทำให้เราพลอยซึมซับความรู้สึกของตัวละครไปด้วย อย่างไอ้ตอนที่แมเรี่ยนโดนตำรวจเรียกน่ะครับ ช็อตที่ฉายหน้าตำรวจจ้องมาแบบเต็มๆ ตอนคุยกันนั่น ผมว่ามันกดดันเอาเรื่องเลยนะครับ ซึ่งแน่นอนว่าแมเรี่ยนต้องกดดันมากชัวร์ๆ เพราะเธอเพิ่งขโมยเงินหนีมา

ดนตรีของ Bernard Herrmann ก็เข้าขั้นคลาสสิคไปแล้วครับ ส่วนตัวหนังที่เป็นขาวดำนั้น ก็ได้อารมณ์สยองฮะ มันเพิ่มความทึมและน่ากลัวขึ้นเยอะ ยิ่งช่วงท้ายมันจะมีฉากหนังตัวละครจะวิ่งถือมีดออกมาจากเงามือ ฉากที่ว่านี่ตอนดูรอบแรกผมตกใจเลยนะครับ ทั้งนึกไม่ถึงและหน้าตัวละครที่ว่านี่ก็ยิ้มสยองโผล่ออกมาด้วย เฮ่อ ผมว่าตอนดูในโรงคนสมัยก่อนก็คงโหยงไปไม่น้อยกว่าผมหรอกครับ

ได้ยินมาว่าสาเหตุหนึ่งที่ Hitchcock เขาทำหนังออกมาเป็นขาวดำ ที่เรามักได้ยินกันก็คือ หากทำหนังออกมาเป็นสีจริงๆ มันจะโหดและแรงเกินไป โดยเฉพาะเลือกที่คงสีสดมากจนน่าหวาดเสียวเลยล่ะ แต่สาเหตุหลักจริงๆ ก็คือ Hitchcock เองอยากทำหนังโดยใช้ทุนให้น้อยที่สุดครับ (ไม่เกิน 1 ล้าน) แล้วให้หนังออกมาสไตล์ออกเป็นเกรด B ด้วย แต่ผลที่ได้ผมว่าเหมาะสมนะครับ มันโทนทุนต่ำจริง รุนแรงน้อยลงจริง แต่อารมณ์หวาดผวาดันเยอะซะอีกแน่ะ (เพราะมันมืดๆ ไงล่ะครับ)

ด้านนักแสดงนั้น เขาคัดกันมาลงตัวเหมาะสมมาก Leigh ในบทแมเรียนก็แสดงออกได้ดีครับ ตอนลนลานกลัวความผิดที่ตัวเองก่อไว้ จนคนดูอดสงสารไม่ได้ แต่พอเธอกลับใจก็ดันสายไปซะอีกนั่น แล้วยังมี Vera Miles เป็นไลล่า น้องสาวของแมเรียน, John Gavin รับบท แซม ลูมิส แฟนหนุ่มของแมเรียน และ Martin Balsam ในบทนักสืบมิลตัน อาร์โบกัส ที่มาสืบหาตัวแมเรียนที่เบทส์ โมเต็ล แล้วก็ต้องเจอกับเรื่องน่ากลัวเสียเอง

แต่คนที่เด็ดสุดก็หนีไม่พ้น Anthony Perkins ครับ กับบทนอร์แมนคนดีของเรา หน้าตาบ่งบอกครับว่าซื่อแค่ไหน มาดยังกะบุญชูแน่ะ ตอนลนลานหรือตอนจนมุมเพราะโดนถามอะไรมากๆ เข้าหน้าตาหลุกหลิกอย่างเห็นได้ชัดครับ ซึ่งก็เหมาะครับ เหมาะมากกับบท พอตอนท้ายเรื่องมันพลิกไปก็เป็นการหักอารมณ์คนดูได้อย่างดีเลยล่ะ แล้วฉากจบนอร์แมนยังแสดงสีหน้าออกมาได้น่ากลัวอีกต่างหากแน่ะ

โดยรวมๆ ผมว่าหนังออกมาดีนะครับสำหรับยุคนั้น งานด้านภาพนับว่าเด่นเอาเรื่อง มุมกล้องก็ดี ทำให้คนดูมีอารมณ์ร่วมตามไปด้วย ดาราก็ถือว่าแสดงได้น่าพอใจ การเดินเรื่องมันน่าติดตามนะ อย่างตอนที่แมเรี่ยนต้องขับรถข้ามรัฐเพื่อหอบเงินหนีนั้น มุมกล้องมันแคบครับ เลยทำให้คนดูรู้สึกอึดอัด แบบเดียวกับที่เธอเป็น แล้วระหว่างรถกำลังแล่นหนังก็จะมีการแทรกบทสนทนาของคนทั้งหลาย ไม่ว่าจะตำรวจที่สงสัยเธอหรือเจ้านายที่โดนเธอขโมยเงินมา ซึ่งสิ่งเหล่านี้เอาแหละครับที่ทำให้หนังน่าติดตาม เพราะหนังเดินเรื่องแบบเรื่อยๆ นะ แต่มันมีรายละเอียดต่างๆ มาให้ตามไงครับ มันเลยดึงคนดูได้

ไอ้อะไรพวกนี้เป็นสิ่งที่น่าศึกษานะครับ การทำหนังให้น่าดู ให้คนดูสนใจเรื่องราว แม้ภาพในฉากนั้นไม่ได้เดินไปไหนเลย เราเห็นแค่แมเรี่ยนขับรถอย่างเดียว แต่เรื่องก็เดินต่อได้น่ะ

หนังเรื่องนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นสุดยอดหนังสยอง ซึ่งผมก็ไม่ค่อยอยากจะเรียกแบบนั้นเลยครับ โดยเฉพาะในบ้านเราที่ชอบตีความหนังสยองว่าต้องมีศพเยอะๆ เลือดมากๆ โหดๆ แหวะๆ (พอๆ กับที่ชอบตีความคำว่า Sci-Fi เป็น Action นั่นแหละ ) เพราะหนังมันถือว่าน่ากลัวสำหรับยุคนั้นน่ะครับ แต่กับสมัยนี้มันมีหนังรุนแรงกว่าตั้งมากมาย ดังนั้นคำว่า “สยอง” ในยุคนั้นกับยุคนี้ย่อมมีนิยามที่ต่างกันไปแล้วล่ะ

ผมเลยขอพูดเป็นว่า หนังมันดีน่ะครับ มีการเดินเรื่องและเทคนิคการทำที่น่าสนใจ งานด้านภาพดี มีการเล่นจิตวิทยากับคนดู สร้างความกดดันให้คนดูตามตัวละครไปได้ กล่าวคือเป็นหนังดีในอันดับต้นๆ ของวงการอีกเรื่องน่ะครับ หนังสยองมากมายก็เดินตามแบบเรื่องนี้นี่แหละ ไม่ว่าจะ Halloween, Friday The 13th และแนวไล่ฆ่าอีกมากมาย

ผมไม่อยากให้ตั้งความหวังกับคำว่าหนังสยองให้มากเกินไปน่ะครับ เอาเป็นว่าลองดูๆ แล้วกัน ถ้ามันสยองสำหรับท่าน ท่านก็ย่อมรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเองน่ะแหละ

แต่ผมบอกได้อย่างหนึ่งว่า หนังเรื่องนี้มีดี ควรค่าแก่การดูแน่นอนล่ะครับ โดยเฉพาะคนรักหนังหรือคนอยากทำหนัง ผมว่าการดูหนังเรื่องนี้ต้องให้อะไรท่านบ้างแน่ๆ

สามดาวครึ่งครับ

(8.5/10)