1 ในหนังไทยที่ผมชอบเป็นอันดับต้นๆ ครับ ดูกี่ทีก็ยังสนุก ตื่นเต้น เร้าใจ และน่าติดตามตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ

เรื่องของเจี๊ยบ (สัญญา คุณากร) ชายหนุ่มที่พยายามช่วยเหลือคนรัก (ณัฐริกา ธรรมปรีดานันท์) ที่กำลังอยู่ในอาการโคม่า โดยเขาต้องตระเวนไปช่วยเหลือ 5 ชีวิตให้ทัน ซึ่งหากเขาทำได้ คนรักของเขาจะรอด แต่หาไม่แล้ว ชีวิตของเธอต้องดับสูญไป

ปกติผมไม่เชื่อเรื่องแก้กรรมแบบแฟนตาซีอภินิหารน่ะนะครับ แต่กับหนังเรื่องนี้ผมไม่ติดใจอะไรเลย เพราะมันสนุกน่ะครับ เล่าได้มันส์มาก ผูกเรื่องได้ดี โจทย์แต่ละโจทย์ที่เจี๊ยบต้องวิ่งไปแก้ก็ชวนให้ลุ้นได้ตลอด มิหนำซ้ำยังมีการหักมุมให้คนดูใจหายใจคว่ำอีก ครบเครื่องหนังแนวตื่นเต้นลุ้นระทึกจริงๆ ครับ

เรื่องนี้เป็นหนังไทยที่ผมเอามาเปิดดูซ้ำบ่อยอีกเรื่องครับ แม้จะรู้เรื่องชนิดจำได้ตั้งแต่ต้นจนจบก็เถอะ แต่ดูทีไรมันตื่นเต้นได้ทุกที พลังสำคัญที่ทำให้รู้สึกแบบนั้นต้องยกให้การแสดงแบบเต็มที่ของพี่ดู๋ สัญญา ซึ่งพี่เขาเหมาะกับบทแบบนี้มากๆ ครับ อย่างสมัยเล่นเรื่อง “ลูกบ้าเที่ยวล่าสุด” ก็บทแบบนี้แหละครับ ชายหนุ่มที่วิ่งพล่านท้าตายด้วยเหตุผลอะไรสักอย่างน่ะ และเรื่องนั้นก็สนุกครับ เป็นอีกหนึ่งหนังไทยในความทรงจำเช่นกัน

ในแง่การกำกับของ อ็อกไซด์ แปง ก็เวิร์กมากครับ เขาคุมจังหวะให้หนังตื่นเต้นได้ดี อย่างที่บอกครับว่าขนาดดูซ้ำยังลุ้นเลย ด้วยมุมกล้อง ด้วยอารมณ์ มันบิ้วให้เราตื่นเต้นได้ทุกครั้งที่เห็นจริงๆ

คิดไปคิดมาเหมือนคนแก่รำลึกความหลังเหมือนกันแฮะ ประมาณว่ามานั่งพร่ำพูดว่า “เฮ่อ หนังไทยสมัยก่อนมันก็มีที่ดีๆ เยอะนะหลานเอ้ย” 555

หนังเรื่องนี้ 26 ปีแล้ว… แต่ทำไมยังรู้สึกเหมือนแค่ไม่กี่ปีเองก็ไม่รู้สิ

สามดาวครับ

(8/10)