ยามมีใครถามว่าควรเริ่มอ่านงานของฮารูกิ มูราคามิเล่มไหนเป็นเล่มแรก ผมจะเสนอให้จับเรื่องนี้ก่อนเพื่อน ด้วยเหตุผล 3 ประการ

1. เป็นเรื่องสั้น ใช้เวลาในการอ่านแต่ละเรื่องไม่เยอะ
2. แต่ละเรื่องก็มีรสต่างกัน แต่ทั้งหมดนั้นล้วนมีความเป็น “มูราคามิ” ดังนั้นหากอ่านเรื่องสั้นในเล่ม 5 เรื่องแล้วแล้วยังไม่โดน ก็จะได้ทราบว่า “ไม่ใช่แนว”
3. ขายดีสุด หมดไวเสมอ จึงพอประเมินได้ว่าเล่มนี้หลายคนก็เห็นตรงกันว่าควรหยิบจับเป็นอันดับแรก

ในเล่มประกอบด้วยเรื่องสั้น 5 เรื่อง ได้แก่
1. เส้นแสงที่สูญหาย เราร้องไห้เงียบงัน (Firefly)
เป็นตอนที่เรียบง่าย แต่สำแดงความเป็น “มูราคามิ” ได้อย่างเยี่ยมที่สุด เพราะแนวทางของหนังสือมูราคามิส่วนมากจะมาในทำนองนี้ครับ มักชี้ชวนด้วยตัวอักษรให้คนอ่านดำดิ่งตามอารมณ์ตัวละครลงไป เมื่ออ่านไปๆ คุณอ่านพบว่าตัวเองรู้สึกเหมือนตัวละครนั้นๆ อย่างน่าประหลาด… และถ้ามูราคามิจะหาเรื่องดึงอารมณ์คุณให้ “เหงา” ล่ะก็… ยากที่คุณจะรอดเงื้อมมือเขาไปได้

ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ยังถือเป็น ร่างแรกแห่งด้วยรัก ความตาย และหัวใจสลาย (Norwegian Wood) ด้วย

2. มือเพลิง (Barn Burning)
รสชาติของเรื่องนี้เริ่มอย่างเรียบง่าย กระฉับกระเฉง แต่เมื่ออ่านไปถึงจุดหนึ่ง (รับรองครับว่าคุณจะรู้แน่ๆ ว่าเป็นจุดไหน) คุณจะอุทานในใจว่า “เหอ?” แล้วเมื่อนั้นคุณจะมองเรื่องราวของ “มือเพลิง” ต่างออกไป คุณจะรู้สึกว่ามันน่าค้นหา คุณจะเกิดคำถาม คุณจะสงสัย และเมื่อคำสุดท้ายของเรื่องราวมาถึง คุณรู้ว่า “มือเพลิง” หมายถึงอะไร… แต่ถึงคุณจะรู้ก็เถอะ คุณก็จะยังมีคำถามอยู่ดี

เป็นอีกตอนที่อ่านสนุก ทรงเสน่ห์ และชวนสงสัยเสียนี่กระไร!

3. คนแคระนักเต้น (The Dancing Dwarf)
เรื่องนี้มีคนแคระนักเต้นจริงๆ ครับ มันไม่ใช่คำเปรียบเปรยแต่อย่างใด อันที่จริงมันโผล่ตั้งแต่ย่อหน้าแรกของเรื่องราว และมันจะทำให้คุณฉงนและอยากติดตามมันไปจนถึงบรรทัดสุดท้าย เป็นตอนที่แสบสันต์เข้าไส้จริงๆ

โดยส่วนตัวแล้วเป็นตอนที่ให้อารมณ์เฉกเช่น แดนสนธยา (The Twilight Zone) อ่านตอนกลางคืนจะยิ่งอิน

4. หลิวตาบอดกับเธอผู้หลับใหล (Blind Willow, Sleeping Woman)
เป็นเรื่องสั้นที่ยาวที่สุดในเล่มครับ ผมไม่ปฏิเสธว่าบางจังหวะของเรื่องอาจทำให้คุณรู้สึกเนือย เอื่อยไปบ้าง แต่ได้โปรดครับ ขอความกรุณาอ่านให้หมดทุกคำ เพราะมันมีเรื่องชวนคิดแทรกอยู่ในนั้น มันมีความหมายบางอย่างที่สะท้อนความจริงอันน่าสนใจของโลก ระยะห่างแห่งยุคสมัย ความต่างแห่งวัย และทางลาดชันแห่งจิตใจ…

ระหว่างที่ผมพิมพ์เล่าเรื่องนี้อยู่ ภาพเมืองในเรื่องมันผุดขึ้นมาในหัวครับ ราวกับผมกำลังพิมพ์… บนรถเมล์คนนั้น… หรือบางขณะก็อยู่ที่โรงพยาบาล…

… คุณทำให้ผมเป็นแบบนี้ได้ยังไงครับ คุณฮารูกิ มูราคามิ?

5. สามเรื่องเยอรมันฝันเพ้อ (The German Fantasies)
ถือเป็นตอนพักยก จบเล่มด้วยความสนุก หฤหรรษ์ แบบเบาๆ หวิวๆ และแสบสันต์… เปรียบได้กับตอนคนกลางแห่งสี่แพร่ง หรือคนกองแห่งห้าแพร่ง

=========================================

เส้นแสงที่สูญหาย เราร้องไห้เงียบงัน
Firefly, Barn Burning and Other Stories

ผลงานรวมเรื่องสั้นของ ฮารูกิ มูราคามิ (Haruki Murakami)
แปลโดย ปาลิดา พิมพะกร, วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา, ธนรรถวร จตุรงควาณิช, มัทนา จาตุรแสงไพโรจน์, โตมร ศุขปรีชา