Sister Act หนังฮาที่ดันให้เจ๊ Whoopi Goldberg ดังแบบสุดๆ (หลังจากได้ออสการ์มาจากหนังเรื่อง Ghost) กับบทโดโลริส แวนคาเทียร์ ที่เป็นนักร้องอยู่ในคาสิโนแห่งหนึ่งที่รีโน่ แล้วดันไปเห็นแฟนตัวเอง (Harvey Keitel) ฆ่าคนซะนี่ เจ๊แกเลยโดนตามเก็บครับ ทำให้โดโลริสต้องเข้าสู่แผนพิทักษ์พยานของทางตำรวจ

และทางเดียวที่จะทำให้พวกผู้ร้ายตามเธอไม่เจอ ก็คือพาเธอไปซ่อนในที่ๆ ใครๆ ก็คาดไม่ถึง และที่แห่งนั้นก็คือ โบสถ์ครับ จับเจ๊แกปลอมเป็นชีซะเลย และด้วยความสามารถในเชิงดนตรี ทำให้เธอได้คุมคณะนักร้องประสานเสียงของโบสถ์ และด้วยลีลาการร้องที่ไม่เหมือนใคร จึงทำให้โบสถ์ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว… แล้วอีแบบนี้พวกผู้ร้ายก็ตามเธอเจอกันพอดีล่ะสิเนี่ย

โดยส่วนตัวผมขอชมคนเขียนบทเลยครับ (ซึ่งต้นไอเดียก็คือ Paul Rudnick ก่อนที่จะมาถูกเกลาอีกพอสมควรโดย Carrie Fisher (เจ้าหญิงเลอาแห่ง Star Wars นั่นแหละครับ), Robert Harling และ Nancy Meyers) ยกนิ้วให้เลยว่าช่างคิดดีมากๆ  เนื้อหามันไม่ได้ซับซ้อนอะไรหรอกครับ แต่ผูกเรื่องได้เข้าท่า และหนังยังเดินถูกทางด้วย นั่นคือมันควรเป็นหนังตลกผสมเพลงที่ดูสนุก ซึ่งผลก็คือหนังอุดมด้วยเพลงเพราะๆ เพียบ ทำให้ขาย Soundtrack ได้อีกต่างหากด้วย – ตอนนั้นจำได้ว่าผมตามล่าเทป Soundtrack อยู่นานเลยครับ แต่หาในบ้านเราเท่าไรก็ไม่เจอ จนหลังจากนั้นปีกว่าๆ ได้ไปเที่ยวอินโดนีเซีย พอดีเจอที่สนามบินเลยก็คว้าหมับจับมาในบัดดล แล้วมันก็กลายเทปที่ผมเอามาเปิดฟังบ่อยสุดๆ ม้วนนึงในชาตินี้เลยล่ะครับ

แรกเริ่มเดิมทีคนที่จะมาแสดงเป็นโดโลริสคือ Bette Midler (ซึ่งเป็นคนที่ Rudnick นึกไว้ในหัวระหว่างเขียนบท) แต่สุดท้ายเธอก็บอกปัดด้วยเหตุผลว่า เธอคิดว่าแฟนหนังของเธอคงไม่ได้อยากเห็นเธอแสดงเป็นแม่ชี

แล้วบทก็ตกมาสู่เจ๊ Whoopi ซึ่งยอมบอกปัดโอกาสแสดงคู่กับดาราตลกอาวุโส Rodney Dangerfield ในหนังเรื่อง Ladybugs มาเล่นเรื่องนี้แทน แล้วก็ถือเป็นการตัดสินใจที่ถูกแบบสุดๆ ครับ ยอมรับเลยว่าเจ๊แกเกิดมาเพื่อบทนี้จริงๆ รวมไปถึงบทคุณแม่อธิการที่ได้ Maggie Smith มาเล่น ก็ต้องเป็นรายนี้เท่านั้นอีกเหมือนกัน ตาต้องดุ ต้องระเบียบจัดครบสูตร

คนอื่นๆ ก็แสดงได้เฉียบเช่นกันไม่ว่าจะ Harvey Keitel (วินซ์ แฟนมาเฟียของโดโลริส), Bill Nunn (เอ็ดดี้ นายตำรวจที่คอยปกป้องโดโลริส), Mary Wickes (แมรี่ ลาซารัส ที่เคยเป็นหัวหน้าคณะไควร์ก่อนที่โดโลริสจะมาเป็นน่ะครับ), Kathy Najimy (แมรี่ แพทริค แม่ชีร่างอวบจอมอารมณ์ดี) และ Wendy Makkena (แมรี่ โรเบิร์ตส์ แม่ชีขี้อายแต่เสียงมีพลัง)

หนังเดินเรื่องอย่างลื่นไหลและฮาครับ ฮาอย่างมาก ประกอบกับเพลงเยี่ยมๆ จึงทำให้หนังออกมาสนุกตลอด ช่วงท้ายยังมีเรื่องให้ลุ้นอีกต่างหาก รวมไปถึงดนตรีระดับโคตรอัครมหาเร้าใจของพี่คนนี้ Marc Shaiman บุรุษที่ผมตั้งฉายาว่า “คอมโพเซอร์จอมเร้าอารมณ์” เพราะพี่แกทำเรื่องไหน เร้าใจเรื่องนั้น

หนังโกยเงินไป $231 ล้านจากทั่วโลก (ทุนสร้าง $31 ล้านครับ) แล้วอัลบั้ม Soundtrack ยังขายได้กว่า 5 แสนก็อปปี้พร้อมติด Billboard Top 200 Albums Chart อยู่ 54 สัปดาห์ เรียกว่าประสบความสำเร็จพร้อมทำกำไรบานตะไทจนต้องมีภาคต่อตามออกมา

ดูได้เลยครับ สนุกไม่ผิดหวัง ถือเป็นหนัง Feel Good นะ เพราะดูแล้วรู้สึกสบายใจ ฟังแค่เพลงก็คุ้มแล้วล่ะครับ

สองดาวครึ่งครับ

(7.5/10)