ภาคนี้ผมว่าได้เลยครับ แม้มันอาจจะดูสั้นหรือห้วนไปบ้างในบางวาระ แต่รวมๆ ผมชอบครับ
ภาคนี้ผมว่าได้เลยครับ แม้มันอาจจะดูสั้นหรือห้วนไปบ้างในบางวาระ แต่รวมๆ ผมชอบครับ
มาถึงภาคที่ 6 แล้วครับ หลังจากไปเจออนาคอนดาเมื่อคราวก่อน มารอบนี้หนังตั้งใจจะรีบูตตัวเองใหม่ ตั้งต้นเล่ากำเนิดจระเข้ใหม่ไปเลย
13 ปีหลังจากเหตุการณ์ในภาคแรก หลายฝ่ายเชื่อกันว่าน่าจะไม่เหลือผู้รอดชีวิตบนดาวซีริอุส 6บี – คาดกันว่าสครีมเมอร์สน่าจะฆ่าทุกคนไปหมดแล้ว
นี่ผมจรดนิ้วเขียนหลังจากเพิ่งดูตอนสุดท้ายของซีซั่น 6 จบหมาดๆ เลยครับ เรียกว่าอารมณ์กำลังอินทีเดียว ยอมรับเลยครับว่าดูจบแล้วยัง Move On ไม่ได้ ในหัวยังคงคิดถึงซีรี่ส์นี้อยู่ ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ตลอด 6 ซีซั่นผลัดกันครอบครองพื้นที่ในสมองท่ามกลางความรู้สึกดีๆ เหมือนถูกโอบกอดด้วยเรื่องราวสนุกๆ ที่ผสมกันอย่างพอเหมาะระหว่างความฮาแบบแสบๆ และความอบอุ่นกินใจ ซึ่งก็แน่นอนล่ะครับว่าลองพูดขนาดนี้แล้ว ย่อมบ่งบอกว่าผมตกหลุมรักซีรี่ส์นี้อย่างแน่นอน