เรื่องนี้ก็เอามาเปิดดูซ้ำอีกรอบหลังจากดูรอบแรกไปเมื่อสมัยที่ออกแผ่นใหม่ๆ และสำหรับการดูรอบนี้ ผมว่าผมชอบหนังเรื่องนี้มากขึ้นแฮะ
เรื่องนี้ก็เอามาเปิดดูซ้ำอีกรอบหลังจากดูรอบแรกไปเมื่อสมัยที่ออกแผ่นใหม่ๆ และสำหรับการดูรอบนี้ ผมว่าผมชอบหนังเรื่องนี้มากขึ้นแฮะ
หนังเก่าแนวระทึกขวัญที่เคยดูเมื่อนานมาแล้ว ครั้นมาดูอีกรอบก็ยังสนุกใช้ได้อยู่ครับ
ปี 1995 ถือเป็นปีที่คู่หูผู้อำนวยการสร้าง Don Simpson และ Jerry Bruckheimer กลับมาผงาดอย่างเต็มภาคภูมิ – หลังจากสะดุดไปกับ Days of Thunder – โดยปีนั้นพวกเขามีหนังฮิตถึง 3 เรื่อง ได้แก่ Bad Boys, Dangerous Minds และ Crimson Tide ที่ผมกำลังจะพูดถึง
ไมค์ ไรอัน (Gary Daniels) เจ้าหน้าที่หน่วยปราบยาเสพติดที่ต้องสูญเสียเพื่อนรัก (Matt Craven) ไประหว่างการจับกุมวิคเตอร์ โจว (Cary-Hiroyuki Tagawa) นักค้ายาจอมอำมหิต ทำให้เขาต้องทำการสืบสาวเส้นสายของวิคเตอร์เพื่อล้มขบวนการค้ายาของมันให้สำเร็จ และแน่นอนครับ เขาต้องการล้างแค้นที่มันฆ่าเพื่อเขาด้วย
หลายคนมักคาดหวังว่าหนัง พี่มาโนช (M. Night Shyamalan) ต้องสยอง ระทึก และมีอะไรหักมุม… ผมเองก็เคยคาดหวังลักษณะนั้นเหมือนกัน เลยทำให้เคยรู้สึกผิดหวังยามดู Unbreakable หรือ The Village ในรอบแรก
เป็นการจับเอา Die Hard มาเจอกับ Air Force One แล้วปรุงรสด้วย “การถล่มทำเนียบขาวเล่น” ตามสไตล์ของผู้กำกับ Roland Emmerich ที่หาพล็อตมาถล่มโลกได้บ่อยมากๆ คนหนึ่ง
หนังแนวไล่ฆ่าวัยรุ่นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งตามหลังหนังอย่าง Friday the 13th มาติดๆ