The Magnificent Seven Ride! ภาค 4 อันเป็นภาคสุดท้ายของหนังชุดเจ็ดสิงห์แดนเสือ ว่าตามจริงตอนแรกผมยังแอบคิดน่ะนะครับว่าหนังจะออกมาแย่ไหม เพราะส่วนใหญ่หนังที่ทำออกมาหลายภาคก็มักจะสาละวันเตี้ยลงตามจำนวนภาค แต่กลายเป็นว่าหนังก็เพลินใช้ได้ – ดีไม่ดีผมอาจจะเพลินมากกว่า 2 ภาคก่อนอีกครับ (แต่แน่นอนว่าสู้ภาคแรกไม่ได้ครับ)
ถือเป็นหนังแอ็กชันผจญภัยที่ทำออกมาได้ดีอีกเรื่องหนึ่งสำหรับสมัยนั้นครับ และเป็นอีกหนึ่งผลงานที่น่าจดจำของผู้กำกับ John Carpenter ด้วย
ในงานแจกรางวัลออสการ์ประจำปี 1952 มีหนัง 5 เรื่องที่ผ่านเข้าไปชิงในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ได้แก่ Moulin Rouge (ไม่เกี่ยวข้องกับหนังปี 2001 ของ Baz Luhrmann นะครับ), Ivanhoe, The Quiet Man, High Noon และ The Greatest Show on Earth ซึ่งผลที่สุดแล้ว เรื่องหลังก็คว้าออสการ์ไปได้
เรื่องนี้ถือเป็นหนังที่ทำให้ผมตระหนักเลยว่า แม้หนังบางเรื่องจะมีคนชอบแบบล้มหลามแค่ไหนก็ตาม แต่หนังเรื่องนั้นอาจไม่ใช่หนังที่เราจะชอบมากมายเหมือนคนอื่นก็ได้
เรื่องราวที่ 2 ในชุดไตรภาคคาวบอยสปาเกตตี้ที่นำแสดงโดย Clint Eastwood กับบทมือปืนนักล่าค่าหัวที่หมายตาล่าแก๊งโจร (หัวหน้าแก๊งรับบทโดย Gian Maria Volontè) ที่จัดว่าร้ายกาจอย่างที่สุด
หนังออกหมัดสไตล์ Chuck Norris ครับ ในเรื่องนี้เขาแสดงเป็น สก็อตต์ เจมส์ อดีตนักสู้นินจาที่ต้องมาเผชิญกับองค์กรลับ “เดอะ อ็อกเตก้อน” ที่มีแผนการฝึกคนให้เป็นนินจาเพื่อใช้ในกิจกรรมชั่วร้ายต่างๆ ทำให้สก็อตต์ต้องสืบหาแหล่งกบดานของพวกมัน เพื่อถล่มผู้บงการให้ราบ
หมื่นทิพ's Review 