(บทความนี้เขียนตอนที่ดูจบใหม่ๆ ครับ ตอนนั้นยังไม่มีการประกาศสร้าง 24: Live Another Day และผมก็จะขอคงบทความทั้งหมดนี้ไว้ดังเดิม แบบที่ผมเขียนไว้ในตอนนั้นเพื่อคงอารมณ์ความรู้สึกที่มีต่อปี 8 นี้ได้อย่างครบถ้วนครับ)
สำหรับผม 24 ปี 5 นี้เปิดตัวได้ “ช็อค” ที่สุดยิ่งกว่าปีไหนๆ หรือแม้แต่ปีต่อจากนี้ก็ยังไม่ออกตัวแรงขนาดนี้
ปีนี้แจ๊ค บาวเออร์ (Kiefer Sutherland) พระเอกของเรา กำลังมีชีวิตที่ทำท่าว่าจะไปได้สวยครับ เขาได้พบรักกับออเดรย์ (Kim Raver) ลูกสาวคนสวยของท่านรัฐมนตรี เจมส์ เฮลเลอร์ (William Devane) แต่แล้วเรื่องก็เกิดวุ่นวายอีกจนได้ เมื่อมีคนวางแผนจับตัวทั้งออเดรย์และพ่อของเธอไป แจ๊คก็เลยต้องโดดเข้ามาปฏิบัติการแข่งกับเวลาอีกครั้ง ซึ่งก็ตามสูตรของซีรี่ส์ชุดนี้ล่ะครับ ว่าเรื่องราวมันต้องซับซ้อนมากกว่าที่ตาเห็นแน่นอน
“นักการเมืองก็ล้วนแต่พูดดีทั้งนั้นแหละ แต่เขาจะทำคุณผิดหวังไม่ช้าก็เร็ว เชื่อสิ” ไอด้า โฮโรวิทซ์ (Marisa Tomei) เหยี่ยวข่าวสายการเมืองที่คร่ำหวอดในวงการนี้ได้เอ่ยกับสตีเฟ่น เมเยอร์ส (Ryan Gosling) ตัวเอกของเรื่อง
บอกตรงๆ นะครับ… ผมเห็นใจไคลด์ เชลตัน (Gerard Butler) พระเอกของเรื่องอยู่เหมือนกัน
เฮเธอร์ (Shannen Doherty) และซานเน่ (Jennifer Blanc) คือเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่เด็กครับ ทั้งสองมีฝันเหมือนกันคือจะเป็นนักร้องนำให้ได้ แต่เฮเธอร์ซึ่งสดใสร่าเริงกว่ามักจะได้โอกาสดีๆ ไปส่วนซานเน่ได้แต่อิจฉาเพราะมักจะเป็นตัวรองอยู่ร่ำไป
หมื่นทิพ's Review 