ระยะหลังมานั่งนึกๆ ว่าหนังแบบไหนที่จะโดนใจเราหลังดูจบ ก็ตระหนักได้ว่ามีอยู่ 2 จำพวกใหญ่ๆ ครับ ได้แก่ พวกแรก “ดีต่อใจ” ที่ดูแล้วอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ ดูแล้วได้สารอาหารทางใจไปใช้ในการดำเนินชีวิตต่อ รวมถึงได้แง่คิดดีๆ ไว้ใช้เป็นทางออกยามชีวิตเกิดปัญหา
ระยะหลังมานั่งนึกๆ ว่าหนังแบบไหนที่จะโดนใจเราหลังดูจบ ก็ตระหนักได้ว่ามีอยู่ 2 จำพวกใหญ่ๆ ครับ ได้แก่ พวกแรก “ดีต่อใจ” ที่ดูแล้วอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ ดูแล้วได้สารอาหารทางใจไปใช้ในการดำเนินชีวิตต่อ รวมถึงได้แง่คิดดีๆ ไว้ใช้เป็นทางออกยามชีวิตเกิดปัญหา
ผมรู้สึกว่าหนังที่สร้างจากหนังสือของ Seth Grahame-Smith จริงๆ มีจุดน่าสนใจครับ มีความแหวกแนวผสมกับสไตล์ดั้งเดิมของวรรณกรรมคลาสสิก และหนังที่ทำออกมาจริงๆ ก็มีความน่าสนใจอยู่ เพียงแต่หากมาพิจารณาโดยรวมๆ แล้วก็จะพบว่าหนังเข้าทาง แต่อาจจะยังไม่เข้าท่าแบบเต็มที่