ถือเป็นหนังเรื่องแรกๆ ครับที่ทำให้ผมรู้จักกับคำว่าทฤษฎีสมคบคิด (Conspiracy Theory) ซึ่งนิยามง่ายๆ ได้ว่าเป็นเหมือนข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับเหตุการณ์หรือเรื่องราวต่างๆ ที่ยังหาข้อสรุปชี้ชัดไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับภาครัฐ ภาคการเมือง ซึ่งก็จะมีคนสังเกตสังกาจับหลักฐานพยานและข้อมูลเท่าที่จะหาได้ เอามาประมวลเข้าด้วยกันแล้วคาดกันไปว่าเรื่องนี้อาจเกิดจากแบบนี้แบบนั้น…
นักสืบเฮเซล (Susan Sarandon) ปฏิบัติงานอยู่ในเมืองเล็กๆ ที่เงียบสงบ แต่แล้วจู่ๆ ก็เกิดคดีฆาตกรรมขึ้นทั้งที่ไม่มีคดีแบบนี้มาหลายปี เธอกับคู่หูอย่างเรย์ กรีน (Gil Bellows) และเด็กใหม่อย่างเบน วินเกต (Topher Grace) เลยต้องร่วมมือกันสืบค้นความจริง ว่าใครกันแน่ที่เป็นฆาตกร
Invasion of the Body Snatchers หนังที่ดูกี่รอบก็ยังรู้สึกได้ถึงความสะพรึงครับ จริงๆ แค่คิดก็น่ากลัวอยู่นะ ว่าถ้าคนรอบตัวเราโดนเอเลี่ยนกลืนร่างไปทีละคนๆ แล้วเราก็จะเป็นรายต่อไปในอีกไม่นาน บรรยากาศชีวิตเรามันคงน่าขนลุกทีเดียว
สิ่งแรกที่ต้องบอกก่อนเลยก็คือ Mr. Harrigan’s Phone ไม่ใช่หนังสยองขวัญนะครับ แม้หน้าหนังจะชวนให้คิดไปแบบนั้นก็ตาม เพราะเอาเข้าจริงหนังมาในแนวชีวิตผสม Coming of age ที่มีฉากหลังเป็นหนังลึกลับระทึกขวัญ
และแล้วเรื่องของ The Hunger Games ก็มาถึงบทสรุปครับ เมื่อแคทนิส (Jennifer Lawrence) และพรรคพวกต้องประจัญบานกับประธานาธิบดีสโนว์ (Donald Sutherland) ในขั้นเด็ดขาด ก็มีการต่อสู้ มีการล้มเจ็บล้มตายกันตามสูตร
The Hunger Games: Mockingjay – Part 1 คือภาคคั่นเวลาก่อนทุกอย่างจะไปสิ้นสุดใน Part 2 ซึ่งถ้าใหสรุปคร่าวๆ แล้วก็ถือเป็นภาคที่ดูได้เรื่อยๆ แต่ไม่ได้มีความอลังหรือความลุ้นเท่า 2 ภาคแรก
The Mechanic เรื่องนี้ถือว่ามันส์พอตัวครับ
Horrible Bosses น่าจะเป็นหนังที่สะกิดใจคนทำงานได้หลายอยู่ครับ เพราะว่าด้วย 3 ตัวเอกที่เจอเจ้านายสับโขก จ้องจะเอาเปรียบสารพัดตั้งแต่เรื่องงานยันเรื่องเพศ เลยทนไม่ไหว วางแผนเอาคืนมันซะเลย
กำกับโดย Mikael Salomon (Hard Rain) จากนิยายสุดดังของ Stephen King นะครับ ซึ่งเคยทำเป็นมินิซีรี่ส์มาแล้วรอบหนึ่งเมื่อปี 1979 ตอนนั้นกำกับโดย Tobe Hooper
“ความหวัง คือสิ่งเดียวที่แข็งแกร่งกว่าความกลัว”
หมื่นทิพ's Review 