แล้วก็มีตามมาอีกภาคจนได้ครับ คราวนี้ก็สร้างโดยทีมงานจากฮ่องกงตามเคย ผมเลยอยากจะแยกหนังชุดเทวดาท่าจะบ๊องส์นี่ออกเป็น 2 ชุดนะ ชุดแรกก็คือ 2 ภาคแรกที่สร้างโดย Jamie Uys สไตล์ก็จะเป็นอีกแบบ ส่วนชุดหลังที่บ้านเราเรียกว่าเป็นภาคพิสดารนี่ก็ให้อารมณ์ขำขันแบบหนังฮ่องกง นี่ก็จะไปอีกทางหนึ่ง
ยอมรับว่าถูกใจเรื่องนี้แบบคาดไม่ถึง โดยเฉพาะลีลาตลกร้ายแสบสันต์ที่เสียดสีอะไรต่อมิอะไรตลอดทั้งเรื่อง อีกทั้งบทสนทนาแบบโบ๊ะบ๊ะที่เข้ากับสไตล์การพากย์ของทีมพันธมิตรเป็นที่สุด
ผมจัดเรื่องนี้ไป 2 รอบ ไม่ใช่เพราะชอบอะไรมากมายหรอกครับ แต่ดูเพื่อเอามันส์ อยากดูกระบวนท่าหนึ่งรุมแสนเอาความสะใจ ซึ่งผมว่ามันก็ตอบโจทย์บันเทิงพอได้อยู่เหมือนกัน
เรือตรีหม่ายู่หลง (เฉินหลง, Jackie Chan) หลังเสร็จศึกถล่มโจรสลัดแล้ว ก็ได้รับภารกิจใหม่ให้ย้ายไปประจำเขตซีหวนเพื่อปราบจอมอิทธิพลอย่าง โอซันหู่ (เฉินฮุ่ยหมิ่น, Michael Wai-Man Chan) แล้วก็มีพล็อตรองอีกหลายอันครับไม่ว่าจะเหล่าโจรสลัดที่ยังหลงเหลือก็เดินทางมากะจะเล่นงานยู่หลง ไหนจะภายในกรมตำรวจก็ดูจะมีตำรวจที่โกงกิน แล้วยังมีนักปฏิวัติมายังเขตนี้ด้วยจุดประสงค์บางอย่าง เรียกว่างานนี้ยู่หลงเจอเรื่องรุมล้อมไม่น้อยเลยจริง
มีลัทธินอกรีตต้องการครอบครองอาวุธเทพเจ้าในตำนาน พวกมันเลยวางแผนบังคับให้ แจ็คกี้ (เฉินหลง, Jackie Chan) นักล่าสมบัติฉายาเหยี่ยวเอเชียช่วยนำอาวุธเทพเจ้าเหล่านั้นมามอบให้ โดยการจับตัว ลอร่า (กวนจื่อหลิน, Rosamund Kwan) คนรักเก่าของแจ็คกี้ที่ตอนนี้เป็นแฟนอยู่กับนักร้องหนุ่มนามว่า อลัน (อลัน ทัม, Alan Tam)
ตี๋เหรินเจี๋ย ปริศนาพลิกฟ้า 4 จตุรเทพ ภาค 3 ของหนังชุดนี้ที่เนื้อเรื่องต่อจากภาค 2 และเหตุการณ์เกิดก่อนภาคแรกครับ หนนี้ตี๋เหรินเจี๋ย (จ้าวโหย่วถิง, Mark Chao) ต้องรับมือกับแผนของพระนางบูเช็กเทียน (หลิวเจียหลิง, Carina Lau) ที่ตระหนักว่าเขาอาจสั่นคลอนอำนาจของพระนาง เลยพุ่งเป้าเล่นงานมาที่เขาโดยเฉพาะ
Warriors of Future เป็นหนังดูง่ายครับ คือดูแบบไม่คาดหวังอะไรเลย หลักๆ คือดูเพราะเหล่าดาราฮ่องกงที่แสนคุ้นเคย ไม่ว่าจะกู่เทียนเล่อ, หลิวชิงหวิน, หลิวเจียหลิง, จางเจียฮุย และ Philip Keung สำหรับผมแล้วพวกเขาเหล่านี้รับประกันความโอเคของหนังได้ในระดับหนึ่งครับ อย่างบางเรื่องที่อาจไม่ได้สนุกอะไรนัก แต่อย่างน้อยการแสดงของพวกเขาก็พอจะประคองให้เราดูหนังไปจนจบได้
จบครบไตรภาคจนได้ครับสำหรับหนังชุดนี้ ซึ่งภาคแรกผมว่ายังโอเคนะ ทำออกมาสนุกในระดับกลางๆ แต่พอมาภาค 2 นี่ออกแนวเลอะซะเยอะ เนื้อเรื่องจริงๆ มันเหมือนจะมีอะไรอยู่ไม่น้อย แต่ดันเล่าให้มันไม่มีประเด็นไปซะงั้น และเน้นมุกขำที่บางทีก็ไม่ค่อยขำซะครึ่งค่อนเรื่อง
หนังภาคแรกผมถือว่าทำออกมาเอาฮา ชวนขำ ดูได้แบบเพลินๆ แล้วก็ยังแซวหนังคนตัดคนได้น่ารักไม่น้อย
จำได้ว่าประมาณปี 2537 ผมได้เจอกับหนังที่เพี้ยนที่สุดเท่าที่เคยดูมา และประเด็นสำคัญคือผมดันชอบเอามากๆ ซะด้วย… หนังที่ว่าคือ มังกรหยก หยกก๊าหว่า
หมื่นทิพ's Review 