The Electrical Life of Louis Wain นี่ดูแล้วได้กลิ่นอายคล้ายหนังของ Wes Anderson ครับ โทนเรื่องและการเล่าถือว่ามาทางเดียวกัน แต่ผู้กำกับ Will Sharpe ก็สามารถปรุงรสให้หนังมีสไตล์ในแบบของตัวเองอยู่พอตัว
ก่อนดู The Grudge ฉบับ 2020 ผมก็ถามตัวเองครับว่า “ทำไมถึงรอนานจังกว่าจะเอามาดู?” แล้วใจก็ตอบสวนขึ้นมาครับว่า “คงเพราะรู้สึกเฉยๆ กับหนังชุดนี้ไปแล้วน่ะ” แล้วที่เอามาดูนี่ก็เพราะมันมีให้ดูใน HBO Go ครับ แล้วมันก็ขึ้นว่ากำลังจะเลิกฉาย พอเห็นดังนั้นสบกับเวลาที่เหมาะพอดี เลยจัดซะ จะได้ดูให้จบๆ กันไป
นิยามได้เลยครับว่าหนังเรื่องนี้ออกแนว “สยอง หลอน เมา” ซึ่งจริงๆ เข้าทางผมนะ แต่ขณะเดียวกันก็เผื่อใจเอาไว้นิดๆ ว่าพอดูแล้วอาจจะไม่ถึงกับชอบมากอย่างที่คาดก็ได้ (ว่าง่ายๆ คือลดความคาดหวังก่อนดูนั่นแหละครับ)
8 ห้วงความคิด หลังชม Birdman มีการเปิดเผยเนื้อเรื่องแน่นอนครับ ^_^ และมันยาวมาก ดังนั้นผู้ไม่สันทัดอะไรยาวๆ อย่าอ่านเลยครับ
ระยะหลังมานั่งนึกๆ ว่าหนังแบบไหนที่จะโดนใจเราหลังดูจบ ก็ตระหนักได้ว่ามีอยู่ 2 จำพวกใหญ่ๆ ครับ ได้แก่ พวกแรก “ดีต่อใจ” ที่ดูแล้วอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ ดูแล้วได้สารอาหารทางใจไปใช้ในการดำเนินชีวิตต่อ รวมถึงได้แง่คิดดีๆ ไว้ใช้เป็นทางออกยามชีวิตเกิดปัญหา
Oblivion เป็นอีกหนึ่งงานหนังไซไฟที่ดูเข้าท่าของเฮีย Tom Cruise ครับ แม้จะไม่ถึงกับสดใหม่มากมาย แต่ภาพโลกอนาคตที่ร้างผู้คนก็ดูสวย เวิ้งว้าง ยิ่งใหญ่ และไร้ชีวิตสมกับพล็อตเรื่อง
หมื่นทิพ's Review 