ผมไม่แน่ใจนะครับว่า The Chronicles of Narnia จะทำออกมาได้ครบเจ็ดเล่มตามหนังสือหรือไม่ เพราะเนื้อหามันก็จะค่อยๆ มีความหนักขึ้นตามลำดับ ยิ่งภาคสุดท้ายนี่คนทำต้องใช้กำลังภายในเยอะทีเดียว ที่จะสร้างมันออกมาให้กลมกล่อม เต็มอิ่มทางความรู้สึกและสรุปเรื่องราวอย่างบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น แต่นั่นก็เป็นเรื่องของอนาคตครับ มาว่ากันถึงปัจจุบันดีกว่า เพราะบัดนี้ตำนานแห่งนาร์เนียได้เข้าล่วงเข้าสู่บทที่สองแล้ว
ในภาคแรกนั้นถือว่าเป็นหนังรักที่คนสองคนสื่อใจจนตรงกันผ่านท่วงท่าภาษากาย (หรือการเต้น) ในขณะที่ภาคสองและภาคต่อจากนี้ หนังจะเริ่มเป็นเน้นที่ลีลาการเต้นแบบเต็มตัว โดยจะมีเรื่องรักๆ ของวัยรุ่นแทรกลงมาเป็นเรื่องรอง
Eden Lake ถือเป็นหนังสยองที่ผมดูแล้วรู้สึกกลัวครับ น่ากลัวไม่ใช่น้อยทีเดียว
ได้ดูโดยบังเอิญครับ ไปเช่าหนังที่ร้านแล้วเขาก็เปิด แล้วก็น่าสนใจดี
หลังจากดู Angels & Demons และมองหน้านางเอกคนสวยอย่าง Ayelet Zurer แล้ว ในใจก็พาลคิดไปครับว่า “ไหงเธอไม่ทรงเสน่ห์เท่าใน Vantage Point หว่า”
M. Night Shyamalan ถือว่าโชคดีครับที่ได้เกิดระดับก้องโลกจากงานสยองอย่าง The Sixth Sense แต่ก็เหมือนสร้างกับดักให้ตัวเอง โดยเฉพาะการหักมุมช็อคโลกนั่นที่ทำให้ผู้ชมพากันคาดหวังว่าหนังของแกต้องใหม่ สด แปลกไปเสียทุกเรื่อง ทีนี้พอเรื่องต่อมามันไม่ได้หักมุมให้อึ้งมากมายหรือมีเนื้อหาธรรมดาๆ คนก็เลยพากันสับจนเป็นบะช่อ นึกๆ ไปก็สงสารพี่มาโนชอยู่เหมือนกันครับ
จำอารมณ์ตอนดู Gran Torino จบรอบแรกได้ครับ มันทำให้ผมสังเกต “สีหม่น” ในโลกรอบตัวได้ชัดขึ้น
ดูหนังประเภทนี้แล้วจิตไม่ปกติสุขชะมัดยาดเลยครับ
ผมไม่หวังอะไรกับหนังเรื่องนี้แนวนี้เยอะหรอกครับ จริงๆ ไม่ได้คิดจะไปดูด้วย แต่ก็ได้รับการอนุเคราะห์จากเฮียของแฟนพาไป ผมก็โอเคครับ คิดว่าอย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรฮาบ้าง ตามสูตรน่ะแหละ
ผมเพิ่งดูซีรี่ส์ชุดนี้จนจบปี 9 ไปเมื่อกี้เองครับ… จริงๆ ผมชอบซีรี่ส์ชุดนี้มาก ตีคู่กับ The Big Bang Theory เลยก็ว่าได้ และเวลาดูผมก็จะดูแบบไล่ๆ กับอเมริกาไม่นานนัก เพราะชอบน่ะครับ เลยติดงอมแงม พยายามดูให้เร็วทันใจที่สุดเท่าที่ทำได้
หมื่นทิพ's Review 