สมัยก่อนเวลาดูหนังประเภทเปิดโปงอะไรสักอย่าง ใจเราก็มักจะเชื่อหรือคิดไปในทิศทางที่ผู้สร้างหนังต้องการนำเสนอยู่เสมอ ซึ่งจริงๆ ก็ไม่แปลกครับ เพราะผู้สร้างหลายท่านก็อยากให้เราเชื่อ ในขณะที่อีกหลายท่านก็พยายามสื่อสารอธิบายกับเรา จากมุมที่เขามอง
อีกหนึ่งหนังไล่ล่ารถแรงที่มาในสไตล์ The Fast and the Furious ครับ ก็เน้นที่แอ็กชัน, ฉากซิ่งรถผาดโผน, มีสาวสวยหนุ่มหล่อปรากฏบนเจอ และสรรหารถสวยๆ งามๆ มาให้เราชมเป็นหลัก
ปี 2016 ป๋า Tom Hanks ของผมมีผลงานออกมา 3 เรื่อง แต่ก็วืดไปซะ 2 ครับ (โดยเฉพาะเรื่อง Inferno นี่ยังไงก็ยังรู้สึกเสียดายอยู่ไม่เลิก) จะมีก็แต่เรื่องนี้นี่แหละที่ถือว่ากู้ชื่อของป๋าเขาได้แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย
ทุกการกระทำย่อมมีผลตามมาเสมอ บางอย่างก็จะมีผลตามมาอย่างรวดเร็วฉับพลัน แต่บางอย่างมันจะค่อยๆ ส่งผลตามมาอย่างช้าๆ ช้าจนเราอาจคิดว่ามันไม่เป็นอะไร…
ช่วงนั้นกระแสของ Gone Girl กำลังมาครับ เลยทำให้ชื่อของ Gillian Flynn เจ้าของนิยายต้นฉบับที่ดังอยู่แล้วในวงการนิยายสืบสวน เป็นที่รู้จักมากขึ้นสำหรับคอหนัง
นี่คือแอนิเมชั่นที่ผมดูอย่างมีความสุขครับ แม้เนื้อหามันจะระคนผสมกันระหว่างสุขกับเศร้า เคล้าความวุ่นวายของโลกแห่งสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน… แต่กระนั้นมันก็ยังสวยงาม
ปีไหนไม่ได้ดูหนังของลุง Woody Allen มันคงเหมือนขาดอะไรไปอย่างน่ะครับ เพราะผมเองก็ตามดูหนังของลุงเขามากว่า 20 ปี จนแม้จะไม่รู้จักและไม่เคยเจอก็เถอะ แต่ก็รู้สึกประหนึ่งเหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่ในชีวิตไปแล้วล่ะ
ด้วยความที่การโปรโมตเน้นไปที่ความเป็นหนังแอ็กชัน อีกทั้งยังเน้นว่ากำกับโดย David Leitch ที่ร่วมกำกับ John Wick อีก จึงไม่แปลกครับที่หลายคนจะคิดว่านี่จะต้องเป็นหนังบู๊สาดกระสุนแบบ John Wick
บันทึกไว้ในความทรงจำเลยว่านี่เป็นหนังที่ทำให้ผมตะโกนในใจว่า “อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ในตอนที่หนังเกือบจะจบ (ใจจริงอยากตะโกนออกเสียงมันเดี๋ยวนั้น แต่เกรงใจคนที่ดูด้วย)
ออกตัวก่อนเลยครับว่าผมชอบหนังสไตล์ The Twilight Zone ที่ว่าด้วยเรื่องแปลกๆ เหนือโลก, ปริศนาชวนฉงน และการเดินเรื่องแบบคาดเดาได้ยาก และขณะเดียวกันผมก็ชอบหนังไซไฟขาวดำหลายๆ เรื่อง เพราะมันดูมีเสน่ห์เฉพาะตัวดีครับ
หมื่นทิพ's Review 