ในปี 1984 เป็นช่วงที่ขโมยเพียบ อาชญากรรมเกิดขึ้นบ่อยจนตำรวจที่มีไม่เพียงพอที่จะรับมือ ทางผู้ว่าการเมืองและนายกเล็กทั้งหลาย ต่างก็ได้แนวคิดที่จะเปิดรับนักเรียนตำรวจโดยไม่จำกัดเพศ ส่วนสูงหรือผิวสี เพื่อให้จำนวนตำรวจเพียงพอ และนั่นคือที่มาของเรื่องครับ
พูดก็พูดเถอะครับ ผมน่ะคิดว่าภาคนี้น่าจะเป็นอะไรที่เห่ยเฟยนะ เพราะสร้างออกมาแล้วก็ตรงไปออกเป็นแผ่นเลย ไม่ได้เข้าโรงเหมือนภาคก่อนๆ ผมเลยไม่ค่อยกระตือรือร้นในการรับชมนัก
ร่ายไม่ยาวครับสำหรับเรื่องนี้ เพราะถือเป็นภาคที่ผมชอบน้อยที่สุดแล้วล่ะในบรรดาหนัง Child’s Play ทั้งหมด เพราะเรื่องราวมันออกจะเล่นจนเลอะ แก่นสารแทบหาไม่เจอ (แม้จะยังพอมีความสยองอยู่ไม่น้อยก็ตาม)
เจ้าชัคกี้โดนเล่นซะร่างกระจุยในภาคก่อน มันก็ยังไม่ยอมตายอีก (ตายยากพอๆ กับพวกโกงกินเลยวุ้ย) คราวนี้ชัคกี้ฟื้นได้อีกก็เพราะทิฟฟานี่ (Jennifer Tilly) อดีตแฟนสาวตอนเขายังเป็นชาร์ส ลี เรย์ ได้ไปปลุกชีพเขาขึ้นมา
เหตุการณ์ห่างจากภาคสอง 8 ปีครับ ขณะนี้ แอนดี้ บาร์คเลย์โตเป็นหนุ่มแล้ว (รับบทโดย Justin Whalin) แต่เจ้าชัคกี้ยังตัวเท่าเดิม (ก็หุ่นนี่หว่า) และความแค้นก็ไม่เคยลดลง แม้จะโดนถล่มแบบไม่เหลือซากไปแล้วในภาคสอง (โดนแหลกจริงๆ ครับ ไม่เชื่อเอาภาคสองมาดูได้เลยครับ โดนแบบไม่น่ารอดแล้วอ้ะ)
ในภาคแรก เจ้าหุ่นผีชัคกี้ มันโดนยิง เผา เตะ และตื้บไปเต็มๆ แล้ว แต่มันก็ยังหน้าด้านฟื้นอีกจนได้ ใช่ครับ ชัคกี้มาอีกแล้ว และกลับมาเพื่อตามล่าแอนดี้ (Alex Vincent) โดยเฉพาะ
มาสยองกันต่อครับกับหนังแนวไล่ฆ่าที่ถือว่าแหวกแนวเหมือนกัน เพราะมีตัวร้ายเป็นตุ๊กตา ใช่แล้วครับ มันคือ ชัคกี้ นั่นเอง
1 ในหนังไทยที่ผมชอบเป็นอันดับต้นๆ ครับ ดูกี่ทีก็ยังสนุก ตื่นเต้น เร้าใจ และน่าติดตามตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ
จากนิยายลึกลับระทึกขวัญเรื่องดังสู่หนังจอเงินครับ พล็อตที่ควรรู้ก็มีแค่ว่า เรเชล (Emily Blunt) คือหญิงสาวที่ยังคงอยู่ในภาวะซึมเศร้าหลังจากต้องแยกทางกับคนรัก เธอค่อนข้างโทรมจนคนรอบตัวสัมผัสได้
ดูเรื่องนี้แล้วรู้สึกเหมือนดู Larry Crowne อีกรอบน่ะครับ (นำแสดงโดย Tom Hanks ทั้งคู่) คือมันรู้สึกเหมือนกันเลยว่าทั้งเรื่องนี้และเรื่องนั้นเป็นหนังชีวิตที่จริงๆ แล้วมีดี แต่การนำเสนอยังน่าติดตาม และสาระประเด็นดีๆ ก็ไม่ได้รับการบอกเล่าให้เข้าถึง
หมื่นทิพ's Review 