ลีโน่ (Alban Lenoir) อดีตอาชญากรที่ได้รับโอกาสที่ 2 จากเจ้าหน้าที่ชาราส (Ramzy Bedia) ให้มาช่วยงานตำรวจ ซึ่งลีโน่ก็ทำงานแบบเต็มที่ล่ะครับ หวังตั้งต้นเริ่มชีวิตใหม่ จนกระทั่งเขาโดนใส่ความว่าฆ่าคน งานนี้เขาเลยต้องออกโรงปกป้องตนเองโดยการหนีการจับกุมและควานหาหลักฐานมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาให้ได้
พี่ Steven Seagal กับบท ไมเคิล เดคเกอร์ อดีตเจ้าหน้าที่ยอดฝีมือที่ยื่นมือเข้าช่วยหญิงสาวคนหนึ่ง (Jade Ewen) จากการถูกทำร้าย บทลงเอยของเหตุการณ์นั้นคือเขาสามารถช่วยเธอได้ แต่ก็ต้องเล่นงานอีกฝ่ายถึงตาย และนั่นล่ะครับคือจุดเริ่มที่ทำให้ชีวิตของเขาต้องพัวพันกับโลกของอาชญากรที่สุดแสนอันตราย
Just Like Heaven ทำให้ผมนึกย้อนไปสมัยที่หนังโรแมนติกยังมีให้เราดูในโรงอยู่เรื่อยๆ ครับ ช่วงนั้นมาแทบทุกเดือน สนุกมากสนุกน้อยก็ว่ากันไป แต่ส่วนใหญ่จะค่อนข้างโอเค ดูแล้วได้รอยยิ้มและความสุข
หลังดู Glass Onion จบ ผมก็ใช้เวลาอยู่หลายชั่วโมงในการถามตัวเองว่าตกลงรู้สึกยังไงกับหนัง?
สำหรับผมแล้ว ความสนุกของ Knives Out ไม่ได้อยู่ตรงการเดาตัวฆาตกร (เพราะสารภาพตามตรงว่าพอจะเดาได้ตั้งแต่แรกๆ แล้ว) แต่มันสนุกเพราะหนังมีองค์ประกอบดีๆ มาผสมกันอย่างพอเหมาะ ไม่ว่าจะทีมดารามือดี การเล่าเรื่องที่มีชั้นเชิง มีรายละเอียดและมีอะไรให้ตามอยู่เรื่อยๆ และโทนของเรื่องที่ไม่หนักไม่เบาจนเกินไป ดูแล้วได้อารมณ์หนังสืบสวน แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้เรายิ้มได้เป็นระยะๆ
พอล (Jason Patric) อดีตมาเฟียระดับตำนานเจ้าของฉายา “เดอะ พริ้นซ์” ได้ล้างมือจากวงการ แล้วหันไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในเมืองห่างไกล แต่เมื่อเขารู้ว่าเบธ (Gia Mantegna) ลูกสาวของเขาหายตัวไป เขาเลยต้องออกโรงตามหาลูก อันนำเขาไปสู่การเผชิญหน้ากับสารพัดอันตรายและรอยแค้นจากอดีตที่รอคอยเขาอยู่
ซันนี่ (50 Cent) กับวินเซนต์ (Ryan Phillippe) เป็นเพื่อนกันมานานครับ แล้วอยู่มาวันหนึ่งพวกเขาก็วางแผนปล้นและตกลงจะแบ่งเงินกัน แต่แล้ววินเซนต์กลับหักหลังแล้วฮุบเงินไว้ ก่อนจะพยายามฆ่าซันนี่และพวกคนอื่นๆ ทีนี้ซันนี่รอดมาได้ เขาเลยกลับมาทวงแค้นวินเซนต์
Barbarian ถือเป็นหนังสยองขวัญที่ปักหมุดไมล์ในใจผมครับ ไม่ใช่เพราะว่ามันสุดยอดสมบูรณ์จนไร้ที่ติด และไม่ใช่เพราะมันแปลกใหม่อะไร แต่เพราะมันเป็นหนังสยองเชือดที่มีจุดชวนรำคาญอยู่หลายประการ แต่สรุปสุดท้ายแล้วผมก็ยังรู้สึกเชิงบวกกับมันอยู่ดี
Gutshot Straight เล่าถึงเรื่องราวในช่วงวิกฤตของนักพนันนามว่า แจ็ค (George Eads) ที่ชีวิตนี้เต็มไปด้วยหนี้ โชคเขาดูเหมือนจะดีขึ้นมาหน่อยเมื่อได้เจอกับเศรษฐีคนหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นว่าชีวิตเขากำลังจะเจอกับเรื่องวุ่นวายมากกว่าเก่า แจ็คเลยต้องพยายามผ่าทางตันก่อนที่ชีวิตเขาและครอบครัวจะต้องลำบากไปมากกว่านี้
เหตุผลที่ดู The Noel Diary นั้นนอกจากเพราะเป็นหนังคริสต์มาสแล้ว อีกเหตุผลก็คือหนังกำกับโดย Charles Shyer เจ้าของผลงานที่ผมชอบตลอดกาลอย่าง Father of the Bride (1991) ซึ่งเขาก็ห่างหายจากการกำกับหนังไปเกือบ 10 ปีแน่ะครับ
หมื่นทิพ's Review 